Лукас ван Валкенборх
Лукас ван Валкенборх | |
---|---|
нідэрл.: Lucas van Valckenborch | |
Род дзейнасці | мастак, пейзажыст, партрэтыст |
Дата нараджэння | каля 1535[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 лютага 1597[2][3][…] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Лукас ван Валкенборх (Фалькенборх) (нідэрл. Lucas van Valckenborch, 1535, Лёвен — 2 лютага 1597, (пахаваны), Франкфурт-на-Майне) — фламандскі мастак.
Жыццё і творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Мастацкую адукацыю атрымаў у Мехелене, быў там членам гільдыі мастакоў Св. Лукі. Настаўнікі Л. ван Валкенборха невядомыя. У 1566 годзе браты Лукас і Мартэн ван Валкенборх, мастакі Ханс Врэдэман дэ Врыс і Хендрык Стэнвейк, усе пратэстанты па веравызнанні, з прычыны рэлігійных прыгнёту пакідаюць каталіцкі Лёвен і з’язджаюць спачатку ў Ахен, а затым у Льеж. У Антверпене Лукас знаёміцца з эрцгерцагам Матыясам, штатгальтарам Іспанскіх Нідэрландаў (пасля імператарам Свяшчэннай Рымскай імперыі), і ў 1579 годзе паступае да яго на службу. Пасля таго, як Матыяс пакідае ў 1581 годзе пост штатгальтара і вяртаецца ў Лінц, Лукас ідзе за ім як прыдворны мастак.
У 1592—1593 гадах Л. ван Валкенборх перакладае сваю майстэрню з Лінца ў Франкфурт-на-Майне, дзе з 1586 года ўжо жыве яго брат Мартэн. У 1594 годзе ён атрымлівае франкфурцкае грамадзянства. У мастацкай майстэрні ван Валкенборха заўсёды навучалася шмат вучняў — сярод іх Георг Флегель і Яспер ван дэр Ліндэн. Брат Лукаса, Мартэн і абодва яго сыны, Гіліс і Фрэдэрык, таксама былі мастакамі.
Лукас ван Валкенборх пісаў пераважна краявіды ў стылі твораў Пітэра Брэйгеля Старэйшага. Часта сустракаюцца ў яго палотны на тэму «Поры года» з выявай сельскагаспадарчых работ і гарадскога побыту. Таксама ствараў карціны па рыначных сцэнках, займаўся партрэтным жывапісам.
Зноскі
- ↑ а б Lucas van Valckenborch // https://www.boijmans.nl/en/collection/artists/17941 Праверана 19 красавіка 2024.
- ↑ Lucas van Valckenborch // Kunstindeks Danmark Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Lucas van Valckenborgh // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.