Дняпроўскія балты

Балтыйскія і славянскія археалагічныя культуры III—IV стст. і арэал балтыйскіх гідронімаў.

Балтыйскія і славянскія археалагічныя культуры ў V—VI стст.

Дняпроўскія балты — балтыйскія плямёны, якія насялялі басейн Дняпра паміж басейнамі Віслы і Волгі ў эпоху жалезнага веку (I тыс. да н.э. — I тыс. н.э.). Дняпроўскія балты сфармаваліся на фіна-ўгорскім субстраце.

У летапісах захавалася імя толькі аднаго племя дняпроўскіх балтаў — голядзь. Яны з'яўляліся носьбітамі такіх археалагічных культур як юхноўская, калочынская, мошчынская і тушамлінска-банцараўская.

Паводле меркавання некаторых даследчыкаў, язычніцкая рэлігія дняпроўскіх балтаў уключала шанаванне слупоў з мядзведжымі галовамі, якія могуць быць звязаны з балтаславянскім культам Вялеса-Вяльняса

Пачынаючы з VI стагоддзя на іх тэрыторыі пачалі пранікаць славяне, якія пазней іх цалкам асімілявалі. У вярхоўі Дняпра гэты працэс быў завершаны прыкладна ў X стагоддзі. Паводле тэорый некаторых навукоўцаў, балты, пад славянскім ціскам мігравалі на захад.

Пра прысутнасць балтаў у басейне Дняпра сведчаць шматлікія гідронімы, археалагічныя знаходкі.