Дрысвяты (возера)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дрысвяты
Дрысвяты, Drūkšiai
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора 141,6[1] м
Даўжыня 13 км
Шырыня 5,8 км
Плошча 44,5 км²
Аб’ём 313 км³
Даўжыня берагавой лініі 60,3 км
Найбольшая глыбіня 33,3 м
Сярэдняя глыбіня 7 м
Гідралогія
Салёнасць 0,18—0,23 ‰
Басейн
Плошча вадазбору 604 км²
Упадаюць Апівардка, Рычанка
Выцякаюць Дрысвята, Прорва
Размяшчэнне
Краіна
Дрысвяты (Беларусь)
Дрысвяты
Дрысвяты
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дрысвя́ты (літ.: Drūkšiai) — возера на мяжы Літвы і Беларусі (Браслаўскі раён) у басейне ракі Дрысвята, за 22 км на захад ад горада Браслаў, каля аграгарадка Дрысвяты. Найбольшае паводле плошчы возера Літвы. Возера Дрысвяты сумесна з возерам Ставок стала азёрным вадасховішчам пасля будаўніцтва на рацэ Прорва ў 1953 годзе плаціны ГЭС «Дружба народаў».

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва Дрысвяты балцкага паходжання[2].

Аснова Dris- таксама ў балцкіх гідронімах, шырока раскіданых па ўсходзе старабалцкай тэрыторыі: Дрыса, Дрысела (цераз Аку ад Разані), Дрысенка[ru] (прыток Жыздры на Верхнім Павоччы)[3], Дрыска[ru] (двойчы на Верхнім Падонні)[4]. З іх паказальная назва Дрысела, бо ўтвораная з дапамогай балцкага гідранімічнага пашыральніка -el- (як у назвах рэк *Скідзела, *Зецела).

У дрысвяцкай назве гэтая аснова ў пашыраным выглядзе Dris-ṷ-. Так сама ўтвораная і назва ракі Бірвета (< Bir-ṷ-) на поўдні ад Дрысвятаў[5].

Пашыральнік -int- (> -ят-) у назвах азёраў на Падзвінні Дрывяты, Навята (абодва на ўсходзе ад Дрысвятаў), Усвят, Удвят.

Гідраграфія[правіць | правіць зыходнік]

Плошча паверхні 44,5 км². Даўжыня 13 км, найбольшая шырыня 5,8 км. Даўжыня берагавой лініі 60,3 км. Найбольшая глыбіня 31 м, сярэдняя 7 м. Аб’ём вады 313 млн м³. Плошча вадазбору 604 км².

Схілы катлавіны — узгоркі і грады вышынёй да 15 м, месцамі спадзістыя, забалочаныя, усходнія і паўднёва-ўсходнія разараныя, астатнія аблесеныя. Звілістая берагавая лінія ўтварае мноства заліваў, асабліва ў паўднёвай частцы. На берагах шмат валуноў. Рэльеф дна ўзгорысты; да глыбіні 5 м пясчаныя грунты, цэнтральная частка выслана ілам. На возеры 8 астравоў, найбольшы з іх Замак (плошча 0,26 км², у XIV—XVII стагоддзях тут існаваў Дрысвяцкі замак).

Упадаюць рэкі Апівардка, Рычанка, выцякаюць рэкі Прорва (злучае Дрысвяты з возерам Аболе) і Дрысвята.

Экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Гідратэхнічныя збудаванні ГЭС рэгулююць узровень возера Дрысвяты, якое выкарыстоўваецца ў якасці вадаёма-ахаладжальніка Ігналінскай АЭС. Возера эўтрофнае. Зарастае каля 10 % плошчы возера.

У возеры водзяцца шчупак, лешч, акунь, язь, сазан, судак, плотка, лінь і іншыя віды рыб.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Ліст карты N-36-18. Выданне 1984 года. Стан мясцовасці на 1983 год. (руск.)
  2. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 91.
  3. В. Н. Топоров. Балтийский элемент в гидронимии Поочья. II // Балто-славянские исследования. 1987. — Москва, 1989. С. 51.
  4. В. Н. Топоров. Балтийские следы на Верхнем Дону // Балто-славянские исследования. 1988—1996. Москва, 1997. С. 317.
  5. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 65.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]