Кангрэгацыя Веравучэння
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Кангрэгацыя Веравучэння, або Кангрэгацыя Вераванняў (лац.: Congregatio pro Doctrina Fidei) — найстарэйшая і галоўная з дзевяці кангрэгацый Рымскай курыі, якая адказвае за нагляд за прававернасцю і чысцінёй дактрыны і маралі, якія прапаведуюцца ў Рымска-каталіцкай царкве. У Апостальскай канстытуцыі Яна Паўла ІІ Pastor Bonus ад 28 чэрвеня 1988 г. гаворыцца: Абавязкам Кангрэгацыі Веравучэння з’яўляецца прасоўванне і абарона вучэння веры і маралі паўсюль у каталіцкім свеце: па гэтай прычыне ўсё, што якім-небудзь чынам тычыцца такіх пытанняў веры, уваходзіць у яі кампетэнцыю.
У цяперашні час кангрэгацыю ўзначальвае прэфект арцыбіскуп Луіс Франсіска Ладарыя Ферэр, сакратар — арцыбіскуп Джакама Марандзі .
Назвы дыкастэрыі
[правіць | правіць зыходнік]- Найвышэйшая Святая Кангрэгацыя рымскай і Сусветнай Інквізіцыі (1542—1908);
- Найвышэйшая Святая Кангрэгацыя Святога Сабора (1908—1965);
- Святая Кангрэгацыя Веравучэння (1965—1983);
- Кангрэгацыя Веравучэння (з 1983).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Вытокі Кангрэгацыі Веравучэння бяруць пачатак ад Камісіі кардыналаў, створанай папам Паўлам III 21 ліпеня 1542 г. (була Licet ab initio) для кантролю за чысцінёй дактрыны перад распаўсюджваннем ідэй Рэфармацыі і пратэстантызму. Папа Сікст V апостальскай канстытуцыяй Immensa Aeterni Dei ад 22 студзеня 1588 г. надаў ёй статус рымскай кангрэгацыі, падпарадкоўваючы яе непасрэдна Папу. І яна атрымала назву Найвышэйшай Святой Кангрэгацыі Рымскай і Сусветнай інквізіцыі (лац.: Suprema Sacra Congregatio pro Romana et Universalis Inquisitionis), аддзел якой уключаў расследаванне ерасяў, расколаў і злачынстваў супраць маральнасці (інквізіцыя). Нягледзячы на назву «сусветна», фактычна яго юрысдыкцыя распаўсюджвалася толькі на царкоўную дзяржаву .
Папа Пій X апостальскай канстытуцыяй «Sapienti consilio» ад 29 чэрвеня 1908 г. пераўтварыў яе ў Найвышэйшую Святую Кангрэгацыю Святога Афіцыя (лац.: Suprema Sacra Congregatio pro Sancti Officii), даручыўшы ёй функцыю кантролю за прававернасцю Касцёла, і з 1917 г. — таксама складанне Індэкса забароненых кніг (да 1917 г. гэтым займалася спецыяльная Кангрэгацыя Індэкса).
Наступная рэарганізацыя была праведзена Папам Паўлам VI (motu proprio ад 7 снежня 1965 г. Integrae servandae) у святле рашэнняў Другога Ватыканскага Сабору. Кангрэгацыя страціла прывілеяваны статус (яна была пазбаўлена тытула «найвышэйшая»), і яе ўзначаліў кардынал-прэфект (а не Папа, як было раней). Тады ж і атрымала сучасную назву.
Склад Кангрэгацыі
[правіць | правіць зыходнік]Кангрэгацыя Веравучэння ўключае ў сябе спецыяльную камісію па тлумачэнні выпадкаў разводу паводле прынцыпу прапаганды веры, Папскую біблійную камісію (з 1971 г.) і Міжнародную тэалагічную камісію (з 1969 г.).
Кангрэгацыя складаецца з:
- Прэфект;
- Сакратар;
- Намеснік сакратара;
- Супрацоўнікі кангрэгацыі: 33 чальцы;
- Члены: 30 кардыналаў, арцыбіскупаў і біскупаў ;
- Саветнікі: 28 членаў.
