Леанарда Спінацола
![]() | ||||
Агульная інфармацыя | ||||
Нарадзіўся |
25 сакавіка 1993[1][2] (32 гады) |
|||
Грамадзянства | ||||
Рост | 186 см | |||
Вага | 74 кг | |||
Пазіцыя | паўабаронца | |||
Клубная кар’ера[* 1] | ||||
|
||||
|
||||
![]() |
Леана́рда Спінацо́ла (італ.: Leonardo Spinazzola; нар. 25 сакавіка 1993) — італьянскі футбаліст, паўабаронца клуба «Напалі» і нацыянальнай зборнай Італіі.
Кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Клубная
[правіць | правіць зыходнік]Спінацола пачаў сваю кар’еру ў моладзевай акадэміі «Сіены»[3]. У 2010 годзе далучыўся да «Ювентусу» згодна з часовай угодай, і быў далучаны да складу турынскай прымаверы. У чэрвені 2012 года «Ювентус» аформіў палову правоў на рэгістрацыю іграка за 400 тысяч еўра. 5 ліпеня 2012 года Спінацола і Філіпа Баніперці былі перададзены ў арэнду клуба Серыі Б «Эмпалі» на адзін сезон[4]. 1 верасня спартсмен правёў свой першы матч у якасці прафесіянальнага іграка, выйшаўшы на замену ў другім тайме ў гасцявым матчы супраць «Навары», які скончыўшы ўнічыю 2:2[5]. Свой першы гол Спінацола забіў 15 верасня, але клуб трымаў паражэнне з лікам 2:4 у сустрэчы супраць «Ліворна»[6]. З'явіўшыся толькі ў сямі матчах, яго арэнда была скончана, і футбаліст перайшоў у «Віртус» таксама згодна з часовым пагадненнем у студзені 2013 года[7]. У новым клубе Спінацола з'явіўся на полі толькі ў трох матчах, і ўсё з іх з лавы запасных. 10 жніўня 2013 года ігрок зноў быў аддадзены ў арэнду, на гэты раз свайму першаму клуба «Сіене»[8], за якую ён правёў 24 матчы, адзначыўшыся адзіным выніковым стрэлам па браме.
У чэрвені 2014 года пагадненне аб сумеснай уласнасці паміж «Сіенай» і «Ювентусам» было зноў адноўленае. Аднак пасля банкруцтва «Сіены» ў ліпені «Ювентус» набыў астатнія 50% рэгістрацыйных правоў задарма. 11 жніўня 2014 года Спінацола далучыўся да складу клуба Серыі А «Аталанты»[9]. 23 жніўня ігрок дэбютаваў у клубе, забіўшы апошні гол у матчы Кубка Італіі супраць «Пізы», які скончыўся хатняй перамогай з лікам 2:0[10]. У найвышэйшым дывізіёне краіны Спінацола дэбютаваў 31 жніўня, замяніўшы Марсела Эстыгарыбію на 82-й хвіліне ў нічыйным матчы 0:0 супраць «Вероны»[11]. Пасля шэрагу арэндавых адлучкаў у «Вічэнцу» і «Перуджу» Спінацола вярнуўся ў «Аталанту» ў ліпені 2016 года[10].
Правёўшы два сезоны ў арэндзе ў «Аталанце», Спінацола вярнуўся ў «Ювентус» улетку 2018 года[12]. Пасля траўмы, якая пазбавіла іграка першай паловы сезона 2018—2019 гадоў, Спінацола дэбютаваў у «Ювентусе» 12 студзеня 2019 года ў гасцявым пераможным матчы супраць «Балонні» на Кубак Італіі з лікам 2:0[13]. Дэбют у Лізе чэмпіёнаў адбыўся 12 сакавіка, і прыпаў на хатнюю перамогу над мадрыдскім «Атлетыка» з лікам 3:0, у рамках 1/8 фіналу спаборніцтва[14].
1 ліпеня 2019 года Спінацола далучыўся да «Ромы», падпісаўшы чатырохгадовы кантракт з клубам. Гэтая дамова каштавала «Ювентусу» 29,5 млн еўра. Поруч з гэтым у адваротным кірунку рушыў Лука Пелегрыні[15]. У студзені 2020 года Спінацола быў блізкі да пераходу ў міланскі «Інтэрнацыянале» ў абмен на Матэа Палітана, аднак угода не была складзена ў апошнюю хвіліну, бо «Інтэр» не быў цалкам задаволены фізічным станам Спінацолы[16].
Міжнародная
[правіць | правіць зыходнік]28 сакавіка 2017 года Спінацола дэбютаваў у складзе нацыянальнай зборнай Італіі разам з чатырма іншымі ігракамі, выйшаўшы на замену ў матчы супраць зборнай Нідэрландаў, які яго каманда выгуляла з лікам 2:1[17].
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]«Ювентус»:
- Чэмпіён Італіі: 2019
- Уладальнік Суперкубка Італіі: 2018
«Рома»:
- Пераможца Лігі канферэнцый: 2022
Італія:
- Чэмпіён Еўропы: 2020
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Leonardo Spinazzola // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Leonardo Spinazzola // As — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
- ↑ «Allievi Nazionali». A.C. Siena.
- ↑ «Maxi scambio tra Juventus ed Empoli». Spazio Juve.
- ↑ «Novara Empoli 2–2: E' mancata la vittoria, bisogna formare il gruppo». Novara Today.
- ↑ «Irresistibile Livorno, 4-2 contro l'Empoli». Il Tirreno.
- ↑ «Virtus Lanciano, piace Spinazzola dell'Empoli». Tutto Mercato Web.
- ↑ «Calciomercato Siena, Giacomazzi e Spinazzola bianconeri». Serie B News.
- ↑ «Ufficiale — Spinazzola all'Atalanta in prestito». Tutto Mercato Web.
- ↑ а б «Leonardo Spinazzola all'Atalanta». Atalanta.
- ↑ «Atalanta 0–0 Verona». Football Italia.
- ↑ «Juventus season tickets sell out after Cristiano Ronaldo arrival». ESPN.
- ↑ «Allegri salutes Spinazzola for 'excellent' Juventus debut». Goal.com.
- ↑ «Line-ups: Juventus v Atletico Madrid». Football Italia.
- ↑ «Roma complete signing of Spinazzola» Архівавана 7 чэрвеня 2021.. A.S. Roma.
- ↑ «Politano-Spinazzola, un colpo di farsa mercato». La Gazzetta dello Sport.
- ↑ «Olanda-Italia 1-2, Eder e Bonucci ribaltano l'autogol di Romagnoli». La Gazzetta dello Sport.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся 25 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1993 годзе
- Нарадзіліся ў правінцыі Перуджа
- Ігракі ФК Напалі
- Асобы
- Спартсмены паводле алфавіта
- Футбалісты паводле алфавіта
- Футбалісты Італіі
- Ігракі зборнай Італіі па футболе
- Ігракі ФК Эмпалі
- Ігракі ФК Віртус Ланчана
- Ігракі ФК Сіена
- Ігракі ФК Ювентус
- Ігракі ФК Аталанта
- Ігракі ФК Вічэнца
- Ігракі ФК Перуджа
- Ігракі ФК Рома