Жуль Маснэ

Жуль Маснэ
фр.: Jules Massenet
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	12 мая 1842(1842-05-12)[…]
Месца нараджэння	Montaud[d], дэпартамент Луара, Францыя
Дата смерці	13 жніўня 1912(1912-08-13)[…] (70 гадоў)
Месца смерці	Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Месца пахавання	cemetery in Égreville[d]
Краіна	Францыя
Бацька	Alexis Massenet[d]
Жонка	Ninon de Gressy[d]
Дзеці	Juliette Massenet[d]
Альма-матар	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d] Ліцэй Сент-Луі[d]
Месца працы	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Напалеон-Анры Рэбер, Амбруаз Тама, Франсуа Бенуа, Marie Gabriel Augustin Savard[d] і François Bazin[d]
Прафесіі	кампазітар, музыказнавец, музычны педагог, выкладчык універсітэта, піяніст, лібрэтыст, арганіст
Інструменты	арган
Жанры	опера, класічная музыка, араторыя, аперэта, incidental music[d] і балет
Выхаванцы	Charles Koechlin[d], Spyridon Samaras[d], Mon Schjelderup[d], Rose Caron[d], Eugène-Philippe Bellenot[d] і Джорджэ Энеску
Грамадская дзейнасць
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Каралеўскае філарманічнае таварыства[d] Q99336616?
Узнагароды	Рымская прэмія[d] (1863) resident at the Villa Medici[d] (1864)
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жуль Эміль Фрэдэрык Маснэ (фр.: Jules Émile Frédéric Massenet; 12 мая 1842 — 13 жніўня 1912) — французскі кампазітар, які атрымаў вядомасць дзякуючы сваім операм, якіх налічваецца больш за трыццаць. Часцей за іншых ставіліся дзве оперы — «Манон» (1884) і «Вертэр» (1892). Маснэ таксама пісаў араторыі, балеты, творы для аркестра, музыку да спектакляў, фартэпіянныя п’есы, песні і іншыя музычныя творы.

Біяграфія

Яшчэ школьнікам Жуль быў прыняты ў галоўную музычную навучальную ўстанову Францыі — Парыжскую кансерваторыю. Яго настаўнікам быў Амбруаз Тама. Пасля атрымання Рымскай прэміі ў 1863 годзе, Маснэ шмат пісаў у розных жанрах, але менавіта дзякуючы операм ён хутка набыў вядомасць.

У перыяд з 1867 і да канца жыцця ён напісаў больш за 40 сцэнічных твораў у самых разнастайных жанрах: камічныя оперы, інсцэніроўкі класічных міфаў, рамантычныя камедыі, лірычныя драмы, пісаў араторыі, кантаты і балеты. Маснэ выдатна адчуваў тэатр, што і паслужыла прычынай яго поспеху ў парыжскай публікі. Нягледзячы на ​​некаторыя пралікі, ён напісаў шэраг паспяховых твораў, якія зрабілі яго вядучым оперным кампазітарам ў Францыі з канца XIX стагоддзя і да пачатку XX стагоддзя.

Як і многія вядомыя французскія кампазітары таго часу, Маснэ стаў прафесарам Парыжскай кансерваторыі. Ён выкладаў кампазіцыю з 1878 па 1896 год і, толькі пасля смерці дырэктара Амбруаза Тама, падаў у адстаўку. Сярод яго вучняў былі Гюстаў Шарпанцье, Эрнест Шасон, Рэйнальда Ан і Габрыэль П’ернэ.