Леў Савіч Макаў

Леў Савіч Макаў
Леў Макаў, міністр унутраных спраў (~1879 год)
Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі люты 1879 — 6 жніўня 1880
Папярэднік	Аляксандр Цімашаў
Пераемнік	Міхаіл Ларыс-Мелікаў
Нараджэнне	1830
Смерць	27 лютага 1883(1883-02-27) Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Грамадзянства	Расійская імперыя
Адукацыя	Пажаскі корпус
Дзейнасць	палітык
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў Савіч Макаў (руск.: Лев Са́ввич Ма́ков) (1830—1883), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1878—1879), стварыў інстытут ураднікаў. З 1880 — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. Міністр пошт і тэлеграфаў (1880—1881). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.

Біяграфія

Сядзібна-паркавы комплекс Макавых у г. Мар’іна Горка

Па здушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар’іна Горка Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыяй Крупскі быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.

Гл. таксама

• Міністэрства пошт і тэлеграфаў

Гл. таксама

• Міністэрства пошт і тэлеграфаў