Зборная Калумбіі па футболе

	Калумбія ;
Мянушкі:	(ісп.: «Los Cafeteros»)
Канфедэрацыя:	КАНМЕБОЛ (Паўднёвая Амерыка)
Федэрацыя:	Калумбійская федэрацыя футбола
Галоўны трэнер:	Хасэ Пекерман
Капітан:	Радамель Фалькаа
Найбольшая колькасць гульняў:	Карлас Вальдэрама (111)
Лепшы бамбардзір:	Радамель Фалькаа (28)
Хатні стадыён:	Метрапалітана Раберта Мелендэс
Код ФІФА:	COL
Асноўная; форма	Рэзервовая; форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы:	13 ▼ 3 (16 кастрычніка 2017)
Найвышэйшы:	3 (ліпень—жнівень 2013, верасень 2014 — сакавік 2015, чэрвень—жнівень 2016)
Найніжэйшы:	54 (чэрвень 2011)
Рэйтынг Эла
Дзеючы:	8 (15 лістапада 2017)
Найвышэйшы:	3 (чэрвень 2016)
Найніжэйшы:	93 (жнівень 1965)
Першая гульня
	Мексіка 3:1 Калумбія ; (Панама, Панама; 10 лютага 1938)
Самая буйная перамога
	Бахрэйн 0:6 Калумбія ; (Эр-Рыфа, Бахрэйн; 26 сакавіка 2015)
Самае буйное паражэнне
	Бразілія 9:0 Калумбія ; (Ліма, Перу; 24 сакавіка 1957)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў:	6 з улікам 2018 (Упершыню 1962)
Найлепшы вынік:	Чвэрцьфінал (2014)
Кубак Амерыкі
Колькасць удзелаў:	21 (Упершыню 1945)
Найлепшы вынік:	Чэмпіён (2001)
Кубак канфедэрацый
Колькасць удзелаў:	1 (Упершыню 2003)
Найлепшы вынік:	4 месца (2003)
Залаты кубак КАНКАКАФ
Колькасць удзелаў:	3 (Упершыню 2000)
Найлепшы вынік:	2 месца (2000)

Зборная Калумбіі па футболе прадстаўляе Калумбію на міжнародных спаборніцтвах па футболе з 1938 года. Каманда кантралюецца Калумбійскай федэрацыяй футбола (ФКФ)^{[заўв 1]}, якая з’яўляецца адным з 10 членаў КАНМЕБОЛ (Паўднёваамерыканская футбольная канфедэрацыя) і ўваходзіць у ФІФА. Асноўную частку хатніх матчаў зборная, якая мае мянушку «Los Cafeteros» з-за вытворчасці кавы ў краіне, гуляе на стадыёне Метрапалітана Раберта Мелендэс ў Баранкільі, чацвёртым горадзе краіны па колькасці насельніцтва.

У 1945 годзе каманда ўпершыню ўдзельнічала ў чэмпіянаце Паўднёвай Амерыкі, але ў 1950-х гадах была выключана з ФІФА і не дапушчана да чэмпіянату свету 1954 года з-за супярэчлівай эпохі Эльдарада. Упершыню ўдзельнічала ў кваліфікацыі да сусветнага першынства ў 1958 годзе, а ў 1962 годзе дэбютавала ў фінальнай частцы, адзначыўшыся адзіным «алімпійскім голам» у гісторыі чэмпіянату (у матчы супраць СССР). Пасля гэтага не праходзіла кваліфікацыю да найбуйнейшага чэмпіянату ў свеце да 1990 года, але ў 1975 годзе дайшла да фіналу першага Кубка Амерыкі.

З сярэдзіны 1980-х гадоў футбол стаў сімвалам барацьбы з адмоўнай рэпутацыяй краіны. Гэта надало яму папулярнасць і зрабіла нацыянальную зборную сімвалам нацыяналізму і гонару, а яе фанатаў вядомымі сваёй гарачынёй. 1990-я гады традыцыйна лічацца залатой эпохай зборнай у складзе якой гулялі знакамітыя Карлас Вальдэрама і Фаўстына Аспрылья. У 1990 годзе Калумбія выйшла ў плэй-оф чэмпіянату свету, пасля чаго таксама трапляла ў фінальныя стадыі ў 1994 і 1998 гадах, а ў 1993 і 1995 гадах займала трэція месцы ў Кубку Амерыкі. У 2001 годзе каманда здабыла свой адзіны буйны тытул, выйграўшы хатні Кубак Амерыкі, не прайграўшы ніводнага матчу і не прапусціўшы ніводнага гола.

