Дубровіца

Населены пункт Дубровіца укр.: Дубровиця Сцяг Герб Касцёл Св. Яна Хрысціцеля, Н. Орда Краіна Украіна Вобласць Ровенская Раён Дубровіцкі Каардынаты 51°34′33″ пн. ш. 26°33′34″ у. д. Першае згадванне 1005 Плошча 58,7 км² Вышыня цэнтра 158 м Насельніцтва 9430 чалавек (2011) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код +380-3658 Паштовы індэкс 34100—34108 Афіцыйны сайт dubrmrada.rv.ua Дубровіца на карце Украіны

Дубровіца на Вікісховішчы

Дубровіца, ці Дубровыця (укр.: Дубровиця), таксама сустракаецца Дубравіца — горад ва Украіне, на рацэ Гарынь. Адміністрацыйны цэнтр Дубровыцкага раёна Ровенскай вобласці. Насельніцтва 9430 чал. (2011). Знаходзіцца за 126 км на поўнач ад Роўна, за 3 км ад чыгуначнай станцыі Дамбровіца (лінія Сарны — Лунінец).

Дубровіца — колішняя сталіца княства і графства на гістарычнай Піншчыне (частка Берасцейшчыны), на захадзе Палесся.

Назва

Тапонім Дубровіца, напэўна, утварыўся ад асновы «дуброва» (дубовы лес).

Гісторыя

Сядзіба Плятэраў у Варобіне, Н. Орда

Упершыню згадваецца як горад Тураўскага княства пад 1005 годам. У 2-й палове XII ст. стала сталіцай удзельнага Дубровіцкага княства.

У 1340-я года Дубровіца далучылася да Вялікага Княства Літоўскага. З XV ст. нададзена ва ўладанні адной з галін князёў Гальшанскіх, якая ад княства звалася Гальшанскімі-Дубровіцкімі. У XVI ст. у складзе Троцкага ваяводства, збудаваны касцёл. Паводле адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (1565—1566) у складзе Пінскага павета Берасцейскага ваяводства. У гэты ж час стала сталіцай графства.

У 1571 годзе Дубровіцу як пасаг атрымаў А. Курбскі. У 1695 годзе Ян Дольскі фундаваў у Дубровіцы калегіум піяраў. З XVIII ст. ва ўладанні Плятэраў.

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі, дзе ў 1795 годзе з усёй воласцю (колішнім графствам) пераведзена ў склад Валынскай губерні. Па задушэнні паўстання 1830-1831 гадоў, у 1831 годзе расійскія ўлады скасавалі калегіум піяраў.

У 1918—1919 годзе ў Дубровіцы адбылося зладжанае эсэрамі і бальшавікамі Палескае паўстанне, у выніку разрабаваны палац графаў Плятэраў. Паводле Рыжскага мірнага дагавора (1921) у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

З 1939 года Дубровіца ў склад УССР, з 1940 года цэнтр раёна. У 2-ю сусветную вайну з 1 ліпеня 1941 да 10 студзеня 1944 года горад пад нямецкай акупацыяй.

30 ліпеня 1997 года гарадскі савет зацвердзіў сучасныя герб і сцяг Дубровіцы.

• Места на старых здымках
• 

  Вуліца і касцёл

• 

  Касцёл

• 

  Касцёл, інтэр'ер

• 

  Касцёл, інтэр'ер

• 

  Царква

• 

  Вуліца

• 

  Сядзіба Плятэраў

• 

  Сядзіба

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1860 — 3743 чал., з іх 1709 хрысціян і 2034 іўдзеяў
• XX стагоддзе: 1990 — 10,7 тыс. чал.
• XXI стагоддзе: 2001 — 9644 чал.; 1 студзеня 2011 — 9430 чал.

Эканоміка

Прадпрыемствы харчовай прамысловасці, завод перапрацоўкі ільна.

Турыстычная інфармацыя

Славутасці

• Касцёл Святога Яна Хрысціцеля (1695—1701)
• Сядзіба Плятэраў (XVIII ст.)
• Царква Раства Багародзіцы (1862)

Касцёл Св. Яна Хрысціцеля

Вядомыя асобы

• Мікола Аляксеевец (нар. 1941) — украінскі гісторык і педагог
• Анастасія Заслаўская-Гальшанская (?—1561) — рэлігійная і культурная дзеячка часоў Вялікага Княства Літоўскага
• Мікола Ляховіч (нар. 1976 — украінскі грамадскі дзеяч, палітычны вязень
• Фёдар Пірышка (1898—1991) — беларускі партыйны дзеяч, мемуарыст
• Жорж Шарпак (нар. 1924) — французскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі (1992)

Літаратура

• Грынявецкі В. Дубровіца // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 607. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
• Dąbrowica // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom I: Aa — Dereneczna. — Warszawa, 1880. S. 931.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дубровіца
• Неафіцыйны сайт горада