Кальвінізм

	Рэфармацыя;
	95 тэзісаў; Формула згоды; Контррэфармацыя; Рухі і дэнамінацыі Пратэстанцызм Рэфармацыя ў Германіі Лютэранства; Анабаптызм; ; Рэфармацыя ў Швейцарыі Кальвінізм; ; Рэфармацыя ў Нідэрландах Менаніцтва; Рэфармацтва; ; Рэфармацыя ў Англіі Англіканства; Пурытанства; ; Рэфармацыя ў Шатландыі Прэсвітэрыянства; ; Рэфармацыя ў Францыі Гугеноты; ; Рэфармацыя ў Рэчы Паспалітай Сацыніянства; ; Рэфармацыя ў Італіі; Ключавыя падзеі Лейпцыгскі дыспут; Вормскі эдыкт; Сялянская вайна ў Германіі; Шпаерская пратэстацыя; Марбургскі дыспут; Аўгсбургскі рэйхстаг; Аўгсбургскі рэлігійны мір; Вестфальскі мір; Дзеячы Рэфармацыі Марцін Лютэр (Г, 1483–1546); Філіп Меланхтан (Г, 1497–1560); Ганс Таўсен (Д, 1494–1561); Олаус Петры (Швец, 1493–1552); Ульрых Цвінглі (Швейц, 1484–1531); Жан Кальвін (Швейц, 1509–1564); Томас Кранмер (А, 1489–1556); Джон Нокс (Шат, 1514?–1572); Папярэднікі Рэфармацыі Вальдэнсы; Авіньёнскі палон пап (1309–1377); Лаларды; Вялікі заходні раскол (1378–1417); Гусіцкія войны (1420 да ~1434); Паўночнае Адраджэнне; Шаблон: глядзець; размовы; правіць;

	Пратэстантызм;
	Рэфармацыя Дактрыны пратэстантызму Дарэфармацыйныя рухі Вальдэнсы · Гусіты · Катары · Лоларды Рэфармісцкія цэрквы; Англіканства · Анабаптызм · Кальвінізм · Лютэранства · Цвінгліянства Пост-рэфармацыйныя рухі; Баптызм · Піетызм · Пурытанства · Пяцідзясятніцтва · Харызматызм «Вялікае абуджэнне» Рывайвелізм · Метадызм · Евангелізм · Вучні Хрыста
	Шаблон: глядзець; размовы; правіць;

Кальвіні́зм — кірунак пратэстантызму, які ўзнік у перыяд Рэфармацыі ў XVI ст.

Асновы веравучэння і культу сфармуляваў французскі тэолаг Жан Кальвін (1509-64). Як рэлігійная сістэма кальвінізм склаўся ў Жэневе (Швейцарыя), адкуль распаўсюджваўся па Еўропе. Падзяляе галоўныя палажэнне пратэстанцызму аб апраўданні вераю. Адметная рыса кальвінісцкай тэалогіі — вучэнне пра наканаванне. Паводле яго, Бог загадзя абраў адных людзей на выратаванне, іншых на пагібель. Даведацца пра свой лёс да Страшнага Суда немагчыма, аднак гэта не азначае пасіўнасці: чалавек павінен паверыць, што Хрыстос выратаваў менавіта яго і даказаць гэта сваім жыццём і энергічнай дзейнасцю. Для гэтага дастаткова выконваць штодзённую працу, поспех у якой — адзнака абранасці. У кальвінісцкай этыцы ўвасобіліся каштоўнасці новага часу: прагматызм, працавітасць, жыццёвая акіыўнасць. Кальвінізм займае самастойную пазіцый ў адносінах да дзяржавы, аж да прызнання права супраціўлення тырану, які пераступае запаведзі Бога. Царква ў кальвінізме мае дэмакратычны лад: святары выбіраюцца вернікамі. Паслядоўна здзейснены прынцып таннай царквы: у кальвінскім зборы няма алтароў, абразоў, аргана, свечак. Набажэнства ідзе на роднай мове, галоўную ролю адыгрывае чытанне Бібліі, пропаведзь, спяванне псалмоў. 3 7 хрысціянскіх таінстваў захаваліся хрышчэнне і прычасце. Кальвінізм існуе ў выглядзе самастойных рэлігійных арганізацый евангелічна-рэфармацкіх цэркваў, прэсвітэрыянства і кангрэгацыяналізму. Найбольш распаўсюджаны ў ЗША, Вялікабрытаніі і яе былых калоніях і дамініёнах, Нідэрландах, Швейцарыі.