Перайсці да зместу

Копцева (Літва)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Капчаміесціс)
Мястэчка
Копцева
літ.: Kapčiamiestis
Герб
Герб
Краіна
Павет
Раён
Сянюнія
Каардынаты
Вышыня цэнтра
108 м
Насельніцтва
  • 589 чал. (2011)
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
LT-67039
Копцева на карце Літвы
Копцева (Літва) (Літва)
Копцева (Літва)

Ко́пцева[1], таксама Капчаміесціс (літ.: Kapčiamiestis) — мястэчка ў Лаздзіяйскім раёне Алітускага павета Літвы, на рацэ Белая Ганча. Адміністрацыйны цэнтр Копцеўскай сянюніі.

Знаходзіцца на поўдні краіны, за 10 км ад мяжы з Польшчай, 7 км ад мяжы з Беларуссю. Згодна з сучаснай афіцыйнай літоўскай класіфікацыяй належыць да этнаграфічнага рэгіёну Дзукія.

Паселішча ўзнікла ў XVI стагоддзі. У 1516 годзе Жыгімонт Аўгуст даў намесніку перавалкаўскаму Сідару Копцю лясны ўчастак, дзе той заснаваў сядзібу, пазней побач узнікла вёска. У першай палове праз вена Копцева перайшло да Мікалая з Козельска Агінскага, жанатага з Кацярынай з Копцяў. У 1729 годзе Мікалай Агінскі залажыў драўляны касцёл[2].

У канцы XVIII стагоддзя мястэчка Копцева ўваходзіла ў Гарадзенскі павет Троцкага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, адносілася да маёнтка Вяйсея, уласнасць Масальскіх[3].

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай 1795 года тэрыторыя апынулася ў складзе Прусіі. Пасля перамогі Напалеона над Прусіяй з 1807 да 1815 года ў склад Герцагства Варшаўскага, потым у Царстве Польскім. З 1831 года наўпрост у Расійскай імперыі, у Сейненскім павеце.

У Першую сусветную вайну тэрыторыя акупавана войскамі Германскай імперыі.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі[4]. Таксама на землі прэтэндавалі Літва і Польшча. У 1919 годзе тэрыторыю ахапіла Сейненскае паўстанне. У выніку польска-літоўскай вайны з 1919 года ў складзе Літвы.

З 1940 года ў Літоўскай ССР.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

Страчаная спадчына

[правіць | правіць зыходнік]
  • Сінагога

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

[правіць | правіць зыходнік]
  1. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4. С. 87.
  2. SgKP 1883, s. 376.
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4. С. 249.
  4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 3 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — 352 с., іл. с. — ISBN 978-985-508-298-0. С. 80.