Лаліта (фільм, 1997)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
ЛалітаM:
англ.: Lolita
Жанр рамантычны фільм[2][3][…], неануар[d], драматычны фільм[2][3][…] і экранізацыя рамана[d]
Рэжысёр
Прадзюсар
Сцэнарыст
У галоўных
ролях
Аператар
Кампазітар
Кінакампанія Pathé
Працягласць 132 хв.
Бюджэт 62 000 000 $[11]
Зборы 1 071 255 $[11]
Краіна
Мова англійская
Год 27 верасня 1997, 14 студзеня 1998[1] і 25 верасня 1998[1]
IMDb ID 0119558

«Лаліта» (англ.: Lolita) — мастацкі фільм 1997 года рэжысёра Эдрыяна Лайна, зняты па аднайменнаму раману Уладзіміра Набокава. Фільм атрымаў у цэлым станоўчыя ацэнкі крытыкаў, аднак выйшаў у абмежаваным пракаце.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Фільм пабудаваны як паказанні падсуднага суду прысяжных.

У 1947 годзе еўрапейскі прафесар французскай мовы Гумберт Гумберт (Джэрэмі Айранс), які адчуў у 14-гадовым узросце шок ад страты сваёй каханай (якой таксама было 14 гадоў і якая памерла ў той жа год ад тыфу), пераязджае ў Новую Англію. Ён здымае пакой у доме удавы Шарлоты Гейз (Мелані Грыфіт) і яе 12-гадовай дачкі Лаліты (Дамінік Суэйн). З цягам часу ў Гумберта развіваюцца пачуцці да дзяўчынкі, аднак ён баіцца парушыць забарону на палавыя зносіны з непаўналетнімі. Лаліта (цалкам імя гучыць як Далорэс) заігрывае з Гумбертам, але паведамляе яму, што ў яго закаханая яе маці.

Неўзабаве гэта пацвярджаецца: Шарлота кажа Гумберту, што альбо ён ажэніцца з ёй, альбо пакіне яе дом. Гумберт вымушаны пагадзіцца: бо ён хоча быць бліжэй да Лаліты. Але гаворкі пра якое-небудзь каханне яго да Шарлоты не ідзе: ён таемна падмешвае ёй моцнадзейныя снатворныя, а сам вядзе дзённік, у якім адкрыта піша пра сувязь з Шарлотай, якая яму гідзіцца і якую ён трывае, думаючы пра Лаліту.

Аднойчы падчас знаходжання Лаліты ў летнім лагеры Шарлота чытае дзённік мужа ў яго адсутнасць. Калі ён прыходзіць, яна ўчыняе істэрыку, а ён спрабуе пераканаць яе, што гэта яго літаратурныя чарнавікі. Шарлота ў жудасным роспачы бяжыць з хаты, каб адправіць Лаліце ў лагер лісты, у якіх апісваецца жудасная праўда пра намеры Гумберта. Але яна гіне пад коламі аўтамабіля прама насупраць свайго дома.

Гумберт застаецца апекуном Далорэс. Ён едзе за ёй у лагер і пачынае доўгія аўтамабільныя раз’езды па краіне з мэтай забавы Лаліты. Гумберт спачатку ўсё ж не вырашаецца дакрануцца да яе. Але Далорэс сама выдатна здагадваецца пра ўсё і досыць хутка бярэ ініцыятыву ў свае рукі. Пры гэтым аказваецца, што Гумберт — зусім не першы яе мужчына. Так, яна распавядае яму аб сваёй блізкасці з хлопчыкам падчас адпачынку ў лагеры.

Гумберту пастаянна здаецца, што іх хтосьці пераследуе. Падазрэнне падае на рэспектабельнага мужчыну з сабачкам, які пару разоў загаворвае з Лалітай, і пра якога яна кажа як пра дзядзьку. Гумберт заўважае, што тая быццам бы не супраць яго пераследу. У прыватнасці яна зацірае нумар яго аўтамабіля, які Гумберт запісваў на ўсялякі выпадак. Падчас вучобы ў школе мастацтваў Лаліта, якая марыць стаць танцоркай, настойвае на тым, каб гуляць у фрывольным спектаклі, аўтарам якога, як пазней высвятляецца, з’яўляецца гэты спадар — Клэр Куілці (Фрэнк Ланджэла).

