Дзмітрый Уладзіміравіч Балаба
| Дзмітрый Уладзіміравіч Балаба | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1 чэрвеня 1972 (49 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Прыналежнасць | |
| Званне |
 |
| Узнагароды і прэміі |
             |
Дзмітрый Уладзіміравіч Балаба (нар. 1 чэрвеня 1972, Гарадзілава, Маладзечанскі раён, Мінская вобласць) — камандзір АМАП Галоўнага ўпраўлення ўнутраных спраў Мінгарвыканкама. Палкоўнік міліцыі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 1 чэрвеня 1972 года ў в. Гарадзілава Маладзечанскага раёна Мінскай вобласці. Вучыўся ў Гарадзілаўскай сярэдняй школе[1].
Да паступлення на службу ў органы ўнутраных спраў скончыў ПТВ і адслужыў у войску, звольніўся ў запас гвардыі старшыной. У маладзечанскай патрульна-паставой службе міліцыі ротным і ўзводным у яго былі байцы вільнюскага АМАПа, які быў расфармаваны з-за актыўнага ўдзелу ў жнівеньскім путчы 1991 года[2].
З 1993 года ў АМАПе[3]. У 1995 годзе пераведзены на працу ў Мінск.
У 1999—2000 гадах быў камандзірам 4-га аператыўнага ўзвода АМАП ГУУС Мінгарвыканкама. З 2002 па 2016 гады быў камандзірам 2-й роты АМАП ГУУС Мінгарвыканкама[4].
У маі 2016 года прызначаны камандзірам АМАП Галоўнага ўпраўлення ўнутраных спраў Мінгарвыканкама.
Балаба шмат гадоў прысутнічаў на акцыях апазіцыі і кіраваў іх разгонамі.
2 кастрычніка 2020 года Балаба быў уключаны ў спіс беларускіх дзяржаўных дзеячаў і чыноўнікаў, на якіх ЕС былі накладзеныя санкцыі. Савет Еўрапейскага саюза прызнаў Балабу адказным як камандуючага сіламі АМАП у Мінску за кампанію рэпрэсій і запалохвання, якую праводзілі сілы АМАП у Мінску пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасці за адвольныя арышты і жорсткае абыходжанне з мірнымі дэманстрантамі, у тым ліку за катаванні, а таксама за запалохванне і гвалт у дачыненні да журналістаў[5].
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
- Жонка: Таццяна Балаба, спецыяліст па працы з кліентамі ААТ «Беларусбанк».
- Сын: Арцём Балаба, 31.03.1994 г.р., камандзір групы 2-га ўзвода АМАПа ГУУС Мінгарвыканкама[6].
- Сын: Максім Балаба, вучыўся ў Мінскім гарадскім кадэцкім вучылішчы № 1 імя М. В. Фрунзэ.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- медаль «80 год беларускай міліцыі» (1997),
- медаль «За бездакорную службу» ІІІ ступенi,
- медаль «За бездакорную службу» ІІ ступенi,
- медаль «За бездакорную службу» І ступенi (2015)[7],
- медаль «За адзнаку ў ахове грамадскага парадку» (2017)[8].
Зноскі
- ↑ Сгорел дом командира минского ОМОНа. Соседи называют это местью — репортаж
- ↑ 8 фактов о командире минского ОМОНа: он получил личную установку от Лукашенко накануне выборов
- ↑ Люди особого назначения: о столичном ОМОН написали книгу
- ↑ Интервью с командиром ОМОН ГУВД Минского горисполкома Дмитрием Балабой
- ↑ Council Implementing Regulation (EU) 2020/1387 of 2 October 2020 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus // Official Journal of the European Union L 319 I
- ↑ Награжден сын командира минского ОМОНа (видео)
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 13 жніўня 2015 года № 353 «Аб узнагароджанні»
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 1 лютага 2017 года № 34 «Аб узнагароджанні»
- Нарадзіліся 1 чэрвеня
- Нарадзіліся ў 1972 годзе
- Нарадзіліся ў Маладзечанскім раёне
- Асобы
- Ваенныя Беларусі
- Кавалеры ордэна «За асабістую мужнасць» (Беларусь)
- Узнагароджаныя медалём «За адзнаку ў ахове грамадскага парадку»
- Узнагароджаныя медалём «80 гадоў беларускай міліцыі»
- Узнагароджаныя медалём За бездакорную службу 3 ступені
- Узнагароджаныя медалём За бездакорную службу 2 ступені
- Узнагароджаныя медалём За бездакорную службу 1 ступені
- Узнагароджаныя медалём «80 гадоў Узброенным Сілам Рэспублікі Беларусь»
- Узнагароджаныя медалём «90 гадоў беларускай міліцыі»
- Узнагароджаныя медалём «90 гадоў Узброенным Сілам Рэспублікі Беларусь»
- Узнагароджаныя медалём «100 год Узброеным Сілам Рэспублікі Беларусь»
- Узнагароджаныя медалём «100 гадоў беларускай міліцыі»
- Міліцыянеры Беларусі