Запалка
Запалка — палачка з гаручага матэрыялу з запальнай галоўкай на канцы, якая служыць для атрыманя адкрытага агню. З'явіліся ў канцы 18 стагоддзя.
У Беларусі запалкі вырабляюцца на заводах у Пінску і Барысаве.
Віды сучасных запалак
[правіць | правіць зыходнік]Па матэрыялу палачкі запалкі можна падраздзяліць на драўляныя (вырабленныя з мяккіх парод дрэў — ліпы, асіны, таполі, хвоі), кардонныя і васкавыя (парафінавыя — вырабленыя з бавоўнавага жгута, прапітаннага парафінам).
Па метаду запальвання: цёрачныя (запальваючыяся пры трэнні аб адмысловую паверхню — цёрку) і бясцёрачныя (запальваючыяся пры трэнні аб любую паверхню).
Цёрачныя запалкі ўсялякага тыпу з’яўляюцца асноўным масавым відам запалак ва ўсім свеце.
Бясцёрачныя запалкі (сексвісульфідныя) выпускаюцца ў аснаўным у Англіі і ЗША, у абмежаванай колькасці.
Тэмпература гарэння
[правіць | правіць зыходнік]Тэмпература полымі адпавядае тэмпературы ўзгарання драўніны, а тэмпература гарэння драўніны складае 800-1100
Гісторыя запалкі
[правіць | правіць зыходнік]Раннія адкрыцці
[правіць | правіць зыходнік]Пэўнае падабенства да запалак было ў сярэднявяковым Кітае. Гэта былі тонкія шчэпачкі з кончыкамі, прапітанамі звычайнай чыстай серай.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Запалка