Кадунова

Кадунова
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Голацкі
Каардынаты	53°40′34″ пн. ш. 27°52′30″ у. д.HGЯO
Ранейшыя назвы	Кадунін; Кадуноў
Насельніцтва	▼18 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Аўтамабільны код	5
	Кадунова на Вікісховішчы

Кадуно́ва^[1] (трансліт.: Kadunova, руск.: Кодуново) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Голацкага сельсавета. Месціцца за 35 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 28 км ад Мінска.

Назва

Паводле Аляксандра Ельскага, паселішча раней мела іншую назву, але Леў Оштарп, маршалак Мінскай губерні, пераназваў яго ў гонар дачкі Леакадзіі^[2].

Гісторыя

Фальварак дамена Дукора, раней уласнасць Агінскіх, пазней Оштарпаў пад назвай Кадунін (Кадуноў), з 1874 года Ваньковічаў^[2].

З другой паловы XIX стагоддзя ў Дукорскай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні. У канцы XIX стагоддзя маёнтак уласнасці Ганны Львоўны Здзяхоўскай^[3].

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Жыхары Дукорскай воласці пісалі звароты ў Народны Сакратарыят Беларусі са скаргамі на дзеянні нямецкіх акупацыйных улад^[4]. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1930-я гады праведзена прымусовая калектывізацыя, у 1933 годзе працаваў калгас «Юны піянер», была кузня.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі. У час вайны было спалена 13 з 29 дамоў^[5].

У 1981 годзе вёска ў калгасе імя ЦК КПБ.

Насельніцтва

1897 год — 18 двароў, 98 жыхароў
1908 год — 18 двароў, 109 жыхароў
1917 год — 19 двароў, 116 жыхароў
1960 год — 113 жыхароў
2002 год — 10 двароў, 32 жыхары
2007 год — 17 гаспадарак. 26 жыхароў
2010 год — 14 гаспадарак, 26 жыхароў
2012 год — 12 гаспадарак, 22 жыхары
2019 год — 18 жыхароў^[6]

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ ^а ^б SgKP 1882, с. 662.
↑ Памяць 2003, с. 84.
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2018. — 270 с., іл. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 19.
↑ Поиск - Белорусские деревни, сожжённые в годы Великой Отечественной войны (нявызн.). db.narb.by. Праверана 30 красавіка 2024.
↑ Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 30 красавіка 2024.

Літаратура

Кадунова // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 147. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
Памяць: Пухав. р-н: Гіст.-дак. хронікі гарадоў і р-наў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
Jelski A. Kadunin // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. — S. 662.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кадунова

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[FOOTNOTESgKP1882662-2] а ^б SgKP 1882, с. 662.

[FOOTNOTEПамяць200384-3] Памяць 2003, с. 84.

[atlas-4] Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2018. — 270 с., іл. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 19.

[5] Поиск - Белорусские деревни, сожжённые в годы Великой Отечественной войны (нявызн.). db.narb.by. Праверана 30 красавіка 2024.

[6] Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 30 красавіка 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Голацкі сельсавет
Цэнтр	Голацк
Аграгарадкі	Зазер’е
Вёскі	Ванькоўшчына · Кадунова · Лешніца · Лысоўшчына · Матарова · Матароўшчына · Пяскі · Сінінкі · Такарня · Труд · Феліцыянава · Хазянінкі · Яснаўка