Крыштаф Шыдлавецкі

Кшыштаф Шыдлавецкі
польск.: Krzysztof Szydłowiecki
Хромалітаграфія Войцеха Герсана на аснове апатаўскага прывілея працы Станіслава Самастжэльніка
Герб «Адрованж»
падканцлер каронны[d] 14 лютага 1511 — 27 лютага 1515
Папярэднік	Мацей Джавіцкі[d]
Пераемнік	Пётр Таміцкі[d]
канцлер вялікі каронны[d] 27 лютага 1515 — 30 снежня 1532
Папярэднік	Мацей Джавіцкі[d]
Пераемнік	Ян Хаенскі[d]
ваявода кракаўскі 1515 — 1527
Папярэднік	Мікалай Камянецкі[d]
Пераемнік	Анджэй Тэнчынскі[d]
кашталян кракаўскі[d] 1527 — 1532
кашталян сандамірскі[d] з 1509
генеральны староста кракаўскі[d] з 1515
Нараджэнне	1467 ці 15 лістапада 1466 Шыдловец, Гміна Шыдловец, Шыдлавецкі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча або Кракаў, Польскае Каралеўства
Смерць	30 снежня 1532(1532-12-30) Кракаў, Польскае Каралеўства
Месца пахавання	Калегіяльная царква Святога Марціна[d]
Род	Шыдлавецкія[d]
Бацька	Станіслаў Шыдлавецкі[d]
Маці	Соф’я з Газдікава[d]
Жонка	Сафія Таргавіцкая
Дзеці	Сафія, Альжбета, Крысціна
Дзейнасць	палітык
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кшыштаф Шыдлавецкі (польск.: Krzysztof Szydłowiecki; 1467, Шыдловец — 29 снежня 1532, Кракаў) — дзяржаўны дзеяч Каралеўства Польскага, падскарбі надворны каронны ў 1507—1510, кашталян сандамірскі з 1509, падканцлер каронны з 1511, канцлер вялікі каронны з 1515, староста генеральны кракаўскі з 1515, ваявода кракаўскі у 1515—1527, кашталян кракаўскі з 1527. Староста серадзскі, навакорчынскі, гастынінскі, сахачаўскі і лукаўскі, граф шыдлавецкі.

Біяграфія

Сын Станіслава і Ганны (з роду Лебедзь), брат Мікалая.

Кіраваў знешняй палітыкай Польскай дзяржавы ў перыяд кіравання Жыгімонта I Старога. Быў прыхільнікам Габсбургаў і стварэння антытурэцкай лігі. Уступіў у Ордэн Дракона і атрымаў ад імператара Максіміліяна I герб «Адрованж» і тытул графа.

У 1515 годзе сумесна з біскупам Пятром Таміцкім распрацаваў пагадненне з Габсбургамі, што прывяло да сустрэчы трох манархаў у Вене, якая адбылася ў тым жа годзе. Быў палітычным праціўнікам каралевы Боны. Ініцыятар чатырохгадовага перамір’я з Альбрэхтам Гогенцолернам, заключанага 5 красавіка 1521 года.

У 1514 годзе за 10 тысяч флорынаў набыў горад Апатаў, дзе ў касцела Святога Марціна і быў пахаваны. Скульптурнае надмагілле Кшыштафа Шыдлавецкага выканана ў майстэрні Барталамеа Берэчы пры ўдзеле Джавані Чыні і ўпрыгожана знакамітым бронзавым барэльефам.

Сярод іншых дзеячаў свайго часу намаляваны на карціне Яна Матэйкі «Прускі амаж».

Сям’я

Жонкай Крыштафа каля 1512 года стала Сафія з Таргавіска (? — 1556). Меў з ёй дачок:

• Сафію (каля 1513—1551), другую жонку вялікага кароннага гетмана Яна Амора Тарноўскага;
• Крысціну, жонку зембіцкага князя Іагана;
• Альжбету (1533—1562), жонку літоўскага канцлера Мікалая Радзівіла Чорнага.

Крыштаф быў апошнім мужчынскім прадстаўніком роду Шыдлавецкіх. Пасля яго смерці асноўныя маёнткі роду, у тым ліку і Шыдловец, праз шлюб дачкі Альжбеты перайшлі ў род Радзівілаў.

Літаратура

• Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia / red. Kazimierz Lepszy. — Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968. (польск.)

Спасылкі

• Шидловецкий, Христофор // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Генеалогія Шыдлавецкіх Архівавана 5 сакавіка 2016.