Дзяражынка (прыток Эсы)
| Дзяражынка | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 11 км |
| Басейн | 56 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | за 1,3 км ад вёскі Віркі |
| • Каардынаты | 54°40′32″ пн. ш. 28°56′57″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Эса |
| • Месцазнаходжанне | на поўнач ад вёскі Струга |
| • Каардынаты | 54°36′37″ пн. ш. 28°54′01″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 1,1 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Эса → Лепельскае возера → Ула → Заходняя Дзвіна → Балтыйскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | Віцебская вобласць, Мінская вобласць |
| Раёны | Чашніцкі раён, Крупскі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Дзяра́жынка, Гнілка[1] — рака ў Чашніцкім раёне Віцебскай вобласці і Крупскім раёне Мінскай вобласці Беларусі, правы прыток ракі Эса (басейн Заходняй Дзвіны).
Даўжыня ракі 11 км, 10 км з іх на тэрыторыі Чашніцкага раёна[1]. Плошча вадазбору 56 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,1 м/км. Пачынаецца за 1,3 км у напрамку захад ад вёскі Віркі Чашніцкага раёна. Упадае ў Эсу на поўнач ад вёскі Струга Крупскага раёна. Вадазбор раўнінны. Рэчышча каналізаванае. У вадазборы меліярацыйныя каналы.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 185. — 522 с. — 10 000 экз.
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010. — С. 36. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5. (руск.)
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 14. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)
- Ліст карты N-35-46. Выданне 1980 г. (руск.)
- Ліст карты N-35-58. Выданне 1987 г. Стан мясцовасці на 1985 г. (руск.)