Краснапрэсненская набярэжная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Краснапрэсненская набярэжная
Масква
Масква
Фатаграфія
Агульная інфармацыя
Краіна
Горад Масква
Акруга Цэнтральная адміністрацыйная акруга
Раён Прэсненскі
Працягласць 3 км
Найбліжэйшыя
станцыі метро
Філёўская лінія Выставачная,
Філёўская лінія Смаленская,
Сонцаўская лінія Дзелавы цэнтр
Ранейшыя назвы Прэсненская набярэжная
на OpenStreetMap
на Яндэкс.Картах
на Картах Google
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы


Краснапрэсненская набярэжная (да 1940 — Прэсненская набярэжная) — набярэжная на левым беразе Масквы-ракі у Прэсненскім раёне Цэнтральнай адміністрацыйнай акругі горада Масквы. Праходзіць пад мастамі Баграціён і Наваарбацкі. З’яўляецца працягам 4-га Чырвонагвардзейскага завулка, пераходзіць у Смаленскую набярэжную. На набярэжную выходзяць Выставачны і Глыбокі завулкі, вуліцы 1905 г. і Мікалаева. Набярэжная збудаваная з зборнага жалезабетона, абліцаванага гранітам.

Паходжанне назвы[правіць | правіць зыходнік]

Набярэжная атрымала сваю назву ў 1940 годзе ў памяць збройнага паўстання 1905 г.. Раней называлася Прэсненскай набярэжнай па мясцовасці Прэсня.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Краснапрэсненская набярэжная паўстала ў 60-70-х гадах XVIII стагоддзя. У канцы XVIII стагоддзя ў мясцовасці «Тры гары» была пабудавана Прохараўская мануфактура (цяпер Трохгорная мануфактура). У 1965—1979 на набярэжнай быў пабудаваны Дом Саветаў РСФСР (цяпер Дом Урада Расійскай Федэрацыі).

У цяперашні час на Краснапрэсненскай набярэжнай вядзецца актыўнае будаўніцтва Маскоўскага Міжнароднага Дзелавога Цэнтра (ММДЦ) Масква-Сіці.

У лістападзе 2011 года Дэпартамент будаўніцтва Масквы прыступіў да падаўжэння Краснапресненскай набярэжнай у заходнім кірунку.[1]

Цікавыя будынкі і збудаванні[правіць | правіць зыходнік]

  • № 2 — Дом Саветаў РСФСР (1965—1979), цяпер — Дом Урада Расійскай Федэрацыі
  • № 2/1 — паміж Глыбокім завулкам і вуліцай Мікалаева на набярэжную выходзіць фасад жылога дома, пабудаванага ў пачатку 1950-х гадоў па праекце архітэктара І. Лавейка. Першапачаткова меркавалася, што дом стане часткай вялізнага жылога комплексу, які павінен быў заняць большую частку тэрыторыі, на якой стаіць сучасны Дом урада Расійскай Федэрацыі[2].
  • № 6 — Інвестыцыйна-фінансавая група «КапиталЪ»
  • № 10, стар. 1, 6, 7 — Электрычная станцыя фабрыкі «Трохгорная мануфактура», цяпер — ГТ-ЦЭЦ Энерга:
* Галоўны корпус з турбінным і кацельнях аддзяленнямі і вежай хімічнай водаачысткі (1925—1928, архітэктар М. Бабіцкі, інжынер А. Сарокін)[3] [4];
* Разгрузны хлеў (1954—1955, архітэктар З. Розенфельд, цяпер — Цэнтр міжнароднага гандлю
  • № 14 — Выставачны комплекс (1972—1979, архітэктары М. Пасохін, Б. Хор, Л. Котавай, Н. Шретер і інш.), цяпер — Экспацэнтр
  • № 16 — Гандлёва-пешаходны мост «Баграціён» (1997 г., архітэктар Б. Хор, канструктар В. Трауш)
  • № 16, стар. 13 — ДУП горада Масквы «Цэнтр-Сіці»
  • Храм Серафіма Сароўскага.

Транспарт[правіць | правіць зыходнік]

Храм Серафіма Сароўскага

За 50 м ад пачатку набярэжнай — станцыя метро Выставачная, 600 м ад канца набярэжнай — Смаленская. Па ўчастку набярэжнай паміж вуліцай Мікалаева і плошчай Свабоднай Расіі ёсць аўтобус па маршруце нумар 4. Таксама ёсць па набярэжнай аўтобус № 243.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. IRN.RU: У Маскве прыступілі да падаўжэння Краснапрэсненскай набярэжнай(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2011. Праверана 15 лютага 2018.
  2. Рагачоў А. В. Праспекты савецкай Масквы. Гісторыя рэканструкцыі галоўных вуліц горада. 1935-1990 гг.. — 2015. — С. 296. — 448 с. — ISBN 978-5-227-05721-1.
  3. Васільеў Н. Ю., Евстратова М. В., Аўсяннікава Е. Б., Панін О. А. Архітэктура авангарду. Другая палова 1920-х - першая палова 1930-х гадоў. — М.: С. Э. Гардзееў, 2011. — С. 242. — 480 с.
  4. Помнікі Масквы савецкай на карце горада // Маскоўскае спадчына. — 2014. — № 6 (36). — С. 18-21.