Ласла Краснахаркаі
Ласла Краснахаркаі | |
---|---|
Krasznahorkai László | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 5 студзеня 1954[1][2][…] (70 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | Венгрыя |
Дзеці | Ágnes Krasznahorkai[d] |
Альма-матар |
|
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, навеліст, сцэнарыст |
Гады творчасці | 1985 — цяперашні час |
Жанр | раман, навела |
Мова твораў | венгерская мова |
Прэміі | прэмія Кошута (2004) |
Узнагароды | |
krasznahorkai.hu (англ.) | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ла́сла Краснахаркаі (венг.: Krasznahorkai László; нар. 5 студзеня 1954) — венгерскі пісьменнік. Імгненна ўвайшоў у літаратурную супольнасць Венгрыі пасля выдання ў 1985 годзе рамана «Сатанінскае танга», які меў дзіўны поспех.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Першы раз Ласла трапіў за мяжу камуністычнай Венгрыі ў 1987 годзе, правёўшы год у Заходнім Берліне. З моманту калапсу Савецкага блоку ён жыў у розных кутках свету. Між тым часта вяртаецца як у Венгрыю, так і ў Германію, аднак большую частку свайго жыцця праводзіць напераменку ў Францыі, Іспаніі, ЗША, Англіі, Галандыі, Італіі, Грэцыі, Кітаі і Японіі.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]У 1993 годзе раман «меланхолія супраціву» атрымаў у Германіі Bestenliste-Prize як лепшая літаратурная праца года. Ад ЗША да Японіі пісьменнік атрымаў толькі дадатную крытыку. Сама Сьюзан Зонтаг адзначыла: «Ён сучасны венгерскі майстра апакаліпсісу, той каго можна натхнёна параўнаць з Гогалем і Мелвілам». Вінфрыд Георг Макс Зебальд адзначыў: «Універсальны погляд Краснахаркаі канкурыруе з Гогалевымі „Мёртвымі душамі“ і далёка пераўзыходзіць усё напісанае яго сучаснікамі».
Творы
[правіць | правіць зыходнік]- 1985 «Сатанінскае танга» (Sátántangó) — раман
- 1986 «Апошняя літасць» (Kegyelmi viszonyok) — навелы
- 1989 «меланхолія супраціву» (Az ellenállás melankóliája) — раман
- 1992 «Палонны Ургі» (Az urgai fogoly) — навелы
- 1999 «Вайна і вайна» (Háború és háború) — раман
- 2003 «З поўначы — гара, з поўдня — возера, з усходу — дарога, з захаду — рака» (Északról hegy, Délről tó, Nyugatról utak, Keletről folyó) — раман
- 2004 «Разруха і смутак у Паднябеснай» (Rombolás és bánat az Ég alatt) — дакументальны раман аб Кітаі
- 2009 «Апошні воўк» (Az utolsó farkas) — раман
- 2010 "" (Állatvanbent)
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- 1987 Прэмія Атылы Ёжэфа (József Attila-díj)
- 1992 Прэмія Цібора Дзеры (Déry Tibor-díj)
- 1993 Прэмія Дзюлы Крудзі
- 1998 Прэмія Шандара Мараі
- 2004 Прэмія Кошута (Kossuth-díj)
Зноскі
- ↑ а б Акадэмія электронная літаратуры — 1998.
- ↑ László Krasznahorkai // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б http://www.krasznahorkai.hu/biography.html Праверана 3 жніўня 2015.
- ↑ а б Акадэмія электронная літаратуры — 1998. Праверана 3 жніўня 2015.
- Нарадзіліся 5 студзеня
- Нарадзіліся ў 1954 годзе
- Нарадзіліся ў Дзьюле
- Выпускнікі Сегедскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Будапешцкага ўніверсітэта
- Лаўрэаты прэміі Кошута
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Пісьменнікі Венгрыі
- Пісьменнікі XX стагоддзя
- Пісьменнікі XXI стагоддзя
- Венгерскамоўныя пісьменнікі
- Сцэнарысты Венгрыі