Збаражскі замак

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Замак
Збаражскі замак
укр.: Збаразький замок
Збаражскі замак.
Збаражскі замак.
49°40′00″ пн. ш. 25°46′20″ у. д.HGЯO
Краіна  Украіна
Горад Збараж
Архітэктурны стыль Адраджэнне
Архітэктар Вінчэнца Скамоцы
Першае згадванне пачатак XVII
Дата заснавання 1631
Будаўніцтва 16261631 гады
Стан Замак адрэстаўраваны
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Збаражскі замак (укр.: Зба́разький за́мок) — фартэцыя ў горадзе Збараж Цярнопальскай вобласці. Размешчаны непадалёк ад цэнтра горада, у парку, на так званай Замкавай гары. Замак быў пабудаваны ў 16261631 гг. па праекце фламандскага архітэктара ван Пеена, які натхняўся адным з апублікаваных у Італіі фартыфікацыйных праектаў Скамоці. Будаўніцтва замка ажыццяўлялі браты Юрый і Хрыстафор Збаражскія. Пасля смерці Юрыя Збаражскага ў 1636 годзе замак перайшоў да князёў Вішнявецкіх, якія ўмацавалі абаронныя збудаванні.

Умацаванні замка складаюцца з казематаваных валаў з эскарпамі вышынёй да 12 метраў і таўшчынёй да 23 метраў, бастыёнаў, аднаяруснай уязной вежы і рова, які акружаў ўвесь замак. Замак квадратны ў плане, шырынёй 88 м. Пяцігранныя бастыёны размешчаны па чатырох яго вуглах, у кожным з іх былі тунэлі, якія злучалі іх з казематамі і замкавым дваром. Замак быў адным з наймацнейшых, меў каля 50 гармат на ўзбраенні. Першапачатковы праект замка прадугледжваў будаўніцтва 4-х вуглавых артылерыйскіх веж-бастэй, злучаных крапаснымі сценамі. Улічваючы, што роля артылерыі ўзрасла, верх вежаў быў знесены да ўзроўню курцін, такім чынам вежы былі пераўтвораны ў бастыёны, а знутры па перыметры двара да крапасных сцен былі прыбудаваны аднапавярховыя казематы, прычым з водступам 12 м ад вонкавых абарончых сцен, а прамежак паміж абарончымі сценамі і казематамі засыпаны зямлёй.

Унутраны двор
Палац

На замкавым двары знаходзіцца прамавугольны ў плане двухпавярховы палац з характэрнымі для рэнесансу формамі. Галоўны ўваход у будынак падкрэсліваецца балконам на каменных кансолях. У рэнесансным стылі таксама вытрыманы фасады казематаў. Уязная вежа размешчана на адной восі з парадным уваходам у палац.

Замак згуляў ключавую ролю ў 1649 годзе падчас паўстання ўкраінскіх казакоў пад правадырствам Багдана Хмяльніцкага; паводле вынікаў аблогі быў падпісаны Збораўскі дагавор. Ля сцен крэпасці атрымаў цяжкае раненне казацкі палкоўнік Іван Багун. Гэтыя падзеі знайшлі адлюстраванне ў знакамітым рамане «Агнём і мячом».

У XVIIXVIII стст. замак, які перайшоў у рукі Патоцкіх, не раз быў спустошаны непрыяцелем: у 1675 годзе ён быў без бою здадзены туркам, у 1707 г. яго наведалі Пётр I і Мазепа, у 1734 і 1914 гг. яму дасталася ад расійскіх войскаў. У пачатку XX стагоддзя замак быў адрэстаўраваны, у савецкі час занядбаны, у наш час ізноў на рэстаўрацыі.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]