Д’ябал

Д’ябал
Д’ябал
У іншых культурах	Сатана, дэман, Shaitan[d], Iblis[d], akuma[d], чорт, Люцыфер і Devil in Christianity[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Д’ябал (царк.-слав: дїа́волъ царк.-слав: дїа́волъ царк.-слав: дїа́волъ дїаволъ ← стар.-грэч.: διάβολος стар.-грэч.: διάβολος стар.-грэч.: διάβολος стар.-грэч.: διάβολος «паклёпнік» лац.: diabolus^[1]^[2]) — рэлігійна-міфалагічны персанаж, вярхоўны дэман зла (руск.) (бел., валадар пекла, падбухторшчык людзей да здзяйснення граху. З’яўляецца прыналежнасцю вераванняў ўсіх народаў, як выраз пачатку, што змагаецца з добрым пачаткам. Тыповай формай пэўнага прадстаўлення з’яўляецца змей (руск.) (бел. або цмок, яшчарка і іншыя гады (руск.) (бел.. Іншыя формы ўвасаблення — кажан, пёс, свіння, казёл, малпа; прычым ім надаюцца некаторыя чалавечыя рысы^[3].

Таксама вядомы як Сатана^[4], Люцыфер^[4], Вельзевул^[4], Мефістофель (руск.) (бел.^[4], Воланд (руск.) (бел.^[4]; у ісламе — Ібліс (руск.) (бел.. У славянскай традыцыі меншы за д’ябла — чорт^[5] і яму падпарадкоўваюцца нячысцікі (руск.) (бел.^[5]; у англійскай і нямецкай мове нячысцік — сінонім д’ябла^[6]^[7], у ісламе малодшыя д’яблы называюцца Шайтаны (руск.) (бел..

Зноскі

↑ У антычных аўтараў Піндара, Арыстафана і Менандра διάβολος — прыметнік ці дзеепрыметнік і перакладаецца як "паклёпніцкі; які паклёпнічае, які ліхасловіць "; у Арыстоцеля — назоўнік і перакладаецца як «паклёпнік»; у Септуагінце і ў Новым Запавеце — назоўнік і перакладаецца як «паклёпнік» (Есф. 8:1, 1Цім. 3:11, Ціт. 2:3) ці, у большасці выпадкаў, як «д’ябал»(Зах. 3:2, Мф. 4:5-11, Лук. 4:3-6, Адкр. 2:10).
↑ διάβολος // Симфония греческих словарных форм (руск.)
↑ Диавол // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 4 томах. — СПб., 1907—1909.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Сатана // Атеистический словарь / Абдусамедов А. И., Алейник Р. М., Алиева Б. А. и др.; Под общ. ред. М. П. Новикова. — 2-е изд., испр. и доп. — М.: Политиздат, 1985. — С. 393. — 512 с. — 200 000 экз.
↑ ^а ^б Черт / Березович Е. Л., Виноградова Л. Н. // Славянские древности: Этнолингвистический словарь : в 5 т. / под общ. ред. Н. И. Толстого; Институт славяноведения РАН. — М. : Межд. отношения, 2012. — Т. 5: С (Сказка) — Я (Ящерица). — С. 523. — ISBN 978-5-7133-1380-7.
↑ грэч. Δαίμον — дайман, дземан.
↑ Мюллер В. К. Полный англо-русский русско-английский словарь : 300 000 слов и выражений. — М.: Эксмо, 2013. — С. 250, 931. — 1328 с. — (Библиотека словарей Мюллера). — ISBN 978-5-699-56298-5.

[1] У антычных аўтараў Піндара, Арыстафана і Менандра διάβολος — прыметнік ці дзеепрыметнік і перакладаецца як "паклёпніцкі; які паклёпнічае, які ліхасловіць "; у Арыстоцеля — назоўнік і перакладаецца як «паклёпнік»; у Септуагінце і ў Новым Запавеце — назоўнік і перакладаецца як «паклёпнік» (Есф. 8:1, 1Цім. 3:11, Ціт. 2:3) ці, у большасці выпадкаў, як «д’ябал»(Зах. 3:2, Мф. 4:5-11, Лук. 4:3-6, Адкр. 2:10).

[2] διάβολος // Симфония греческих словарных форм (руск.)

[3] Диавол // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 4 томах. — СПб., 1907—1909.

[as-4] а ^б ^в ^г ^д Сатана // Атеистический словарь / Абдусамедов А. И., Алейник Р. М., Алиева Б. А. и др.; Под общ. ред. М. П. Новикова. — 2-е изд., испр. и доп. — М.: Политиздат, 1985. — С. 393. — 512 с. — 200 000 экз.

[SDES-chort-5] а ^б Черт / Березович Е. Л., Виноградова Л. Н. // Славянские древности: Этнолингвистический словарь : в 5 т. / под общ. ред. Н. И. Толстого; Институт славяноведения РАН. — М. : Межд. отношения, 2012. — Т. 5: С (Сказка) — Я (Ящерица). — С. 523. — ISBN 978-5-7133-1380-7.

[biblia-transl-6] грэч. Δαίμον — дайман, дземан.

[muller-7] Мюллер В. К. Полный англо-русский русско-английский словарь : 300 000 слов и выражений. — М.: Эксмо, 2013. — С. 250, 931. — 1328 с. — (Библиотека словарей Мюллера). — ISBN 978-5-699-56298-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]