Калі Далорэс ляжыць у бальніцы з вострай інфекцыяй, гэты чалавек, прадставіўшыся яе дзядзькам і добра заплаціўшы, забірае яе і вязе нібыта на ранча да дзядулі. Так Лаліта раптоўна і надоўга знікае з жыцця Гумберта. Той б’е лекараў, якія адпусцілі Лаліту з «дзядзькам», потым дарэмна спрабуе адшукаць іх; вярнуўшыся дадому, п’е і шмат часу надае трэніроўкам з пісталетам.

Праз тры гады ён раптам атрымлівае ад яе ліст, дзе яна прама просіць грошай і паведамляе, што выйшла замуж і цяжарная. Гумберт прыязджае да яе і размаўляе, пакуль яе муж працуе ў аддаленні. Лаліта жыве ў беднасці, але наадрэз адмаўляецца ўцячы з Гумбертам. Яна распавядае, што сапраўды была не супраць пастаяннага пераследу з боку Куілці, аднак, калі ён выкраў яе, зненавідзела яго, бо ён апынуўся педафілам і рэжысёрам порнафільмаў. Сыдучы ад Куілці, Лаліта спазнала тулянні і галечу, але цяпер спадзяецца пачаць новае жыццё з мужчынам не нашмат старэйшым за яе. Гумберт пакідае ёй 4000 долараў і з’язджае.

Ён намышляе забойства Клэра Куілці. У выніку Гумберт расстрэльвае Куілці ў яго ўласным доме, прычым ахвяра памірае не адразу, а ўвесь дом і сам забойца аказваюцца ў крыві. Гумберт нават не клапоціцца пра тое, каб адмыцца ад крыві, а садзіцца ў свой аўтамабіль і бессэнсоўна едзе, пакуль яго пераследуюць паліцэйскія. Ён спыняецца толькі тады, калі трапляе ў атачэнне каровінага статка, і без супраціву здаецца.

У канцы восені 1950 года Гумберт памірае ад сардэчнага прыступу у турме, а Лаліта памірае праз некалькі тыдняў на Каляды пры родах.

У ролях[правіць | правіць зыходнік]

На ролю Лаліты запрашалі Наталі Портман, але акторка адмовілася[12]. Галоўнай гераіні фільма Лаліце па сцэнары 12 гадоў, а акторцы Дамінік Суэйн на момант пачатку здымак было 15 гадоў.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • 1999 — намінацыя на прэмію канала «MTV» у катэгорыі лепшы пацалунак (Джэрэмі Айранс, Дамінік Суэйн).

Зноскі

  1. ↑ а б Internet Movie Database — 1990. Праверана 4 чэрвеня 2022.
  2. ↑ а б в http://www.imdb.com/title/tt0119558/ Праверана 3 мая 2016.
  3. ↑ а б http://www.metacritic.com/movie/lolita Праверана 3 мая 2016.
  4. ↑ а б в г http://stopklatka.pl/film/lolita-1997 Праверана 3 мая 2016.
  5. ↑ а б в г д е ё ж http://bbfc.co.uk/releases/lolita-1970-7 Праверана 3 мая 2016.
  6. ↑ http://www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=5473.html Праверана 3 мая 2016.
  7. ↑ а б в г д http://www.imdb.com/title/tt0119558/fullcredits Праверана 3 мая 2016.
  8. ↑ Internet Movie Database — 1990.
  9. ↑ Internet Movie Database — 1990. Праверана 24 студзеня 2018.
  10. ↑ а б в г Česko-Slovenská filmová databáze — 2001.
  11. ↑ а б Box Office Mojo — 1999. Праверана 4 чэрвеня 2022.
  12. ↑ Почему Портман отказалась от роли Лолиты?(недаступная спасылка)
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Лаліта_(фільм,_1997)&oldid=4365304"