Перайсці да зместу

Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Ісуса (Сейлавічы)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Каталіцкі храм
Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Ісуса
53°17′12″ пн. ш. 26°47′48″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Аграгарадок Сейлавічы
Канфесія Каталіцтва
Епархія Мінска-Магілёўская архідыяцэзія
Дэканат Нясвіжскі
Тып будынка народнае дойлідства
Дата пабудовы XIX стагоддзе
Стан дзейнічае
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Ісуса.

Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Ісуса — драўляны каталіцкі храм у в. Сейлавічы Нясвіжскага раёна Мінскай вобласці. Знаходзіцца ва ўсходняй частцы вёскі.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]
Абраз «Святая Сям’я» з Сейлавіцкага касцёла

Пабудаваны ў XIX стагоддзі з дрэва[1]. Па іншых дадзеных, першапачаткова узведзены як уніяцкая царква ў XVIII стагоддзі[2]. Па выніках усеагульнага перапісу 1897 года, у вёсцы Сейлавічах пражывалі 544 праваслаўных вернікаў, а ў аднайменным засценку — 495 католікаў.

Парафія пры касцёле ўтварылася ў 1920 годзе. Станам на 1934 год, касцёл адносіўся да Нясвіжскага дэканата Пінскай архідыяцэзіі. Пробашчам прыхода з 1932 года з’яўляўся айцец Дамінік Юзаф, забіты ў 1942 годзе ў Нясвіжы[3].

Прыход адноўлены ў 1990-я гады. У 2016 годзе касцёл наведаў архібіскуп Мінска-Магілёўскі Тадэвуш Кандрусевіч. На цяперашні час настаяцелем у прыходзе служыць ксёндз Пётр Шарко[4].

Архітэктура

[правіць | правіць зыходнік]

Помнік архіэктуры народнага дойлідства. Касцёл вырашаны прамавугольным у плане аб’ёмам пад вільчыкавым дахам, які пераходзіць у вальмавы над пяціграннай апсідай. Трохвугольны франтон фасада завершаны чатырохграннай шатровай сігнатуркай. Уваход вырашаны нізкім прамавугольным прытворам пад двухсхільным пакрыццём. Гарызантальна ашаляваныя бакавыя фасады расчлянёны прамавугольнымі аконнымі праёмамі і брусамі-сцяжкамі ў прасценках[1].

З сейлавіцкага касцёла паходзіць абраз XVIII стагоддзя «Святая Сям’я» (тэхніка — палатно і алей), які захоўваецца зараз у Музеі старажытнабеларускай культуры. Гэты твор невядомага майстра па непацверджаных звестках першапачаткова захоўваўся ў адным з нясвіжскіх касцёлаў. Дадзены абраз выразна адрозніваецца спрошчаным і менш удалым выкананнем, пры спробе захаваення кампазіцыйнай будовы пратографа. Асаблівай увагі патрабуе паяўнасць німба па-над Святым Іосіфам, наяўнасць у Марыі і Ісуса як карон, так і ззяння[5].

Зноскі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б Кулагін А. М. Вёска Сейлавічы. Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Ісуса // к // Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5. — С. 329
  2. ↑ В. М. Князева. Памяць. Нясвіжскі раён. Мінск, Белта, 2002
  3. ↑ Bohdan Bejze, Antoni Galiński. Martyrologia duchowieństwa polskiego 1939-1956. Archidiecezjalne Wydawn. Łódzkie, 1993. С.114
  4. ↑ Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч у межах пастырскай візітацыі наведаў Нясвіж і Сейлавічы Catholic.by, 31.10.2016.
  5. ↑ Христианские ценности в культуре современной молодежи. Сборник докладов IV международной конференции студентов, магистрантов и аспирантов (18 декабря 2015 г.) / редакторы-составители: С.И. Шатравский, С.А. Юшкевич. – Минск: Ковчег, 2016. – 309 с., С. 91

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
commons: Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Ісуса (Сейлавічы) на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Касцёл_Найсвяцейшага_Сэрца_Ісуса_(Сейлавічы)&oldid=3988965"