Леў Сяргеевіч Хадановіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Хадановіч.
Леў Сяргеевіч Хадановіч
Дата нараджэння 15 лістапада 1923(1923-11-15)
Месца нараджэння в. Струмень, Гомельская губерня, РСФСР (цяпер Кармянскі раён, Гомельская вобласць
Дата смерці 30 ліпеня 2007(2007-07-30) (83 гады)
Месца смерці Пінск,
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Гады службы 1941—1948
Званне старшына
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Айчыннай вайны I ступені Ордэн Айчыннай вайны 2 ступені Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн «За службу Радзіме» III ступені
Ордэн «За службу Радзіме» III ступені
 Медаль «За адвагу»
Медаль Жукава
Медаль Жукава
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «За ўзяцце Кёнігсберга»
Медаль «За ўзяцце Кёнігсберга»
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «Ветэран працы»
Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту»
Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»

Леў Сяргеевіч Хадановіч (15 лістапада 1923, вёска Струмень, Кармянскі раён, Гомельская вобласць — 30 ліпеня 2007 горад Пінск, Брэсцкая вобласць) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, старшыня, памочнік камандзіра узвода пешай разведкі 718-га стралковага палка 139-й стралковай дывізіі 49-й арміі 2-га Беларускага фронту.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 15 лістапада 1923 ў сям'і служачага. Беларус. Скончыў 9 класаў.

У Чырвонай Арміі і на фронце ў Вялікую Айчынную вайну з верасня 1941 года ў складзе 45-га стралковага палка.

З мая 1942 па кастрычнік 1943 года быў партызанам-падрыўніком партызанскага атрада імя Варашылава 1-й Гомельскай партызанскай брыгады.

Зноў у дзеючай арміі са снежня 1943 года.

Разведчык 718-га стралковага палка (139-я стралковая дывізія, 49-я армія, 2-й Беларускі фронт) сяржант Хадановіч у ноч на 23 ліпеня 1944 года, знаходзячыся ў разведцы ў раёне населенага пункта Каробчыцы (на паўднёвым захадзе ад горада Гродна), знішчыў 2-х карэктоўшчыкаў і здабыў каштоўныя звесткі аб дыслакацыі войскаў праціўніка.

Загадам камандзіра 139-й стралковай дывізіі № 030 ад 19 жніўня 1944 года ўзнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].

У ноч на 1 снежня 1944 года памочнік камандзіра узвода пешай разведкі старшы сяржант Хадановіч, пераадолеўшы водную мяжу ў раёне населенага пункта Монтвіца (на паўночным захадзе ад горада Ломжа, Польшча), умела дзейнічаў у складзе ўзвода пры падаўленні кулямётнай кропкі і захопе двух «языкоў».

Загадам № 157 па 49-й арміі ад 23 снежня 1944 года старшы сяржант Хадановіч Леў Сяргеевіч быў узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].

Памочнік камандзіра узвода пешай разведкі старшыня Хадановіч 13 лютага 1945 года ў баі каля населенага пункта Хвалебна (на захадзе ад горада Астралэнка, Польшча) на чале групы разведчыкаў пранік у размяшчэнне непрыяцеля і захапіў «языка», а таксама здабыў каштоўныя звесткі аб пярэднім краі абароны праціўніка.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года старшыня Хадановіч Леў Сяргеевіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені[1].

27 сакавіка 1945 года узяў у палон 35 салдат праціўніка.

Прадстаўляўся да звання «Герой Савецкага Саюза», але загадам па 49-й арміі № 086 ад 31 мая 1945 года быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга[1].

У 1948 годзе дэмабілізаваны. Скончыў Гомельскі рачны тэхнікум, працаваў старшым дыспетчарам Днепра-Бугскага тэхнічнага ўчастка. Жыў у горадзе Пінск Брэсцкай вобласці.

Член КПСС з 1952 года.

Удзельнік Парадаў Перамогі 1945, 1985 і 1990 гадоў

Памёр 30 ліпеня 2007 года.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м Леў Сяргеевіч Хадановіч на сайце «Героі краіны»

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
  • Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. Минск, 2006.
  • Навечно в сердце народном. минск, 1984.
  • Беляев И. Н., Сысоев А. Н. Хроника солдатской славы. Минск, 1970.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Ходанович, Лев Сергеевич на сайце «Героі краіны»

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Леў_Сяргеевіч_Хадановіч&oldid=4433782"