Леў Шаптыцкі

Леў Шаптыцкі
Леў Шаптыцкі
	;
	;
каталіцкі архібіскуп
	з 1 лютага 1778
Дыяцэзія	Руская ўніяцкая царква
Папярэднік	Феліцыян Піліп Валадковіч
Пераемнік	Ясон Смагаржэўскі
дыяцэзіяльны біскуп[d]
	з 9 сакавіка 1748
Дыяцэзія	Ukrainian Catholic Archeparchy of Lviv[d]
Папярэднік	Onufrii Shumlianskyi[d]
Пераемнік	Petro Bilyanskyi[d]
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	29 жніўня 1717; Пшэмысль, Рускае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая або ; Шэптычы, Самбірскі раён[d], Драгобыцкая вобласць, УССР;
Смерць	24 мая 1779 (61 год); Радамышль, Гетманшчына;
Дынастыя	Szeptycki[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў III Шаптыцкі (у свеце Леў Людовік Шаптыцкі;^[1] 23 жніўня 1717, Шапцічы, цяпер Самбірскі раён Львоўскай вобласці — 13 мая 1779, Радамышль) — украінскі царкоўны дзеяч, грэка-каталіцкі мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 23 жніўня 1717 г. у в. Шэптычы (цяпер Самбірскі раён Львоўскай вобласці, Украіна).

Вучыўся ў Папскіх калегіях тэатынаў у Львове і Рыме.

Уступіў у базыльянскі ордэн, падчас Дубенскай капітулы (1743) стаў архімандрытам у Мелеху. Пасля смерці дзядзькі Атанасія Шаптыцкага ў 1748 г. названа яго біскупам Львоўскім, Галіцкім і Камянецкім.

З пераходам Галічыны ў склад Свяшчэннай Рымскай імперыі Л. Шаптыцкі стаў на абарону сялянства, што выклікала непрыняцце часткі шляхты. Біскуп Леў стварыў капітулы пры трох сваіх саборах; У выніку яго мерапрыемстваў 1774 г. у Вене быў створаны «Barbareum» для ўсіх грэка-католікаў Аўстрыйскай манархіі. Л. Шаптыцкі дамагаўся аднаўленьня Галіцкай мітраполіі; падрыхтаваў заснаванне Генеральнай семінарыі (цяпер Львоўская духоўная семінарыя Святога Духа ) у Львове.

1762 год Кіеўскі мітрапаліт Феліцыян Валадковіч прызначыў Шаптыцкага сваім каад'ютарам з правам спадчыны. Пасля смерці Феліцыяна (Валадкавіча), у 1778-1779 гадах кіраваў Кіеўскай мітраполіяй.

1 чэрвеня 1766 г. асвяціў (пышна, на сродкі фундатара Мікалая Васіля Патоцкага) новы касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гарадзенцы^[2].

Лацінскі арцыбіскуп Львоўскі Вацлаў Серакоўскі канфліктаваў з ім, бо уніяцкі біскуп спрабаваў утварыць уніяцкую мітраполію з цэнтрам у Львове.

Памёр у Радамыслі.

Абвяшчэнне цудатворнага абраза «Валадарка Карпат»[правіць | правіць зыходнік]

1736 г. абраз Маці Божай Гошэўскай заззяў вялікім ззяннем, а потым на твары Маці Божай засталася раса, а з Яе вачэй цяклі слёзы, сведкамі чаго былі шматлікія людзі і мясцовы святар. Леў Шаптыцкі, правёўшы царкоўнае следства, асобным указам абвясціў абраз Божай Маці з Гошаўскага манастыра цудатворным. З таго часу абраз Маці Божай Гошевской праславіўся шматлікімі цудамі, якія былі дэталёва даследаваны і занесены ў спецыяльную кнігу, і атрымаў назву «Каралева Карпат» .

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Orłowicz M. Ilustrowany przewodnik po Lwowie ze 102 ilustracjami i planem miasta.— Lwów-Warszawa, 1925. — S. 150. (польск.)
↑ Barącz S. Pamiątki buczackie. — Lwów : Drukarnia «Gazety narodowej», 1882. — S. 56. (польск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Войтовіч Л. Шаптыцкі // Енциклопедія історії України^[ru] : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій^[ru] (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України^[ru]. — К.: «Наукова думка^[ru]», 2013. — Т. 10 : Т — Я.— С. 633—634. — ISBN 978-966-00-1359-9. (укр.)
Енциклопедія українознавства (укр.) (бел.. У 10-х томах. / Головний редактор Володимир Кубійович (руск.) (бел.. — Париж, Нью-Йорк: «Молоде життя (укр.) (бел.»-«НТШ (руск.) (бел.»; 1954—1989, 1993—2000.

[1] Orłowicz M. Ilustrowany przewodnik po Lwowie ze 102 ilustracjami i planem miasta.— Lwów-Warszawa, 1925. — S. 150. (польск.)

[2] Barącz S. Pamiątki buczackie. — Lwów : Drukarnia «Gazety narodowej», 1882. — S. 56. (польск.)

[1]

[2]