Перайсці да зместу

Каляровы аловак

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Каляровыя алоўкі

Каляровы аловак — гэта інструмент для малявання, які ўяўляе сабой вузкае пігментаванае ядро, заключанае ў цыліндрычную драўляную абалонку. У адрозненне ад графіту, або вугальнага алоўка, ядро каляровага алоўка мае масляністую ці васкавую аснову і змяшчае іншую прапорцыю пігментаў, дабавак і сувязных элементаў. Водарастваральныя (акварэльныя) алоўкі і пастэльныя алоўкі таксама вырабляюцца як каляровыя стрыжні для механічных алоўкаў. Звычайна каляровыя алоўкі захоўваюцца ў пеналах, каб прадухіліць механічныя пашкоджанні.

Віды каляровых алоўкаў

[правіць | правіць зыходнік]

Каляровыя алоўкі могуць адрознівацца якасцю і зручнасцю выкарыстання. Канцэнтрацыя пігмента ў ядры, святлоўстойлівасць пігментаў, даўгавечнасць і мяккасць стрыжня — гэта адны з ключавых паказчыкаў якасці брэнда і яго рыначнай цаны. Не існуе асаблівай розніцы ў якасці паміж алоўкамі на алейнай/васкавой аснове і водарастваральнымі каляровымі алоўкамі. Нягледзячы на гэта, некаторыя вытворцы ацэньваюць водарастваральныя алоўкі як менш святлоўстойлівыя, чым створаныя на алейнай/васкавой аснове.

Гісторыя каляровых алоўкаў не да канца вывучана. Выкарыстанне алоўкаў на васкавой аснове задакументавана і бярэ пачатак у Грэцкім Залатым Стагоддзі і далей згадваецца рымскім навукоўцам Плініем Старэйшым[1]. Матэрыялы для малявання на васкавой аснове выкарыстоўваюцца мастакамі на працягу стагоддзяў, дзякуючы іх устойлівасці да выгарання, а таксама жвавасці і яркасці колераў. Нягледзячы на тое, што каляровыя алоўкі выкарыстоўваліся для «праверкі і маркіроўкі» на працягу многіх дзесяцігоддзяў, толькі ў пачатку XX стагоддзя іх пачалі вырабляць з дастаткова высокай якасцю, што падыходзіць для мастакоў. Сярод вытворцаў, якія першымі пачалі выраб каляровых алоўкаў для мастакоў, — Faber-Castell у 1908 годзе і d’Ache у 1924 годзе, і далей Berol Prismacolor у 1938[2]. Іншымі вядомымі вытворцамі з’яўляюцца: Blick Studio, Bruynzeel-Sakura, Creatcolor, Derwent, Holbein, Koh-i-Noor Hardtmuth, Lyra, Mitsubishi (uni-ball), Schwan-Stabilo і Staedtler. У сувязі са з’яўленнем кніг-размалёвак[3] і штодзённікаў-размалёвак для дарослых[4] у 2016 годзе, продажы каляровых алоўкаў у ЗША выраслі ўтрая. Апошнія гады каляровыя алоўкі актыўна выкарыстоўваюцца ў арт-тэрапіі і рэабілітацыі[5].

Рост папулярнасці каляровых алоўкаў як інструмента малявання паслужыў асновай стварэння «Colored Pencil Society of America» (CPSA)[6]. Гэта асацыяцыя была заснавана ў 1990 годзе як некамерцыйная арганізацыя для мастакоў, старэйшых за 18 гадоў, якія карыстаюцца каляровымі алоўкамі. CPSA не толькі прасоўвае каляровыя алоўкі як інструмент мастацтва, але і імкнецца ўстанавіць стандарты для вытворцаў каляровых алоўкаў. Іншыя краіны, як Вялікабрытанія, ЗША, Канада, Аўстралія і Мексіка[7][8][9], сфарміравалі свае арганізацыі і таварыствы для мастакоў, якія карыстаюцца каляровымі алоўкамі.

Зноскі

  1. Girdler, Jr., Reynolds (1967). Crayons in the History of the Arts. National Art Education Association. p. 31. JSTOR 3190944.
  2. Ellis, Margaret. Categories of Wax-Based Drawing Media. waac newsletter. Праверана 13 верасня 2013.
  3. Johanna Basford Coloring Books.
  4. Paper diary with coloring pages.
  5. Why adult coloring books are good for you - CNN.
  6. About CPSA(недаступная спасылка). Colored Pencil Society of America. Архівавана з першакрыніцы 28 жніўня 2013. Праверана 12 верасня 2013.
  7. UK Coloured Pencil Society(недаступная спасылка). UKCPS, Artist 2013. Архівавана з першакрыніцы 17 верасня 2013. Праверана 13 верасня 2013.
  8. Coloured Pencil Society of Canada(недаступная спасылка). Coloured Pencil Society of Canada. Архівавана з першакрыніцы 28 верасня 2013. Праверана 13 верасня 2013.
  9. Lindhardt, Belinda. Australian Coloured Pencils Network. Australian Coloured Pencils Network. Праверана 13 верасня 2013.