Карліс Гун

Карл Фёдаравіч Гун
ням.: Karl Jacob Wilhelm Huhn
Пасмяротны партрэт К. Ф. Гуна працы І. М. Крамскога
Дата нараджэння	13 лістапада 1831(1831-11-13)
Месца нараджэння	Мадліена, Madliena Parish[d], Латвія
Дата смерці	28 студзеня 1877(1877-01-28) (45 гадоў)
Месца смерці	Давос, кантон Граўбюндэн, Швейцарыя
Паходжанне	бюргерства
Падданства	Расійская імперыя
Грамадзянства	Расійская імперыя
Жонка	Vera Huhn[d]
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Жанр	гістарычная, жанравая, партрэтны жывапіс
Вучоба	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Мастацкі кірунак	акадэмізм
Вядомыя працы	«Пярэдадне Варфаламееўскай ночы», «Хворае дзіцё», «Цыганка ловіць у тамбурын кінутую ёй манету»
Уплыў на	Гаўрыіл Кандраценка
Узнагароды	Медалі Імператарскай Акадэміі мастацтваў: тры малыя і дзве вялікія сярэбраныя (1855, 1857, 1858); малая залатая за карціну «Алімпійскі гульні» (1860); вялікая залатая за карціну «Вялікая княгіня Сафія Вітаўтаўна на вяселлі вялікага князя Васіля Цёмнага» (1861).
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карліс Гун (лат.: Kārlis Jēkabs Vilhelms Hūns; ням.: Karl Huhn, руск.: Карл Федорович Гун; 13 лістапада 1830— 28 студзеня 1877, Давос, Швейцарыя) — латышскі жывапісец.

Біяграфія

Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1854-61) у П. В. Басіна. У 1863-71 жыў у Парыжы (у 1863-68 — пенсіянер АМ). Акадэмік (1868) і прафесар (1870) Пецярбургскай АМ. Член Таварыства перасоўных мастацкіх выстаў (з 1873). Аўтар сцэнак з гарадскога і вясковага жыцця Нармандыі («Хворае дзіця», 1869, Траццякоўская галерэя) і жанравых па характары гістарычных карцін («Сцэна з Варфаламееўскай ночы», 1870, Траццякоўская галерэя). Выконваў таксама партрэты. У сваіх малюнках і акварэлях Гун першым з прафесійных мастакоў звярнуўся да ўласна латышскай тэматыкі.