Кладофара эгаграпільная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кладофара эгаграпільная
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Aegagropila linnaei Kutzing

Сінонімы
Cladophora aegagropila (L.) Rabenhorst, 1843

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  162062
EOL  961949
IPNI  ???
TPL  ???

Кладофара эгаграпільная (Aegagropila linnaei) — від зялёных водарасцей сямейства Pithophoraceae.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Каланіяльная цёмна-зялёная ніткаватая водарасць, свабодна плавае ці прымацаваная, мае выгляд дзярнінак, цвёрдых навобмацак. Плывучыя «дзярнінкі» пераважна шарападобныя, ад некалькіх да 21 см у дыяметры, больш шчыльныя звонку і рыхлыя ўнутры, складаюцца са шматлікіх радыяльна размешчаных таломаў. У прымацаваных форм «дзярнінкі» звычайна шчыльныя, падушкападобныя або ў выглядзе суцэльных «дываноў». Талом вельмі галінасты, кожная клетка можа даць да 4 галінак, рызоіды каралападобныя, ад якіх могуць узнікаць новыя парасткі. Абалонка ў клетак асноўнай восі тоўстая — да 20 мкм, у клетак канечных галінак — 2,5—8 мкм; гэта надае ўсёй расліне цвёрдасць.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Пашырэнне: Еўразія, Паўночная Амерыка (ЗША). Расце ў прэсных або (вельмі рэдка) у саланаватых азёрах. У Беларусі вядомае месца росту — возера Нарач.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Рост клетак апікальны (верхавінкавы) і інтэркалярны (уставачны). Размнажэнне выключна вегетатыўнае фрагментацыяй талома, іншы раз апланаспорамі і зааспорамі.

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Дэкаратыўная расліна для акварыумаў.

Венерын чаравічак Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам.
III катэгорыя (VU) 

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: БелЭн, 1993. ISBN 5-85700-095-5