Зямля Вільчака
| Зямля Вільчака | |
|---|---|
| руск. Земля Вильчека | |
 | |
| Характарыстыкі | |
| Плошча | 2 000 км² |
| Найвышэйшы пункт | 606 м |
| Насельніцтва | 0 чал. |
| Размяшчэнне | |
| 80°35′00″ пн. ш. 60°30′00″ у. д.HGЯO | |
| Архіпелаг | Зямля Франца-Іосіфа |
| Акваторыя | Паўночны Ледавіты акіян |
| Краіна | |
| Суб’ект РФ | Архангельская вобласць |
 | |
Зямля Ві́льчака (руск.: Земля Ви́льчека[1]) — востраў у Паўночным Ледавітым акіяне, у складзе архіпелага Зямля Франца-Іосіфа. Тэрыторыя Расіі. Уваходзіць у склад нацыянальнага парка «Руская Арктыка»[2].
Зямля Вільчака знаходзіцца ва ўсходняй частцы архіпелага і з’яўляецца другім па велічыні востравам у яго складзе. Ад бліжэйшых астравоў аддзелены Аўстрыйскім пралівам і пралівам Моргана. Плошча вострава каля 2000 км². Рэльеф пласкагорны. Вышыні да 606 м. Амаль уся паверхня вострава ўкрытая ледавіком. Клімат суровы, арктычны. Сярэднегадавая тэмпература паветра складае -12 °C.
Востраў адкрыты ў 1873 годзе экспедыцыяй Карла Вайпрэхта і Юліуса Паера і названы ў гонар яе спонсара Ганса Вільчака.
Зноскі
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 221. — 863 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.). (руск.)
- ↑ Постановление Правительства Российской Федерации от 25 августа 2016 г. № 840 О расширении территории национального парка «Русская Арктика» (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Вильчека Земля // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 221. — 863 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.). (руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Земля Вильчека // «Мегаэнциклопедия Кирилла и Мефодия» megabook.ru (руск.)
- Вильчека Земля // Словарь «География России» / Главный редактор А. П. Горкин. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1998. (руск.)
- Земля Франца-Иосифа государственный природный заказник // Министерство природных ресурсов и экологии Российской Федерации (руск.)
