AMX-56 Leclerc

AMX-56 «Leclerc» на парадзе ў гонар Дня ўзяцця Бастыліі, 2014 год.

AMX-56 «Leclerc» — французскі сучасны асноўны баявы танк (АБТ). Створаны канцэрнам GIAT (цяпер Nexter) у 1980-я гады для замены састарэлага танка AMX-30.

Назва

Leclerc, вырабляны па замове французскага ўрада фірмай GIAT Industries, атрымаў найменне ў памяць пра генерала танкавых войскаў часоў Другой сусветнай вайны Філіпе Мары дэ Атклоке, пасмяротна ганараванага звання маршала Францыі і празванага «Леклерк» у гонар французскага ваеначальніка канца XVIII стагоддзя.

Гісторыя

Спраектаваны яшчэ ў пачатку 1960-х, танк AMX-30 пачаў састараваць да сярэдзіны 1970-х. У 1977 годзе французскія інжынеры, абапіраючыся на аналіз распрацовак AMX-30 і замежных АБТ («Леапард», «Меркава» і M1 «Абрамс»), прапанавалі праект уласнага АБТ — EPC (фр.: Engin Principal de Combat). Пасля згортвання ў 1979 годзе сумеснай франка-германскай праграмы распрацоўкі ўніфікаванага танка на базе «Леапарда 2» Францыя пачала рэалізацыю нацыянальнага праекта. У адрозненне ад астатніх заходніх аналагаў, у ім асаблівая ўвага надавалася развіццю сістэм актыўнай абароны (поспех не вядомы), якія дазваляюць канструктыўна паменшыць масу танка шляхам палягчэння ўласнай брані.

У 1986 годзе было выпушчана 6 вопытных узораў новага танка «Леклерк». Фінансавую дапамогу ў падрыхтоўцы танка аказалі ААЭ, зацікаўленыя ў яго закупках.

У 1990 годзе з выпускам першай партыі з чатырох «Леклерк» пачалася серыйная вытворчасць танка, які паступіў на ўзбраенне арміі Французскай рэспублікі ў 1992 годзе. Другая і трэцяя партыі (17 танкаў) былі адкліканы па прычыне выяўлення канструктыўных дэфектаў. Пры выпуску чацвёртай і пятай партыі гэтыя памылкі былі улічаныя і выпраўленыя. У наступнай серыі выпушчаных танкаў (партыі 6-9) асаблівы ўпор зроблены на шырокае прымяненне электронікі ў танкавых інфармацыйна-кіраўніковых сістэмах (ТІКС). Раней выпушчаныя танкі мадэрнізаваны ў адпаведнасці са стандартамі дзевятай партыі.

У 2004 годзе была прадстаўлена новая, дзесятая, мадыфікацыя гэтых танкаў з новай ТІКС, якая распазнае дружалюбныя атрады, і новай бранёй. У трэцяй серыі, якая пачынаецца з дзесятай партыі, было выпушчана 96 танкаў. У 2007 годзе ў страі знаходзілася 355 танкаў, 320 з іх былі падзеленыя на 4 палка па 80 адзінак. Агульная патрэбнасць французскай арміі ў гэтых танках дасягае 800-1000 адзінак.

2015 — новая праграма мадэрнізацыі, з мэтай павышэння розных характарыстык і падаўжэння рэсурсу танка да 2040 г.

Канструкцыя

«Леклерк» мае класічную кампаноўку, з размяшчэннем аддзялення ўпраўлення ў лэбавай частцы, баявога аддзялення — пасярэдзіне і маторна-трансмісійнага аддзялення — у кармавой частцы. У адрозненне ад пераважнай большасці асноўных баявых танкаў НАТА, на «Леклерк» ужыты аўтамат зараджання, што дало магчымасць скараціць яго экіпаж да трох чалавек — механіка-кіроўцы, наводчыка і камандзіра. У экіпаж Леклерка дапускаюцца танкісты ростам да 182 см (176 см для механіка-кіроўцы).

Двухмесная вежа нізкага профілю і шчыльная кампаноўка дазволілі паменшыць габарыты танка, і выкарыстоўваць масу для абароненасці: Леклерк на 8,4 тоны лягчэй амерыканскага М1А2 але нясе брані на 5 тон больш.

Начынне Леклерка можа служыць увасабленнем думкі пра тое, што лянота спрыяе прагрэсу: так, механіку-кіроўцу для запуску рухавіка досыць аднаго націску кнопкі, электроніка вядзе пастаянны кантроль за сілавой устаноўкай, лічбавы працэсар кіруе фрыкцыйнай і каробкай перадач з пераключэннем перадач за долі секунды без перапынення. Пры падрыхтоўцы аўтамата зараджання няма неабходнасці падаваць снарады розных тыпаў у зададзенай паслядоўнасці — счытвальная прылада самастойна абярэ патрэбны, пракручваючы канвеер. Аб няспраўнасці і змене абстаноўкі экіпажу голасам паведаміць маўленчы інфарматар, які мае ў запасе памяці 600 каманд.

Эрганоміку заселеных аддзяленняў можна вызначыць як «тэхнічны гуманізм». Сядзенні з негаручай сінтэтыкі паглынаюць вібрацыю і маюць рэгуляванне. Кругавы агляд з камандзірскага месцы і сектар 160 ° у наводчыка прадастаўляюць танкістам значна вялікія магчымасці ў баі (у тым ліку і ў параўнанні з расійскім і савецкімі падыходамі, якія лічаць дастатковымі ўсяго тры камандзірскіх прыбора назірання з абмежаваным полем гледжання). Для выгоды членаў экіпажа дах вежы і верх корпуса не забылі пакрыць шурпатым рыфленым пластыкам, па якім не слізгае абутак.

Эксплуатанты

• Францыя: 406 адзінак
• ААЭ: 388 адзінак

Спасылкі

• Основной танк «Leclerc» — описание, ТТХ, фотоархив(недаступная спасылка)
• «Лёклер»(недаступная спасылка) на сайте производителя
• Танк «Лёклер» (нявызн.). «Броня и роботы». Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2012. Праверана 15 лютага 2012.