Копцева (Літва)

Копцева
	Герб
Краіна	Літва
Павет	Алітускі
Раён	Лаздзіяйскі
Сянюнія	Копцеўская
Каардынаты	54°00′00″ пн. ш. 23°39′30″ у. д.HGЯO
Вышыня цэнтра	108 м
Насельніцтва	▼589 чал. (2011);
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Паштовыя індэксы	LT-67039
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ко́пцева^[1], таксама Капчаміесціс (літ.: Kapčiamiestis) — мястэчка ў Лаздзіяйскім раёне Алітускага павета Літвы, на рацэ Белая Ганча. Адміністрацыйны цэнтр Копцеўскай сянюніі.

Знаходзіцца на поўдні краіны, за 10 км ад мяжы з Польшчай, 7 км ад мяжы з Беларуссю. Згодна з сучаснай афіцыйнай літоўскай класіфікацыяй належыць да этнаграфічнага рэгіёну Дзукія.

Гісторыя

Паселішча ўзнікла ў XVI стагоддзі. У 1516 годзе Жыгімонт Аўгуст даў намесніку перавалкаўскаму Сідару Копцю лясны ўчастак, дзе той заснаваў сядзібу, пазней побач узнікла вёска. У першай палове праз вена Копцева перайшло да Мікалая з Козельска Агінскага, жанатага з Кацярынай з Копцяў. У 1729 годзе Мікалай Агінскі залажыў драўляны касцёл^[2].

У канцы XVIII стагоддзя мястэчка Копцева ўваходзіла ў Гарадзенскі павет Троцкага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, адносілася да маёнтка Вяйсея, уласнасць Масальскіх^[3].

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай 1795 года тэрыторыя апынулася ў складзе Прусіі. Пасля перамогі Напалеона над Прусіяй з 1807 да 1815 года ў склад Герцагства Варшаўскага, потым у Царстве Польскім. З 1831 года наўпрост у Расійскай імперыі, у Сейненскім павеце.

У Першую сусветную вайну тэрыторыя акупавана войскамі Германскай імперыі.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі^[4]. Таксама на землі прэтэндавалі Літва і Польшча. У 1919 годзе тэрыторыю ахапіла Сейненскае паўстанне. У выніку польска-літоўскай вайны з 1919 года ў складзе Літвы.

З 1940 года ў Літоўскай ССР.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.