Карліс Гун

Карл Фёдаравіч Гун
ням.: Karl Jacob Wilhelm Huhn
Пасмяротны партрэт К. Ф. Гуна працы І. М. Крамскога
Дата нараджэння	1 лістапада (13 лістапада) 1831(1831-11-13)
Месца нараджэння	Madliena[d], Madliena Parish[d], Огрскі край, Латвія
Дата смерці	16 студзеня (28 студзеня) 1877(1877-01-28) (45 гадоў)
Месца смерці	Давос, кантон Граўбюндэн, Швейцарыя
Паходжанне	бюргерства
Падданства	Расійская імперыя
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Жанр	гістарычная, жанравая, партрэтны жывапіс
Вучоба	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Мастацкі кірунак	акадэмізм
Вядомыя працы	«Пярэдадне Варфаламееўскай ночы», «Хворае дзіцё», «Цыганка ловіць у тамбурын кінутую ёй манету»
Уплыў на	Гаўрыіл Кандраценка
Узнагароды	Медалі Імператарскай Акадэміі мастацтваў: тры малыя і дзве вялікія сярэбраныя (1855, 1857, 1858); малая залатая за карціну «Алімпійскі гульні» (1860); вялікая залатая за карціну «Вялікая княгіня Сафія Вітаўтаўна на вяселлі вялікага князя Васіля Цёмнага» (1861).
Працы на Вікісховішчы

Карліс Гун (лат.: Kārlis Jēkabs Vilhelms Hūns; ням.: Karl Huhn, руск.: Карл Федорович Гун; 13 лістапада 1830— 28 студзеня 1877, Давос, Швейцарыя) — латышскі жывапісец.

Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1854-61) у П. В. Басіна. У 1863-71 жыў у Парыжы (у 1863-68 — пенсіянер АМ). Акадэмік (1868) і прафесар (1870) Пецярбургскай АМ. Член Таварыства перасоўных мастацкіх выстаў (з 1873). Аўтар сцэнак з гарадскога і вясковага жыцця Нармандыі («Хворае дзіця», 1869, Траццякоўская галерэя) і жанравых па характары гістарычных карцін («Сцэна з Варфаламееўскай ночы», 1870, Траццякоўская галерэя). Выконваў таксама партрэты. У сваіх малюнках і акварэлях Гун першым з прафесійных мастакоў звярнуўся да ўласна латышскай тэматыкі.