Дэнебола

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Зорка

Дэнебола знаходзіцца злева на карце сузор'я.
Назіральныя даныя
(Эпоха J2000)
Прамое ўзыходжанне 11гадз 49мін 03.5776с
Схіленне +14° 34′ 19.417″
Адлегласць 36,2 ± 0,4 св. гадоў (11,1 ± 0,1 пк)
Бачная зорная велічыня (V) 2,14[1]
Сузор’е Леў
Астраметрыя
Прамянёвая скорасць (Rv) −0,2[1] км/c
Уласны рух (μ) RA: −499,02[1] mas у год
Dec: −113,78[1] mas у год
Паралакс (π) 90,16±0,89[1] mas
Абсалютная зорная велічыня (V) 1,91
Характарыстыкі
Спектральны клас A3 V[1]
Паказчык колеру (B − V) +0,09[1]
Паказчык колеру (U − B) +0,07[1]
Пераменнасць тыпу δ Шчыта[2]
Фізічныя характарыстыкі
Маса 1,75[3] M
Радыус 1,728[3] R
Узрост 1-3,8×108[3] гадоў
Тэмпература 8500 [4] K
Свяцільнасць 15[3] L
Металічнасць [Fe/H] = 0,00[3]
Вярчэнне > 120 км/с [4]
Уласцівасці паскарэнне свабоднага падзення 4,0 g[4]

Дэнебола (β Льва / β Leonis) — трэцяя па яркасці зорка ў сузор'і Льва пасля Рэгула і Альгіебы. Гэта зорка спектральнага класа А, размешчаная прыкладна на адлегласці 36 светлавых год ад Зямлі. Яе свяцільнасць ў 12 разоў пераўзыходзіць Сонца. Бачны бляск складае 2,14 m.

Зноскі

  1. а б в г д е ё ж SIMBAD query result: V* bet Leo -- Variable Star of delta Sct type (англ.). Цэнтр астранамічных даных у Страсбургу. — Дэнебола ў базе даных SIMBAD. Праверана 2009-11-6.
  2. Mkrtichian, D. E.; Yurkov, A. (5–7 November 1997). "β Leo - Back to Delta Scuti Stars?". Proceedings of the 20th Stellar Conference of the Czech and Slovak Astronomical Institutes. Brno, Czech Republic: Dordrecht, D. Reidel Publishing Co. p. 172. ISBN 80-85882-08-6. Праверана 2007-06-18.
  3. а б в г д Di Folco, E.; Thévenin, F.; Kervella, P.; Domiciano de Souza, A.; Coudé du Foresto, V.; Ségransan, D.; Morel, P. (2004). "VLTI near-IR interferometric observations of Vega-like stars". Astronomy and Astrophysics. 426: 601–617. doi:10.1051/0004-6361:20047189. Праверана 2007-06-18.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link)
  4. а б в Acke, B.; Waelkens, C. (2004). "Chemical analysis of 24 dusty (pre-)main sequence stars" (PDF). Astronomy and Astrophysics. 427: 1009–1017. doi:10.1051/0004-6361:20041460. Праверана 2007-02-04.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link)