Жак-Шарль Дзюпон дэ Л’Эр

Жак-Шарль Дзюпон дэ Л’Эр
фр.: Jacques Charles Dupont de l'Eure
кіраўнік урада Францыі[d] 24 лютага 1848 — 9 мая 1848
Папярэднік	Луі Адольф Цьер
Пераемнік	Дамінік Франсуа Араго
Мэр горада Ле-Нэбур[d] з 1792
Нараджэнне	27 лютага 1767(1767-02-27)[…] Ле-Нэбур[d], дэпартамент Эр, рэгіён Верхняя Нармандыя, Францыя
Смерць	3 сакавіка 1855(1855-03-03) (88 гадоў) Руж-Пер’е[d], кантон Бамон-ле-Руж[d], акруга Бернэ[d], дэпартамент Эр, рэгіён Верхняя Нармандыя, Францыя
Месца пахавання	Нэбурскія могілкі[d]
Дзеці	Charles Dupont de l'Eure[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Moderate Republicans[d]
Член у	Савет пяцісот (Францыя)
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жак-Шарль Дзюпон дэ Л’Эр (фр.: Jacques Charles Dupont de l’Eure; 27 лютага 1767, Ле-Нэбур — 2 сакавіка 1855, Руж-Пер’е) — французскі дзяржаўны дзеяч, які займаў пасаду прэм'ер-міністра Францыі ў 1848 годзе.

Біяграфія

Нарадзіўся ў заможнай сям’і. Атрымаў юрыдычную адукацыю і працаваў адвакатам. Падчас Вялікай французскай рэвалюцыі стаў актыўным прыхільнікам рэспубліканскіх ідэй і далучыўся да палітычнай дзейнасці.

У 1798 годзе быў абраны дэпутатам Савета пяцісот. Пасля прыходу да ўлады Напалеона Банапарта на нейкі час адышоў ад палітычнай дзейнасці. Вярнуўся ў палітыку падчас Рэстаўрацыі Бурбонаў, стаўшы дэпутатам парламента ў 1817 годзе. Ён выступаў за канстытуцыйныя свабоды і ліберальныя рэформы.

Падчас Ліпеньскай рэвалюцыі 1830 года падтрымаў Луі-Філіпа і заняў пасаду міністра юстыцыі. Быў вядомым прыхільнікам рэспубліканскіх ідэалаў, што зрабіла яго папулярнай фігурай у асяроддзі апазіцыі да манархіі.

У 1848 годзе, пасля Лютаўскай рэвалюцыі, узначаліў урад Другой французскай рэспублікі як прэм’ер-міністр. Аднак яго ўплыў хутка саслабеў, і ён сышоў з палітычнага жыцця ў тым жа годзе.