Перайсці да зместу

Казанская вуліца (Санкт-Пецярбург)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Казанская вуліца
Санкт-Пецярбург
Фатаграфія
Агульная інфармацыя
Краіна
Горад
Раён Цэнтральны
Адміралцейскі
Працягласць 1450 м
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Каза́нская вуліца (руск.: Казанская улица) — вуліца ў Цэнтральным і Адміралцейскім раёнах горада Санкт-Пецярбурга, якая праходзіць ад Неўскага праспекта (каля Казанскага сабора) да Ліхтарнага завулка.

Вуліца ўзнікла ў 1720-х гадах на месцы Перавядзенскай слабады. У слабадзе жылі галоўным чынам майстравыя, прыпісаныя да Адміралцейства, якія былі пераведзены ў сталіцу з розных месцаў Расіі. З назвай слабады і звязана першая назва вуліцы — Першая Перавядзенская (агулам Перавядзенскіх вуліц было шэсць)[1]. У канцы 1730-х гадоў вуліца стала звацца Вялікая Мяшчанская вуліца, з 1750-х яна звалася Казанскай, па якая знаходзіцца ў яе пачатку царквы Раства Прасвятой Багародзіцы, якая ў народзе таксама звалася Казанскай, у 1770-х — зноў стала Вялікай Мяшчанскай, нарэшце, у 1873 годзе зноў атрымала назву Казанская, цяпер ад Казанскага сабора.

У 1876 годзе, на Казанскай плошчы адбылася першая палітычная дэманстрацыя працоўных, дзе з прамовай выступіў вядомы рэвалюцыянер Г. В. Пляханаў. У 1923 годзе вуліца была перайменавана ў вуліцу Пляханава.

У 1998 годзе вуліцы вярнулі назву Казанская (нягледзячы на наяўнасць іншай Казанскай вуліцы на Малой Охце).

Вядомыя жыхары

[правіць | правіць зыходнік]


Зноскі

  1. Дзе цяпер Балота Глухой Рэчкі Вазнясенскай, тут было шэсць Вуліц Перавядзенскіх.