Сучасны склад Кангрэгацыі
[правіць | правіць зыходнік]У цяперашні час, акрамя прэфекта, у Кангрэгацыю ўваходзяць 24 кардыналы, 3 арцыбіскупы і 1 біскуп, якія прызначаюцца Папам на пяцігадовы тэрмін. Цяперашнія ўдзельнікі:
Кардыналы
- Джавані Батыста Рэ;
- Францішак Арынзэ;
- Тарчызіо Бэртонэ SDB (з 2003 г.);
- Палікарп Пенго;
- Крыстаф Шонбарн OP;
- Іван Дыяс;
- Крэшэнцыа Сэпэ;
- Жан-П’ер Рыкар (з 2006 г.);
- Антоніа Каньярэс Лавера (з 2006 г.);
- Джэймс Фрэнсіс Стафард;
- Зянон Грахалеўскі;
- Уолтар Каспер;
- Жан-Луі Торан (з 2003 г.);
- Леанарда Сандры (з 2008 г.);
- Пітэр Кодво Апія Тарксан (з 2010 г.);
- Mark Welle PSS (з 2010 г.);
- Анджэла Амата SDB (з 2010 г.);
- Курт Кох (з 2010 г.);
- Анджэла Скола (з 2012 г.);
- Дональд Вюрл (з 2012 г.);
- Джордж Аленчэры (з 2012 г.);
- Фернанда Філоні (з 2012 г.);
- Франчэска Кокапальмерыё (з 2012 г.).
Архібіскупы
- Генрык Мушынскі;
- Сальваторэ Фізікела;
- Valmor Алівейры дэ Азеведа (з 2009 г.).
Біскупы
- Марыё дэль Валье Маронта Радрыгес (з 2009 г.).
Кіраўнікі Кангрэгацыі
[правіць | правіць зыходнік]Вялікія інквізітары
[правіць | правіць зыходнік]- Джанп’етра Карафа — (1542—1555) (да абрання Папам);
- Антоніа Мікеле Гісліеры — (1558 год — 1566) (да абрання Папам);
- Шыпіёне Рэбіба — (1573—1577) (да самай смерці);
- Джакама Савелі — (1577—1586) (у адстаўцы па хваробе);
- Джуліа Антоніа Санторы — (1586 год — 1602) (да самай смерці);
Сакратары
[правіць | правіць зыходнік]- Каміла Баргезэ — (1602 год — 16 мая 1605) (да абрання Папам);
- Пампеа Арыгоні — (1605 год — 4 красавіка 1616 г.) (да самай смерці);
- Джавані Гарсія Міліні — (1616 год — 2 кастрычніка 1629 г.) (да самай смерці);
- Антоніа Барберыні старэйшы, капуцын — (1629—1633) (у адстаўцы);
- Франчэска Барберыні-старэйшы — (1633 год — 10 снежня 1679 г.) (да самай смерці);
- Чэзарэ Факінеці — (1679 год — 30 студзеня 1683 г.) (да самай смерці);
- Альдэрана Чыбо — (1683 год — 22 ліпеня 1700 г.) (да самай смерці);
- Галеаца Марескоці — (1700—1716) (у адстаўцы);
- Фабрыцыо Спада — (1716 год — 15 чэрвеня 1717 г.) (да самай смерці);
- Нікола Ачаёлі — (1717 год — 23 лютага 1719 г.) (да самай смерці);
- Франчэска дэль Джудзічэ — (1719 год — 10 кастрычніка 1725 г.) (да самай смерці);
- Фабрыцыо Паолуччи — (1725 год — 12 чэрвеня 1726 г.) (да самай смерці);
- П’етра Атабоні — (14 чэрвеня 1726 г — 29 лютага 1740 г.) (да самай смерці);
- Тамаза Руфо — (29 жніўня 1740г — 16 лютага 1753 г.) (да самай смерці);
- Неры Марыя Корсіні — (26 лютага 1753г — 6 снежня 1770 г.) (да самай смерці);
- Джавані Франчэска Стопані — (12 снежня 1770 г — 18 лістапада 1774) (да самай смерці);
- Луіджы Марыя Тарэгані — (22 лютага 1775 г — 6 студзеня 1777 г.) (да самай смерці);
- Карла Рэцоніка (малодшы) — (17 студзеня 1777г — 26 студзеня 1799 г.) (да самай смерці);
- Леанарда Антанэлі — (8 лістапада 1800 г — 23 студзеня 1811 г. (да самай смерці);
