Казанская вуліца (Санкт-Пецярбург)
Казанская вуліца Санкт-Пецярбург | |
---|---|
Агульная інфармацыя | |
Краіна | |
Горад | |
Раён |
Цэнтральны Адміралцейскі |
Працягласць | 1450 м |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Каза́нская вуліца (руск.: Казанская улица) — вуліца ў Цэнтральным і Адміралцейскім раёнах горада Санкт-Пецярбурга, якая праходзіць ад Неўскага праспекта (каля Казанскага сабора) да Ліхтарнага завулка.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Вуліца ўзнікла ў 1720-х гадах на месцы Перавядзенскай слабады. У слабадзе жылі галоўным чынам майстравыя, прыпісаныя да Адміралцейства, якія былі пераведзены ў сталіцу з розных месцаў Расіі. З назвай слабады і звязана першая назва вуліцы — Першая Перавядзенская (агулам Перавядзенскіх вуліц было шэсць)[1]. У канцы 1730-х гадоў вуліца стала звацца Вялікая Мяшчанская вуліца, з 1750-х яна звалася Казанскай, па якая знаходзіцца ў яе пачатку царквы Раства Прасвятой Багародзіцы, якая ў народзе таксама звалася Казанскай, у 1770-х — зноў стала Вялікай Мяшчанскай, нарэшце, у 1873 годзе зноў атрымала назву Казанская, цяпер ад Казанскага сабора.
У 1876 годзе, на Казанскай плошчы адбылася першая палітычная дэманстрацыя працоўных, дзе з прамовай выступіў вядомы рэвалюцыянер Г. В. Пляханаў. У 1923 годзе вуліца была перайменавана ў вуліцу Пляханава.
У 1998 годзе вуліцы вярнулі назву Казанская (нягледзячы на наяўнасць іншай Казанскай вуліцы на Малой Охце).
Вядомыя жыхары
[правіць | правіць зыходнік]- 1818 — В. А. Жукоўскі
- 1818 — М. П. Мусаргскі
- 1824—1825 — Адам Міцкевіч
- 1835 — М. І. Пірагоў
- 1841—1842 — М. І. Глінка
- 1849 — А. І. Герцэн
- 1866 і 1868—1869 — Г. У. Успенскі
- 1865—1922 — А. К. Глазуноў
- 1936 — Ю. М. Тынянаў
- 1922—1924 — Г. А. Ахматава
Зноскі
- ↑ Дзе цяпер Балота Глухой Рэчкі Вазнясенскай, тут было шэсць Вуліц Перавядзенскіх.