Леў Савіч Макаў

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Леў Савіч Макаў
Makov Lev (1830-1883).jpg
Леў Макаў, міністр унутраных спраў (~1879 год)
Сцяг Міністр унутраных спраў
Расійскай імперыі
люты 1879 — 6 жніўня 1880
Папярэднік Аляксандр Цімашаў
Пераемнік Міхаіл Ларыс-Мелікаў
Нараджэнне 1830
Смерць 27 лютага 1883(1883-02-27)
Адукацыя
Дзейнасць палітык
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Макаў.

Леў Савіч Макаў (руск.: Лев Са́ввич Ма́ков) (1830—1883), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1878—1879), стварыў інстытут ураднікаў. З 1880 — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. Міністр пошт і тэлеграфаў (1880—1881). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сядзібна-паркавы комплекс Макавых у г. Мар’іна Горка

Па здушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар’іна Горка Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыяй Крупскі быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі


Папярэднік:
Аляксандр Ягоравіч Цімашаў 		Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі
1878—1879 		Пераемнік:
Міхаіл Тарыэлавіч Ларыс-Мелікаў

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Леў_Савіч_Макаў&oldid=3410514"