Ланфранк

Ланфранк
Абат Сэн-Эцьен дэ Кан[d] 1066 — 1070
Пераемнік	William Bona Anima[d]
архібіскуп Кентэрберыйскі 29 жніўня 1070 — 24 мая 1089
Дыяцэзія	архідыяцэзія Кентэрберы[d]
Папярэднік	Стыганд[d]
Пераемнік	Ансельм Кентэрберыйскі
Дзейнасць	багаслоў, філосаф, каталіцкі святар, юрыст, архіепіскап, пісьменнік
Нараджэнне	1005 Павія, Міланскае герцагства
Смерць	28 мая 1089 Кентэрберы, Сіці-оф-Кентэрберы[d], Кент, Кент, Англія
Пахаванне	Кентэрберыйскі сабор
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ланфаранк (англ.: Lanfranc, італ.: Lanfranco; каля 1005 — 24 мая 1089) — італьянскі настаўнік, святар і манах, архібіскуп Кентэрберыйскі з 1070 года да канца жыцця.

Ланфранк нарадзіўся ў Павіі, атрымаў адукацыю ў вольных мастацтвах. Перабраўшыся ў Нармандыю, узначаліў кафедральную школу ў Аўраншы. У 1042 годзе далучыўся да бенедыкцінскага ордэна, а ў 1070 годзе, хутка пасля нармандскага заваявання Англіі, атрымаў пасаду архібіскупа Кентэрберыйскага. Пасля смерці Вільгельма Заваёўніка спрыяў пераходу ўлады да яго сына Вільгельма Рудога.