Дзьюла Гёмбёш
| Дзьюла Гёмбёш Gyula Gömbös | |||
 | |||
| |||
|---|---|---|---|
| 1 кастрычніка 1932 — 6 кастрычніка 1936 | |||
| Папярэднік: | Дзьюла Караі | ||
| Пераемнік: | Кальман Дараньі | ||
| |||
| 10 лістапада 1929 — 2 верасня 1936 | |||
| Папярэднік: | Карай Чакі | ||
| Пераемнік: | Міклаш Козма | ||
| Партыя: | Партыя нацыянальнага адзінства | ||
| Дзейнасць: | палітык, дыпламат, афіцэр | ||
| Веравызнанне: | лютэранства | ||
| Нараджэнне: | 26 снежня 1886 Мурга, медзье Тольна, Аўстра-Венгрыя | ||
| Смерць: | 6 кастрычніка 1936 (49 гадоў) Мюнхен, Германія | ||
| Пахаванне: | |||
| Узнагароды: |
| ||
.svg){kind=small}
Дзьюла Гёмбёш, граф Якфа (венг.: венг.: Gömbös Gyula [ˈɡømbøʃ ˈɟulɒ]; 26 снежня 1886, Мурга, медзье Тольна, Аўстра-Венгрыя — 6 кастрычніка 1936, Мюнхен, Германія) — венгерскі палітык, прэм'ер-міністр Каралеўства Венгрыі ў 1932-36.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў вёсцы Мурга. Сын сельскага настаўніка, дунайскага шваба. Сям'я Гёмбёшаў належала да Евангелічна-Лютэранскай Царквы Венгрыі. У 1897—1901 гг. Дзьюла вучыўся ў Евангелічным ліцэі Шопрана. У 1901 г. паступіў у ваеннае вучылішча ў Печы.
Дзьюла Гёмбёш служыў у аўстра-венгерскай арміі, да пачатку Першай сусветнай вайны быў капітанам. Нягледзячы на сваё нямецкае паходжанне, выказваўся за прадастаўленне Венгрыі незалежнасці ад Аўстрыі. У 1919 годзе арганізаваў і ўзначаліў MOVE (Magyar Országos Véderő Egylet) — ультраправую напаўваенную арганізацыю для барацьбы з Венгерскай Савецкай Рэспублікай. У Сегедзе, які быў цэнтрам антысавецкіх сіл, Гёмбёш усталяваў добрыя адносіны з Міклашам Хорці. Гёмбёш спрабаваў разлажыць Венгерскую Чырвоную армію знутры[1]. Пасля прыгнечання ВСР актыўна ўдзельнічаў у белым тэроры і мерапрыемствах, накіраваных супраць яўрэяў. У 1920-я Гёмбёш прапагандаваў неабходнасць усталявання ў Венгрыі таталітарнай дыктатуры па ўзоры Італіі. У 1929 годзе быў узведзены ў генерал-маёры, пасля чаго заняў пасаду міністра абароны.
Гёмбёш стаў прэм'ер-міністрам пасля таго, як у верасні 1932 года кабінет Дзьюлы Караі сышоў у адстаўку, не здолеўшы вырашыць эканамічныя і палітычныя пытанні[2]. У 1932 годзе з-за наступстваў сусветнага эканамічнага крызісу да 60 % прамысловых і сельскагаспадарчых рабочых заставаліся без працы[3]. Пры Гёмбёшы пачалося аднаўленне эканомікі, і ў 1935 годзе аб'ём прамысловай вытворчасці дасягнуў дакрызіснага ўзроўню[4]. Найважнейшай замежнапалітычнай мэтай Гёмбёша была рэвізія Трыянонскага дагавора[4]. Гёмбёш арыентаваўся на Германію і Італію. У 1933 годзе ён стаў першым главой дзяржавы, які наведаў ўзначаленую Гітлерам Германію. У 1935 годзе Венгрыя і Германія заключылі сакрэтнае пагадненне аб супрацоўніцтве, у якім было таксама закранута пытанне аб падзеле Чэхаславакіі па этнічным прынцыпе[5].
Памёр Гёмбёш 6 кастрычніка 1936 года ад нырачнай недастатковасці ў Мюнхене. Вядома, што Гёмбёш рыхтаваў забарону Сацыял-дэмакратычнай партыі і падпарадкаванне прафсаюзаў дзяржаве[4].
Зноскі
- ↑ З пісьма Гёмбёша — Ферэнцу Жулье, начальніку штаба Венгерскай ЧА: «Мілы Францы!.. Вазьмі ў свае рукі справу контррэвалюцыі, будзь гатовы ў табой жа ўсталяваны дзень пачаць контррэвалюцыю і далучыцца да Хорці…»
- ↑ Всемирная история, в 10 тт. Т. 9. — Москва, 1962. — С. 216
- ↑ Всемирная история, в 10 тт. Т. 9. — Москва, 1962. — С. 215
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Всемирная история, в 10 тт. Т. 9. — Москва, 1962. — С. 376
- ↑ Хронас: Захоп Венгрыяй Паўднёвай Славакіі 1938 г.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дзьюла Гёмбёш
|
Гэта пачатак артыкула пра асобу з Венгрыі. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
- Нарадзіліся 26 снежня
- Нарадзіліся ў 1886 годзе
- Памерлі 6 кастрычніка
- Памерлі ў 1936 годзе
- Пахаваныя на могілках Керэпешы
- Кавалеры Вялікага Крыжа венгерскага ордэна Заслуг з ланцугом
- Кавалеры ордэна Белага арла (Польшча, 1921—1939)
- Асобы
- Памерлі ў Мюнхене
- Прэм’ер-міністры Венгрыі
- Міністры Венгрыі
- Фашысты Венгрыі
