Каромысел
Выгляд


Каро́мысел, таксама каро́мысла — прылада, доўгая драўляная палка, простая ці выгнутая, з падвешанымі кручкамі або з выемкамі на канцах, каб пераносіць на плячах вёдры з вадой і іншыя грузы.
У беларускіх гаворках таксама сустракаюцца назвы: насілы[1], каромісла, кароміслы[2], стальва́га[3].
Каромысел па-ранейшаму шырока выкарыстоўваецца ва Усходняй Азіі, раней выкарыстоўваўся ў Еўропе і Заходнім свеце, у прыватнасці, даяркамі. Калісьці каромысел быў часткай еўрапейскай культуры, а потым быў прывезены ў Аўстралію[4] і ЗША.
- Каромысел на старых здымках
-
Мужчына з каромыслам у Барунах, 1915—1918 гг.
-
Жанчына з каромыслам у Язвіне Бабруйскага павета. Фота І. Сербава, 1911 г.
-
Жанчына з каромыслам у Вялым. Фота Б. Тышкевіча, 1890-я гг.
-
Жанчына з каромыслам. Вялікія Заходы, Горацкі павет, Магілёўская губерня. Фота В. Косткі, 1903—1904 гг.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Ст. 48 — Жывое слова (1978). І. Я. Яшкін, Ю. Ф. Мацкевіч — Беларускія дыялектныя слоўнікі . bydialects.org. Праверана 9 лютага 2025.
- ↑ Ст. 423 — Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч — Беларускія дыялектныя слоўнікі . bydialects.org. Праверана 9 лютага 2025.
- ↑ Ст. 49 — Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6 — Беларускія дыялектныя слоўнікі . bydialects.org. Праверана 9 лютага 2025.
- ↑ Chinese . Territory Stories.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]![]() |
Каромысел на Вікісховішчы |
---|
- Каромысел // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — С. 250. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.