Жуан V

Жуан V
парт.: João V, o Magnânimo
манарх Партугаліі 1706 — 1750
Нараджэнне	22 кастрычніка 1689(1689-10-22)[…] Лісабон, Партугалія
Смерць	31 ліпеня 1750(1750-07-31)[…] (60 гадоў) Лісабон, Партугалія
Месца пахавання	Сан-Вісенты-ды-Фора[d]
Род	Браганса
Бацька	Педру II
Маці	Марыя Сафія Нойбургская[d]
Жонка	Марыя Ганна Аўстрыйская[d]
Дзеці	Barbara of Portugal, Queen of Spain[d], Жазэ I, Педру III, Infante Alexandre of Portugal[d], José de Bragança[d], Gaspar de Bragança[d], António de Bragança[d], Maria Rita de Bragança[d], Pedro, Prince of Brazil[d] і Infante Carlos of Portugal[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Член у	Аркадзіеўская акадэмія
Дзейнасць	суверэн
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жуан V (парт.: D. João V, o Magnânimo; 22 кастрычніка 1689, палац Ribeira, Лісабон, Партугалія — 31 ліпеня 1750, палац Ribeira, Лісабон, Партугалія) — 24-ы кароль Партугаліі з 1706 года, 11-ы герцаг Браганскі, унук Жуана IV, сын Педру II.

Кіраванне

У якасці саюзніка імператара і Англіі ваяваў з Францыяй у вайне за іспанскую спадчыну. У 1717 годзе па просьбе Папы Клімента XI накіраваў магутную эскадру на барацьбу з туркамі, якая разам з караблямі іншых хрысціянскіх краін прыняла ўдзел у бітве ля мыса Матапан.

Быў заступнікам навук і мастацтва. У 1720 годзе заснаваў Акадэмію гісторыі Партугаліі.

Выдаткоўваў значныя сумы на пабудову манастыроў (найбольш значны — манастыр у горадзе Мафра) і за права мець свайго патрыярха ў Лісабоне. У 1748 годзе атрымаў тытул Rex fidelissimus ад Папы Бенедыкта XIV. Апошнія гады на яго меў вялікі ўплыў францысканец Гаспар.

Сям’я

Быў жанаты з Марыяй Ганнай, дачкой імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Леапольда I.

• Марыя Барбара (1711—1758) — жонка караля Іспаніі Фердынанда VI
• Педру (1712—1714)
• Жазэ I (1714—1777) — жанаты з Марыянай Вікторыяй Іспанскай
• Карлас (1716—1730)
• Педру III (1717—1786) — жанаты з роднай пляменніцай, каралевы Партугаліі Марыі I
• Аляксандр (1723—1728)

Незадоўга да смерці караля сталі знясільваць хвароба і меланхолія. Нягледзячы на шчодрыя дары манастырам, шматлікія малітвы і працэсіі, здароўе яго не паправілася, і ён памёр ад вадзянкі. Спадчыну атрымаў яго старэйшы сын Жазэ (Іосіф) I.