Клод Жансак

Клод Жансак
Дата нараджэння	1 сакавіка 1927(1927-03-01)[…]
Месца нараджэння	Асі-ан-Мюльцьян[d], canton of Betz[d], Санліс, дэпартамент Уаза, рэгіён Пікардыя[d], Францыя
Дата смерці	27 снежня 2016(2016-12-27)[…] (89 гадоў)
Месца смерці	Сюрэн, дэпартамент О-дэ-Сен, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Q110338754?
Грамадзянства	Францыя
Муж	Pierre Mondy[d] і Henri Chemin[d]
Адукацыя	Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя драматычнага мастацтва курсы Сімона[d]
Прафесія	актрыса, кінаактрыса
Узнагароды
IMDb	ID 0312985
claude-gensac.com
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клод Жанна Малька Жансак (фр.: Claude Jeanne Malca Gensac; 1 сакавіка 1927(1927-03-01)^[…], Асі-ан-Мюльцьян^[d] — 27 снежня 2016(2016-12-27)^[…], Сюрэн) — французская камедыйная актрыса. Партнёрка Луі дэ Фюнэса ў шматлікіх фільмах.

Біяграфія

Французская камедыйная актрыса. Скончыла драматычнае аддзяленне Парыжскай кансерваторыі. Упершыню на падмосткі Клод выйшла ў спектаклі «Без цырымоній». Партнёрам па сцэне быў Луі дэ Фюнэс. Яе дэбютнай кінаработай стала роля пакаёўкі Эвелін у карціне рэжысёра Саша Гітры «Жыццё прыстойнага чалавека» (1952). У 1966 годзе сыграла ў фільме Жана Дэлануа «Італьянская палюбоўніца / Султаны». З 1952 года — актрыса парыжскіх тэатраў.

У 1952 годзе адбылося знаёмства Клод Жансак з Луі дэ Фюнэсам, які сказаў актрысе: «Я хачу, каб вы гралі ва ўсіх маіх фільмах. Вы прыносіце мне поспех». Пасля яна сыграла разам з вялікім французскім комікам у дзесяці камедыях, у якіх пераважна выконвала ролі жонак яго персанажаў; сярод найбольш вядомых яе гераінь — Ізабель Боск’е ў «Вялікіх вакацыях» (1967, рэж. Жан Жыро), Жэрмэн Барнье ў «Аскары» (1967, рэж. Эдуар Малінаро), Эдмэ ў «Замарожаным» (1969, рэж. Эдуар Малінаро), Фразіна ў экранізацыі п’есы Мальера «Скупы» (1979, рэж. Луі дэ Фюнэс і Жан Жыро), Жозэфа ў серыі фільмаў Жана Жыро пра жандара Крушо («Жандар жэніцца», 1968, і інш.). У 1974 актрыса выканала галоўную ролю ў «Вар’ятцы з Шаён». У 1984 годзе адбыўся творчы тандэм з Робертам Мануэлем у «Двух нявінніцах». Тады ж актрыса іграла ў праекце Le Dindon. У кар’еры Жансак важнае месца займалі два парыжскія тэатры: з 1975 года яна служыла ў Тэатры Эдуарда VII, а з 1977-га — у тэатры «Марыньі». Дэбютавала ў кіно і на тэлебачанні ў драматычных ролях.

Актыўна здымалася ў тэлесерыялах — так, яна стварыла вобразы цёткі Кларысы ў «Пад сонцам Сен-Трапэ» (1996—2008), Грэнэль у мыльнай оперы «Марк і Сафі» (1987); у тэатры з вялізным поспехам гуляла камедыйныя ролі пажылых дам.

У 2001 годзе выканала ролю Маці Мусан у камедыі Габрыэля Агіёна «Распадарожніцы» з удзелам Жазіян Баласко і Наталі Бай.

Яшчэ ў студэнцкія гады Клод Жансак пазнаёмілася з П’ерам Мондзі. У 1952 годзе ён стаў яе мужам. Расталіся яны праз пару гадоў. Сын — Фрэдэрык, які стаў музыкантам і кампазітарам; у яго двое дзяцей. У 1989 годзе Клод Жансак пераехала ў Нармандыю, дзе і заставалася да канца дзён. У 2005 годзе выйшла яе аўтабіяграфічная кніга з назвай «Мае ме… гэта лягчэй сказаць!».