Леў Савіч Макаў
Леў Савіч Макаў | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Леў Макаў, міністр унутраных спраў (~1879 год) | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Аляксандр Цімашаў | ||||||
Пераемнік | Міхаіл Ларыс-Мелікаў | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1830 | ||||||
Смерць |
27 лютага 1883 |
||||||
Грамадзянства |
![]() |
||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык | ||||||
![]() |
Леў Савіч Макаў (руск.: Лев Са́ввич Ма́ков) (1830—1883), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1878—1879), стварыў інстытут ураднікаў. З 1880 — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. Міністр пошт і тэлеграфаў (1880—1881). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Па здушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар’іна Горка Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыяй Крупскі быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Катэгорыі:
- Нарадзіліся ў 1830 годзе
- Памерлі 27 лютага
- Памерлі ў 1883 годзе
- Памерлі ў Санкт-Пецярбургу
- Выпускнікі Пажаскага корпуса
- Асобы
- Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі
- Палітыкі-самазабойцы
- Застрэліліся
- Члены Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі
- Гісторыя пошты Расіі
- Постаці Мар’інай Горкі
- Постаці Блоні
- Члены Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі
- Постаці Мар’інагорскага сельскагаспадарчага тэхнікума імя У. Е. Лабанка