Ларыса Мікалаеўна Смірнова

Ларыса Мікалаеўна Смірнова
Ларыса Мікалаеўна Смірнова
Дата нараджэння	8 мая 1949 (74 гады)
Месца нараджэння	Полацк, Полацкая вобласць, БССР, СССР;
Альма-матар	БПІ (1971); Маскоўскі архітэктурны інстытут (1985);
Месца працы	БелНДІПгорадабудаўніцтва;
Навуковае званне	член-карэспандэнт Беларускай акадэміі архітэктуры[d]; ганаровы член Акадэміі архітэктуры Украіны[d];
Член у	Саюз архітэктараў СССР; Беларускі саюз архітэктараў;
Узнагароды

Ларыса Мікалаеўна Смірнова (нар. 8 мая 1949, Полацк) — беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар Рэспублікі Беларусь (2004), член-карэспандэнт Беларускай акадэміі архітэктуры, ганаровы член Украінскай акадэміі архітэктуры.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыла ў 1971 годзе Беларускі політэхнічны інстытут, у 1985 годзе спецфакультэт Маскоўскага архітэктурнага інстытута. З 1971 года — архітэктар, старшы архітэктар, кіраўнік групы архітэктараў у БелНДІПгорадабудаўніцтва^[1]. З 1996 года — намеснік дырэктара па архітэктуры.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1977 года. Пражывае ў Мінску^[1].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар больш як 50 горадабудаўнічых праектаў і навукова-даследчых работ. Асноўныя з іх (аўтар, у аўтарскім калектыве, кіраўнік аўтарскага калектыва): генеральны план г. Віцебска (1973^[2], 1983^[1]); генпланы гарадоў Гарадок (1977)^[1], Паставы (1976^[1]), Бягомль і інш. Віцебскай вобласці (1974—1980); праект дэталёвай планіроўкі жылога раёна «Лучоса» ў Віцебску (1984)^[2]; ПДП жылых раёнаў Паўночнага (1979) і на поймавых тэрыторыях у Барысаве (1980)^[1]; праект рэгенерацыі гістарычнага цэнтра г. Віцебска (1985); праект дэталёвай планіроўкі жылога раёна «Білева» ў Віцебску (1987); БНБ «Склад, парадак распрацоўкі і ўзгаднення горадабудаўнічых праектаў» (1996); Горадабудаўнічая хартыя краін СНД (у аўтарскім калектыве, 1998); праект горадабудаўнічай рэканструкцыі цэнтральнай часткі г. Давыд-Гарадка з помнікам князю Давыду (1999); горадабудаўнічая рэканструкцыя Свята-Успенскага Жыровіцкага манастыра (2000); генеральныя планы гарадоў — абласных цэнтраў рэспублікі (Брэст, Магілёў, Гродна, Гомель, Віцебск; 2003); дэталёвы план цэнтра Віцебска (2005); праект горадабудаўнічага развіцця трансмежных рэгіёнаў Беларусь — Украіна (2009), Беларусь — Польшча (2010); праект парку забаў тыпу «Дыснэйлэнд» у прыгараднай зоне Мінска (2009); генеральны план новага горада энергетыкаў Астраўца (2009)^[2].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Заслужаны архітэктар Рэспублікі Беларусь (2004), лаўрэат прэміі Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва імя У. А. Караля (1999), член-карэспандэнт Беларускай акадэміі архітэктуры, ганаровы член Украінскай акадэміі архітэктуры^[2].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Смирнова Лариса Николаевна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
↑ ^а ^б ^в ^г Смирнова Лариса Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Смирнова Лариса Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
Смирнова Лариса Николаевна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

[АСБ-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Смирнова Лариса Николаевна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

[Хто-2] а ^б ^в ^г Смирнова Лариса Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)

[1]

[2]