У 2000-х гадах Калумбія не трапляла ў асноўную стадыю чэмпіянатаў свету, пасля чаго каманда, у складзе якой гулялі Хамес Радрыгес і Радамель Фалькаа, упершыню дайшла да чвэрцьфіналу сусветнага першынства, што стала яе найлепшым вынікам, і заняла трэцяе месца на Кубку Амерыкі ў 2016 годзе. Апроч таго, у перыяд з 2013 да 2016 года Калумбія ўздымалася на найвышэйшае ў сваёй гісторыі трэцяе месца ў рэйтынгу ФІФА. Прайшоўшы кваліфікацыю да чэмпіянату свету 2018 года, зборная патрапіла ў асноўную стадыю ў шосты раз у сваёй гісторыі.

Змест

1 Гісторыя
2 Выступы на турнірах
- 2.1 Чэмпіянат свету
- 2.2 Кубак Амерыкі
3 Заўвагі
4 Спасылкі

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Доўгі час футбол у Калумбіі быў ізаляваны ад астатняга свету. Толькі ў 1936 годзе Калумбійская федэрацыя футбола стала членам КАНМЕБОЛ, а першы афіцыйны міжнародны матч зборная Калумбіі правяла праз 2 гады. Упершыню ў міжнародным турніры Калумбія прыняла толькі ў 1945 годзе — выступ на Кубку Амерыкі быў неадназначным: з аднаго боку — было пятае месца з 9 удзельнікаў (апярэдзілі такія каманды, як Балівія, Эквадор, Парагвай і Перу), з другога — выявілася відавочнае адставанне ад прызнаных лідараў — Аргенціны, Бразіліі, Чылі і Уругвая.

У далейшым цікавасць да футбола ў Калумбіі падагравалася ў асноўным наймацнейшай у свеце лігай, створанай у абыход правілаў ФІФА ў канцы 1940-х гадоў. Пра інтарэсы зборнай Калумбіі тады мала хто думаў. У 1962 годзе зборная Калумбіі прыняла ўдзел у чэмпіянаце свету ў Чылі, і ў далейшым больш дзесяцігоддзя не паказвала сур’ёзных вынікаў.

У 1975 годзе Калумбія дайшла да фіналу арганізаванага Кубка Амерыкі, які прыйшоў на змену чэмпіянатам Паўднёвай Амерыкі. Па суме трох матчаў калумбійцы саступілі легендарнай перуанскай камандзе.

Адлік «залатога перыяду» у гісторыі зборнай Калумбіі можна весці з Кубка Амерыкі 1987 года. Тады «Кафетэрас» занялі трэцяе месца на Кубку Амерыкі. У краіне з’явіўся россып талентаў, якія надоўга сталі лідарамі нацыянальнай зборнай — Карлас Вальдэрама, Леанель Альварэс, Луіс Карлас Перэс, Рэнэ Ігіта, крыху пазней — Віктар Арыстысабаль, Оскар Кордаба, Фарыд Мандрагон, Іван Раміра Кордаба. Значная частка поспехаў зборнай Калумбіі ў канцы 1980-х, 1990-х, і першай паловы 2000-х гадоў звязаная з працай выдатнага трэнера Франсіска Матураны. Менавіта пад яго кіраўніцтвам калумбійцы выхадзілі ў фінальныя стадыі чэмпіянатаў свету 1990 (1/8 фінала турніру) і 1994, ён жа прывёў зборную да свайго вышэйшага дасягнення — бліскучай перамозе на хатнім Кубку Амерыкі 2001. У 1994—1998 гадах са зборнай працаваў Эрнан Дарыа Гомес, вывеў яе на чэмпіянат свету ў Францыі. У 2010 годзе ён быў у другі раз прызначаны галоўным трэнерам зборнай Калумбіі. У 2011 годзе зборную ўзначальваў Леанель Альварэс, а з 2012 года галоўным трэнерам каманды з’яўляецца аргенцінскі спецыяліст Хасэ Пекерман, які пасля шаснаццацігадовага перапынку вывеў Калумбію на чэмпіянат свету 2014 у Бразіліі, дзе яна дабілася свайго найбольшага дасягнення — выхаду ў чвэрцьфінал, у якім саступіла гаспадарам турніра бразільцам з лікам 2:1.

