Казімір Пратасевіч
| Казімір Пратасевіч | |
|---|---|
| Нараджэнне | 1896 |
| Смерць | 1949 |
| Род | Пратасовічы |
| Бацька | Вільгельм Пратасевіч[d] |
| Маці | Зоф’я са Стаброўскіх[d] |
| Жонка | Яана Лысак[d] |
| Узнагароды |
   |
Казімір Пратасевіч (польск.: Kazimierz Protassewicz; 1896—1949) — дзяржаўны дзеяч Польскай Рэспублікі, падпольшчык у гады Другой сусветнай вайны.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Паходзіў з беларускага шляхецкага роду Пратасевічаў. Меў брата Зыгмунта (1899—1991), грамадзянскага інжынера.
Быў рэферэндарам у Віленскім ваяводскім урадзе, а затым са жніўні 1929 г. пераведзены на пасаду рэферэндара ў старостве Пастаўскага павета[1]. У 1931 годзе быў старшынёй Федэрацыі польскіх саюзаў абаронцаў Айчыны ў Пастаўскім павеце[2].
Да мая 1936 г. займаў пасаду гарадскога старосты ў Львове[3][4][5]. Звальненне адбылося пасля беспарадкаў у горадзе[6]. У 1936—1939 гадах выконваў функцыі старосты Маладзечанскага павета[7][8][9][10].
У 1936 годзе быў старшынёй праўлення спартыўнага клуба Погань Львоў, у тым ліку яго футбольнай секцыі[11].
У гады Другой сусветнай вайны дзейнічаў у падполлі. Пад псеўданімам «Сокал» (польск.: Sokół). Выконваў абавязкі кіраўніка аддзела бяспекі Акруговай дэлегатуры (прадстаўніцтва) ўрада Вільня з чэрвеня 1943 г. па снежань 1944 г., калі быў арыштаваны НКУС[12][13].
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
Быў у шлюбе з Яаннай Лысак.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Залаты Крыж Заслугі (11 лістапада 1937 г)[14]
- Медаль Незалежнасці (15 красавіка 1932)[15]
- Сярэбраны Крыж Заслугі (28 сакавіка 1929)[16]
Зноскі
- ↑ "Ruch służbowy". Wileński Dziennik Wojewódzki: 321. Nr 9 z 30 września 1929. http://pbc.biaman.pl/Content/9371/Syg.%20Wile%C5%84ski%20Dziennik%20Wojew%C3%B3dzki%201929%20%20nr%209%20%20%20%20%2030%20%20%20%20wrze%C5%9Bnia%20.pdf.
- ↑ Obchody Święta Niepodległości w Postawach. audiovis.nac.gov.pl. Праверана 19 лістапада 2015.
- ↑ "Kronika miejska. Nowy starosta grodzki". Gazeta Lwowska: 2. Nr 164 z 21 lipca 1935. http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=36711.
- ↑ "Min. Poniatowski we Lwowie". Gazeta Lwowska: 3. Nr 202 z 5 września 1935. http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=36749.
- ↑ "Zmiany w Urzędzie Wojewódzkiem, w Starostwie Grodzkiem i Komendzie P. P. we Lwowie". Gazeta Lwowska: 2. Nr 110 z 14 maja 1936. http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=44430.
- ↑ "P. starosta Protassewicz". Gazeta Robotnicza: 2. Nr 158 z 30 maja 1936. http://www.sbc.org.pl/Content/146351/iv4409-1936-158-0001.pdf.
- ↑ "Wykaz wojewódzkich kierowników i powiatowych władz administracji ogólnej. Stan na 11.XI.1936 r.". Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych: 5. Nr 32 z 19 listopada 1936. http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=89969.
- ↑ "Dotychczas na Księgę Pamiątkową L. K. S. „Pogoń” — wpłacili". Miesięczny Biuletyn Sportowy: 3. Nr 1 z 1 marca 1939. http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/dlibra/plain-content?id=35798. Архівавана 29 чэрвеня 2022.
- ↑ "Dotychczas na Księgę Pamiątkową L. K. S. „Pogoń” — wpłacili". Miesięczny Biuletyn Sportowy: 8. 27 maja 1939. http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/dlibra/plain-content?id=35800. Архівавана 29 чэрвеня 2022.
- ↑ "Echa pojubileuszowe". Miesięczny Biuletyn Sportowy: 3. Nr 8 z 2 lipca 1939. http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/dlibra/plain-content?id=35802. Архівавана 29 чэрвеня 2022.
- ↑ "Sport i Wychowanie Fizyczne". Gazeta Lwowska: 2. Nr 67 z 21 marca 1936. http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=44375.
- ↑ Jacek A. Żurawski (2012). "Prasa konspiracyjna w Wilnie i Okręgu Wileńskim w latach 1939–1945". Niepodległość i Pamięć (Muzeum Niepodległości w Warszawie): 116. http://mbc.malopolska.pl/Content/73430/nip_2012a.pdf.
- ↑ Okręgowa Delegatura Rządu Wilno. dws-xip.pl. Праверана 19 лістапада 2015.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 «За заслугі на дзяржаўнай службе і ў галіне сацыяльнай работы».
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 «За працу ў справе адраджэння незалежнасці».
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 90, poz. 201 «За заслугі ў галіне арганізацыі польскага харцарства і ў галіне сацыяльнай працы».
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- ks. Jerzy Lech Kontkowski (2010). "Protassewicze". Korzenie. Kraków: Plus. pp. 39. http://www.mtg-malopolska.org.pl/images/skany/kontkowski/J_L_kontkowski_Korzenie.pdf.
 Казімір Пратасевіч — продкі |
|---|