Жан-Батыст ван Лоа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Жан-Батыст ван Лоа
фр.: Jean-Baptiste van Loo
Фатаграфія
Дата нараджэння 11 студзеня 1684(1684-01-11)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 верасня 1745(1745-09-19)[1][2][…] (61 год)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Louis-Abraham van Loo[d]
Дзеці Шарль-Амедэй-Філіп ван Лоа, Луі-Мішэль ван Лоа і François van Loo[d]
Род дзейнасці мастак
Жанр партрэт
Заступнікі Victor Amadeus I, Prince of Carignano[d]
Уплыў Louis-Abraham van Loo[d] і Benedetto Luti[d]
Уплыў на Шарль-Андрэ ван Лоа і Michel-François Dandré-Bardon[d]
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан-Батыст ван Лоа (фр.: Jean-Baptiste van Loo; 14 студзеня 1684, Экс-ан-Праванс — 19 снежня 1745, Экс-ан-Праванс) — французскі жывапісец-партрэтыст эпохі ракако. Прадстаўнік вялікай сям’і мастакоў Ван Лоа, выхадцаў з Фландрыі. Старэйшы брат жывапісца Шарля Андрэ ван Лоа.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Жан-Батыст ван Лоа быў сынам Луі-Абрахама ван Лоа і Мары Фосэ, дачкі скульптара Жака Фосэ. Вучыўся маляванню ў свайго бацькі. У раннім узросце дапамагаў бацьку ў роспісах цэркваў у Эксе і ў Тулоне. У Тулоне ў 1706—1707 гадах ён вывучаў скульптуры П’ера Пюжэ. Там жа 17 мая 1706 года ажаніўся з Маргарытай Лебрэн, дачкой тулонскага адваката.

У 1707 годзе Жан-Батыст пакінуў Тулон і на сродкі свайго апекуна, прынца Віктара Амадэя Савойскага-Карыньянскага, адправіўся ў Рым, дзе браў урокі жывапісу ў Бенедэта Луці ў Французскай Акадэміі на віле Медычы. У Рыме ён напісаў карціны для некалькіх цэркваў; найбольш вядомая з яго рымскіх прац — «Пакута Хрыста» для царквы Санта-Марыя-ін-Манцічэлі. Пасля смерці бацькі ён шмат часу надаваў мастацкай адукацыі малодшага брата Шарля Андрэ ван Лоа, які стаў пасля знакамітым мастаком.

Па вяртанні на радзіму з Італіі, Жан-Батыст некаторы час правёў у Турыне, пры двары герцага Савойскага Карла-Эмануіла III, пісаў партрэты савойскай арыстакратыі. З 1720 года жыў і працаваў у Парыжы. Пісаў свецкія партрэты, карціны для царквы абацтва Сен-Жэрмен-дэ-Прэ, распісваў плафон палаца Пале-Раяль. Займаўся рэстаўрацыйнымі працамі, у прыватнасці панаўленнем роспісаў Франчэска Прымаціча ў палацы Фантэнбло. 23 лютага 1731 г. быў прыняты ў Каралеўскую Акадэмію жывапісу і скульптуры.

У 1735 годзе Жан-Батыст вырашыў вярнуцца ў Праванс, але замест гэтага з’ехаў у Парыж. У канцы года ён даведаўся, што яго сын Луі-Мішэль ван Лоа прызначаны першым жывапісцам караля Іспаніі. Паміж 1738 і 1742 гадамі ён працаваў у Лондане, дзе яго карціны мелі вялікі поспех, сярод іншых — партрэты першага лорда Казначэйства Роберта Уолпала, паэтаў Аляксандра Поўпа і Колі Сайбера. Вялікі поспех набыў партрэт спадчынніка англійскага прастола Фрэдэрыка.

Яго вяртанне ў Францыю тлумачылася станам здароўя. Мастак адкрыў майстэрню ў Вандомскім павільёне, якім валодаў некаторы час. Сканаў 19 снежня 1745 года.

Двое сыноў Жана-Батыста ван Лоа: Луі-Мішэль ван Лоа і Шарль-Амедэй-Філіп ван Лоа сталі мастакамі.

Зноскі