Дуньхуанскія рукапісы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сутра. Кітайскі манускрыпт на шоўку (V ст.), вывезены з Магаа экспедыцыяй Пеліё. Нацыянальная бібліятэка Францыі

Дуньхуанскія рукапісы — збор важных рэлігійных і свецкіх дакументаў (каля 20 000 аб’ектаў), выяўленых у пячорах Магаа ў Дуньхуане (Кітай) на пачатку XX стагоддзя. Як відаць, дакументы змясцілі сюды ў XI стагоддзі, калі манускрыпты сталі выцясняцца з ужывання друкаванымі кнігамі. Рукапісы напісаны ў V — пачатку XI стагоддзяў і ўключаюць працы на розныя тэмы, ад гісторыі і матэматыкі да народных песень і танцаў. Хоць большасць рэлігійных дакументаў складаюць тэксты пра будызм, у зборы прысутнічаюць дакументы пра даасізм, нестарыянства і нават іўдаізм. Яны напісаны, галоўным чынам, на кітайскай і тыбецкай мовах, але прысутнічаюць рукапісы на палі, сагдыйскай і раней невядомых мовах, такіх як хатанасакская.

Поль Пеліа  (руск.), які вывучае манускрыпты ў пячоры № 17. Фатаграфія Ш. Нуэта

Рукапісы выявіў даоскі манах Ван Юаньлу  (англ.). Пазней ён прадаў іх заходнім даследчыкам, у прыватнасці, Аўрэлю Стэйну і Полю Пеліа  (руск.), у тым ліку найстаражытнейшую ў свеце друкаваную кнігу «Алмазная сутра» (каля 868 года). Некаторыя з дакументаў таксама набылі рускія і японскія даследчыкі. Аднак шмат якія рукапісы, галоўным чынам дзякуючы высілкам Ло Чжэньюя, захаваліся ў Кітаі. Тыя дакументы, якія набылі заходнія даследчыкі, цяпер захоўваюцца ў шматлікіх установах па ўсім свеце, такіх як Нацыянальная бібліятэка Кітая, Брытанская бібліятэка і Нацыянальная бібліятэка Францыі. Усе дакументы ў рамках Міжнароднага дуньхуанскага праекта былі аблічбаваны і цяпер знаходзяцца ў бясплатным доступе ў Інтэрнэце.

Класіфікацыя[правіць | правіць зыходнік]

Паводле моў[правіць | правіць зыходнік]

Паводле жанраў[правіць | правіць зыходнік]

Selihah (пакаянныя малітвы), напісаныя на іўрыце. VIII ці IX стагоддзе.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]