Леон Блюм

Леон Блюм
фр.: Léon Blum
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 4 чэрвеня 1936 — 22 чэрвеня 1937
Папярэднік	Альбер Саро
Пераемнік	Каміль Шатан
Старшыня часовага ўрада Францыі[d] 16 снежня 1946 — 22 студзеня 1947
Папярэднік	Жорж Бідо
Пераемнік	Поль Рамадзье
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 13 сакавіка 1938 — 10 красавіка 1938
Папярэднік	Каміль Шатан
Пераемнік	Эдуар Даладзье
83-і старшыня Савета міністраў Францыі[d] 16 снежня 1946 — 22 студзеня 1947
Папярэднік	Жорж Бідо
Пераемнік	Венсан Арыёль
міністр замежных спраў Францыі 16 снежня 1946 — 16 студзеня 1947
Папярэднік	Жорж Бідо
Пераемнік	Жорж Бідо
Нараджэнне	9 красавіка 1872(1872-04-09)[…] rue Saint-Denis[d], II акруга Парыжа
Смерць	30 сакавіка 1950(1950-03-30)[…] (77 гадоў) Jouy-en-Josas[d], дэпартамент Сена і Уаза, Францыя
Месца пахавання	Jouy-en-Josas[d]
Імя пры нараджэнні	фр.: André Léon Blum
Жонка	Jeanne Blum[d], Thérèse Blum[d] і Lise Blum[d]
Дзеці	Robert Blum[d]
Партыя	Французская секцыя Рабочага інтэрнацыянала
Член у	Ліга правоў чалавека[d]
Адукацыя	ліцэй Генрыха IV[d] ліцэй Карла Вялікага[d] Вышэйшая нармальная школа[d] Парыжскі ўніверсітэт
Аўтограф
Узнагароды	Канкур жэнераль[d] (1889)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэ Леон Блюм (фр.: André Léon Blum; 9 красавіка 1872 — 30 сакавіка 1950) — французскі дзяржаўны дзеяч, палітык і пісьменнік. Ён стаў першым сацыялістам і яўрэем, які займаў пасаду прэм'ер-міністра Францыі ў 1936-1937 і 1938 гадах.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Парыжы ў сям'і яўрэйскага паходжання. Атрымаў выдатную адукацыю: вучыўся ў Ліцэі імя Генрыха IV, а затым у Вышэйшай нармальнай школе, дзе вывучаў літаратуру і права. Пасля атрымання дыплома ён стаў адвакатам і журналістам, спрыяючы развіццю сацыялістычных ідэй у Францыі.

Упершыню далучыўся да сацыялістычнага руху на пачатку XX стагоддзя. У 1919 годзе стаў дэпутатам Нацыянальнага сходу Францыі. Пасля смерці Жана Жарэса ён узначаліў SFIO і працягваў змагацца за ідэалы сацыялізму і дэмакратыі.

Леон Блюм стаў ключавой фігурай у стварэнні Народнага фронту — кааліцыі левых партый, якая перамагла на парламенцкіх выбарах 1936 года. У чэрвені таго ж года ён быў прызначаны прэм'ер-міністрам.

За час свайго кіравання Францыяй Народны фронт правёў шэраг важных сацыяльных рэформаў: увядзенне 40-гадзіннага працоўнага тыдня, павелічэнне заробкаў рабочых, права на калектыўныя дамовы, адпачынак аплачваемы на працягу двух тыдняў у год. Гэтыя меры значна палепшылі ўмовы працы французскіх рабочых, але выклікалі незадаволенасць бізнес-колаў, што прывяло да крызісу і адстаўкі ўрада ў 1937 годзе.

З пачаткам вайны актыўна выступаў супраць фашызму. Пасля паражэння Францыі быў арыштаваны ўрадам Вішы і пераданы нацыстам. Ён правёў некалькі гадоў у зняволенні ў канцэнтрацыйным лагеры Бухенвальд і толькі ў 1945 годзе быў вызвалены саюзнікамі.

Пасля вайны ён кароткі час зноў займаў пасаду кіраўніка ўрада Францыі ў 1946-1947 гадах. У апошнія гады жыцця займаўся палітычнымі каментарыямі і напісаннем мемуараў. Памёр 30 сакавіка 1950 года.

Леон Блюм адыграў важную ролю ў французскай гісторыі як лідар сацыялістычнага руху і рэфарматар. Яго палітыка значна паўплывала на развіццё сацыяльных гарантый у Францыі, а яго барацьба за дэмакратычныя каштоўнасці зрабіла яго адной з ключавых фігур XX стагоддзя.