Захар Прылепін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Захар Прылепін
руск.: Захар Прилепин
Нараджэнне 7 ліпеня 1975(1975-07-07)[1] (48 гадоў)
Імя пры нараджэнні руск.: Евгений Николаевич Прилепин
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць журналіст, раманіст, палітык, грамадскі дзеяч, тэлевядучы, галоўны рэдактар, філолаг, публіцыст, дэпутат Дзяржаўнай думы Расіі, пісьменнік
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера руская літаратура[2]
Прыналежнасць Наваросія, ДНР, ЛНР і Расія[1]
Род войскаў АМАП (Расія)
Званне маёр
Бітвы
Узнагароды
Сайт zaharprilepin.ru (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Заха́р Прыле́пін (сапраўднае імя — Яўге́н Мікала́евіч Прыле́пін[4][5]; нар. 7 ліпеня 1975, Ільінка, Скапінскі раён, Разанская вобласць, РСФСР, СССР) — расійскі палітычны і грамадскі дзеяч, пісьменнік, філолаг, публіцыст.

Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]

Сустаршыня партыі, старшыня Палаты дэпутатаў партыі, член Презідыума Цэнтральнага савета партыі, Цэнтральнага савета палітычнай партыі «Справядлівая Расія — Патрыёты — За праўду»[6] з 22 лютага 2021 года. Заснавальнік Руху і Гвардыі Захара Прылепіна. Член Цэнтральнага штабу Агульнарасійскага народнага фронту (ОНФ)[7].

Вядомы таксама сваёй гуманітарнай і ваеннай дзейнасцю ў Расіі і краінах «блізкага замежжа». У шэрагу разнажанравых творчых праектаў выступаў у якасці прадзюсара, галоўнага рэдактара, тэлевядучага, рок-музыканта, рэп-выканаўцы і акцёра.

З 5 кастрычніка 2016 года — член Грамадскага саета пры Міністэрстве культуры Расійскай Федэрацыі[8][9].

З 4 снежня 2018 года — намеснік мастаацкага кіраўніка па літаратурнай частцы МХАТа імя Максіма Горкага[10].

Падтрымаў уварванне Расіі ва Украіну (2022). Паранены ў выніку замаху 6 мая 2023 года.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • «Патологии» (раман) Архівавана 8 кастрычніка 2011. — 2004
  • «Санькя» (раман) Архівавана 22 сакавіка 2022. — 2006
  • «Грех» (раман) — 2007
  • «Ботинки, полные горячей водкой» (зборнік апавяданняў) — 2008
  • «Я пришёл из России» (эсэ) — 2008
  • «Война» — 2008
  • «Terra Tartarara. Это касается лично меня» — 2009
  • «Именины сердца. Разговоры с русской литературой» (аўтарскі зборнік інтэрв’ю з пісьменнікамі і паэтамі) — 2009
  • «Революция» — 2009

Прэміі і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат прэміі Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне культуры і шэрагу іншых прэмій.

Зноскі

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 8 мая 2023.
  2. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  3. https://izborsk-club.ru/11035
  4. Захар Прилепин. Вопрос автору. Архівавана 17 чэрвеня 2014. — «По существу наиболее часто задаваемых вопросов Захар Прилепин хотел бы пояснить следующее: настоящая фамилия Прилепина — Прилепин, по рождению, по отцу, по паспорту». // zaharprilepin.ru
  5. Захар Прилепин. Зовут меня Захар Прилепин. — «Зовут меня Захар Прилепин. По паспорту — Евгений Николаевич Прилепин, и это тоже надо объяснить, как же так вышло. … Я использовал самые разнородные псевдонимы. Один из них был по фамилии бабушки (Евгений Лавлинский), а второй — у меня был кот Стонгард, и так получилось, что вторым псевдонимом стало имя Евгений Стонгард. Однажды как-то я написал две очень дерзкие статьи по поводу бывшего губернатора Нижегородский области Бориса Немцова. И одну подписал Евгением Стонгардом, вторую — фамилией бабушки. И после их выхода позвонил в наш холдинг Борис Немцов и сказал, мол, у вас там есть два хамских журналиста, увольте обоих. А вот Захара Прилепина, его оставьте. И в итоге этих двух журналистов „убрали“, а мне пришлось работать на одну фамилию. Почему всё-таки Захар? У меня прадед был по отцовской линии — Захар Петрович Прилепин. И как-то я взял и подписался: Захар Прилепин». // izborsk-club.ru (22 ноября 2016 года)
  6. Владимир Ворсобин, Сергей Миронов. АУДИО. Программа «Гражданская оборона». Сергей Миронов: «Геннадий Семигин и Захар Прилепин станут сопредседателями объединённой партии». — Лидер «Справедливой России» Сергей Миронов рассказал в эксклюзивном интервью Радио «Комсомольская правда», почему возникло решение объединиться с партиями «Патриоты России» и «За правду». Официальный сайт Радио «Комсомольская правда» // radiokp.ru (20 января 2021 года)
  7. Захар Прилепин. Биография. Архівавана 2 студзеня 2019. Сетевое издание «Информационный ресурс Общероссийского народного фронта» // onf.ru
  8. Приложение к приказу Министерства культуры Российской Федерации от 5 октября 2016 года № 2248 «Состав Общественного совета при Министерстве культуры Российской Федерации».(недаступная спасылка) Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации // mkrf.ru (7 октября 2016 года)
  9. Объявлен новый состав Общественного совета при Министерстве культуры. Информационный портал для профессионалов кинобизнеса «Профисинема» // proficinema.ru (7 октября 2016 года)
  10. Бояков возглавил МХАТ им. Горького, Прилепин — зам по литчасти. // vesti.ru (4 декабря 2018 года). Праверана 11 студзеня 2019.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]