- Верыніда Элізафіна — (1811 — 1814) (да самай смерці);
- Джуліа Марыя дэла Самалі — (20 мая 1814г- 2 красавіка 1830 г.) (да самай смерці);
- Барталамеа Пакка — (5 красавіка 1830 г — 19 красавіка 1844 г.) (да самай смерці);
- Вінчэнца Макей — (25 красавіка 1844г — 30 верасня 1860 г.) (да самай смерці);
- Канстанціна Патрыцы Наро — (10 кастрычніка 1860г — 17 снежня 1876 г.) (да самай смерці);
- Праспэра да Кацярыны — (21 снежня 1876г — 28 кастрычніка 1881 г.) (да самай смерці);
- Антоніа Марыя Панеб’янка, канвентуальны францішканін — (30 сакавіка 1882 г — 25 студзеня 1883) (у адстаўцы па цяжкай хваробе);
- Луіджы Більё, Барнабіт — (25 студзеня 1883г — 30 студзеня 1884 г.) (да самай смерці);
- Рафаэль Манака Ла Валета — (15 лютага 1884г — 14 ліпеня 1896 г.) (да самай смерці);
- Lucido Maria Parocchi — (5 жніўня 1896 г — 15 студзеня 1903 г.) (да самай смерці);
- Серафіна Ваннутэлі — (16 студзеня 1903г — 30 снежня 1908) (у адстаўцы);
- Марыяна Рампола дэль Тындара — (30 снежня 1908г — 16 снежня 1913 г.) (да самай смерці);
- Даменіка Ферата — (2 студзеня — 10 кастрычніка 1914 г.) (да самай смерці);
- Рафаэль Мэры дэль Валь — (14 кастрычніка 1914г — 26 лютага 1930 г.) (да самай смерці);
- Даната Збарэці — (4 ліпеня 1930г — 01.04.1939) (да самай смерці);
- Франчэска Марчэці Сельваджані — (30 красавіка 1939г — 13 студзеня 1951 г.) (да самай смерці);
- Джузэпэ Піццарда — (16 лютага 1951г — 12 кастрычніка 1959 г.)
Прэфекты
[правіць | правіць зыходнік]- Кардынал Альфрэда Атавіані — (7 лістапада 1959 г — 6 студзеня 1968 г.), першапачаткова называўся сакратаром, замест гэтага прэфектам заўсёды быў Папа, затым прапрэфект, потым прэфект;
- Кардынал Франьё Шэпер — (8 студзеня 1968 г — 25 лістапада 1981) (у адстаўцы);
- Кардынал Ёзэф Ратцынгер — (25 лістапада 1981г — 2 красавіка 2005 г.) (да смерці Івана Паўла ІІ) — у цяперашні час Папа Бэнэдыкт XVI;
- Кардынал Уільям Левада — (13 мая 2005 г — 2 ліпеня 2012) (падаў у адстаўку);
- Кардынал Герхард Людвіг Мюлер — (2 ліпеня 2012 г — 01.07.2017);
- Арцыбіскуп Луіс Франсіска Ладарыя Фэрэр — (1 ліпеня 2017 г — пакуль).
Сакратары кангрэгацыі з 1965 года
[правіць | правіць зыходнік]- Арцыбіскуп Пьетра Парэнтэ — (7 снежня 1965 г — 1967);
- Арцыбіскуп Поль-П’ер Філіп — (29 чэрвеня 1967 г — 6 сакавіка 1973 г.);
- Арцыбіскуп Жан-Жэром Амер — (14 чэрвеня 1973 г — 8 красавіка 1984 г.);
- Арцыбіскуп Альберта Бавонэ — (8 красавіка 1984 г — 13 чэрвеня 1995 г.);
- Арцыбіскуп Тарчызіо Бэртонэ — (13 чэрвеня 1995 г — 10 снежня 2002 г.);
- Арцыбіскуп Анджэла Амата — (19 снежня 2002 г — 9 ліпеня 2008);
- Арцыбіскуп Луіс Франсіска Ладарыя Фэрэр — (9 ліпеня 2008 г — 1 ліпеня 2017);
- Арцыбіскуп Джакама Маранды — (з 18 ліпеня 2017 г.).
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайт Архівавана 24 березня 2013.
- Кангрэгацыі Рыма(недаступная спасылка) // Украінская рэлігійная энцыклапедыя