Выступы на турнірах[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету									Кваліфікацыя						Найлепшы бамбардзір (галы)	Галоўны трэнер
Год	Стадыя	М	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	Найлепшы бамбардзір (галы)	Галоўны трэнер
1930									–	–	–	–	–	–	–	–
1934									–	–	–	–	–	–	–	–
1938									–	–	–	–	–	–	–	–
1950									–	–	–	–	–	–	–	–
1954									–	–	–	–	–	–	–	–
1958	Не прайшла кваліфікацыю								4	0	1	3	3	8	Аранга (1) Гут’ерэс (1) Дыяс (1)	Радольфа Арландыні
1962	Групавы раўнд (топ-16)	14-е	3	0	1	2	5	11	2	1	1	0	2	1	Акерас (2)	Адольфа Педэрнера
1966	Не прайшла кваліфікацыю								4	1	0	3	4	10	Сегрэра (2) Рада (2)	Антоніа Хуліа дэ ла Хос
1970									6	1	1	4	7	12	Гансалес (2) Сегрэра (2)	Франсіска Сулуага
1974									4	1	3	0	3	2	Ортыс (3)	Тодар Весялінавіч
1978									4	0	2	2	1	8	Віларэтэ (1)	Благое Відзініч
1982									4	0	2	2	4	7	Эрэра (3)	Карлас Біларда
1986									8	3	2	3	8	10	Прынс (2) Эрэра (2) Ортыс (2)	Габрыэль Ачоа Урыбэ
1990	1/8 фіналу	14-е	4	1	1	2	4	4	6	3	2	1	6	3	Ігуаран (4)	Франсіска Матурана
1994	Групавы раунд	19-е	3	1	0	2	4	5	6	4	2	0	13	2	Рынкон (5)	Франсіска Матурана
1998	Групавы раунд	21-е	3	1	0	2	1	3	16	8	4	4	23	15	Аспрылья (7)	Эрнан Дарыа Гомес
2002	Не прайшла кваліфікацыю								18	7	6	5	20	15	Кастылья (4) Анхель (4)	Луіс Аўгуста Гарсія Франсіска Матурана
2006									18	6	6	6	24	16	Анхель (4)	Франсіска Матурана Рэйнальда Руэда
2010									18	6	5	7	14	18	Марцінес (3)	Хорхэ Луіс Пінта Эдуарда Лара
2014	Чвэрцьфінал	5-е	5	4	0	1	12	4	16	9	3	4	27	13	Радрыгес (9) Фалькаа (9)	Леанель Альварэс Хасэ Пекерман
2018	Прайшла кваліфікацыю								18	7	6	5	21	19	Радрыгес (6)	Хасэ Пекерман
2022									–	–	–	–	–	–	–	–
Усяго	Чвэрцьфінал	5/20	18	7	2	9	26	27	152	57	46	49	180	159

Кубак Амерыкі[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат Паўднёвай Амерыкі (1916–1967)											Кубак Амерыкі (з 1975)
Год	М	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	НБ (галы)	Галоўны трэнер		Год	Стадыя	М	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	НБ (галы)	Галоўны трэнер
1916–1935	Не ўдзельнічала										1975	Фінал	2-е	9	6	0	3	11	5
	1979	Групавы раунд (топ-10)	5-е	4	2	1	1	5	2
	1983	Групавы раунд (топ-10)	7-е	4	1	2	1	5	5
	1987	Паўфінал	3-е	4	3	0	1	8	3
1937–1942	Знялася										1989	Групавы раўнд (топ-10)	6-е	4	1	2	1	5	4
	1991	Паўфінал	4-е	7	2	2	3	5	6
	1993	Паўфінал	3-е	6	3	2	1	6	4
1945	5-е	6	1	1	4	7	25	Хамес (2), Гансалес Рубіа (2), Бердуга (2)	Раберта Мелендэс		1995	Паўфінал	3-е	6	3	1	2	7	8
1946	Знялася										1997	Чвэрцьфінал	8-е	4	1	0	3	6	7
1947	8-е	7	0	2	5	2	19	Аранга, Гранадас (2)	Ліна Таёлі		1999	Чвэрцьфінал	5-е	4	3	0	1	8	4
1949	8-е	7	0	2	5	4	23	А.Перэс, Бердуга, Гастэльбонда, Н.Перэс (2)	Фрыдрых Доненфельд		2001	Фінал	1-е	6	6	0	0	11	0
1953–1956	Знялася										2004	Паўфінал	4-е	6	3	1	2	7	7
	2007	Групавы раўнд (топ-12)	9-е	3	1	0	2	3	9
	2011	Чвэрцьфінал	6-е	4	2	1	1	3	2
1957	5-е	6	2	0	4	10	25	Аранга, Дэліа Гамбоа (2)	Педра Лопес		2015	Чвэрцьфінал	6-е	4	1	2	1	1	1
1959	Знялася										2016	Паўфінал	3-е	6	3	1	2	7	6
1959	2019
1963	7-е											6	0	1	5	10	19	Батэра, Кампілья, Дэліа Гамбоа, Акерас (2)	Габрыэль Ачоа Урыбэ	2023
1967	Не прайшла кваліфікацыю											2027
Усяго	5-е									32	3	6	23	33	111			Усяго	Фінал	1-е	81	40	17	24	101	75