Перайсці да зместу

Луніна (Пензенская вобласць)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пасёлак гарадскога тыпу
Луніна
Герб Сцяг[d]
Герб Сцяг[d]
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Заснаваны
1665
Насельніцтва
  • 7 227 чал. (2021)[1]
Паштовыя індэксы
442730
Код АКАТП
Луніна на карце Расіі ±
Луніна (Пензенская вобласць) (Расія)
Луніна (Пензенская вобласць)
Луніна (Пензенская вобласць) (Пензенская вобласць)
Луніна (Пензенская вобласць)

Лу́ніна (руск.: Лу́нино) — пасёлак гарадскога тыпу ў Пензенскай вобласці Расіі, адміністрацыйны цэнтр Лунінскага раёна.

Пасёлак размешчаны за 45 км на паўночны ўсход ад Пензы, на рацэ Шукша (прыток Суры). Чыгуначная станцыя Луніна Куйбышаўскай чыгункі на лініі Рузаеўка — Пенза.

Населены пункт узнік на землях, якія атрымалі ў 1665 годзе пензенец, паручнік Восіп Іванавіч Лунін і падпалкоўнік Макар Мілеўскі. Першыя дзесяцігоддзі існавання называлася Архангельскім (па царкве). Да 1710 года (магчыма, у выніку абмену землямі) сяло падорана Іванырсаўскаму Чудаву манастыру, мела 60, у 1718 годзе — 75 двароў манастырскіх сялян. У 1717 годзе сяло спалена атрадам кубанскіх «татараў», забіта 4, узята ў палон 66 чалавек (у 1722 годзе адзін з іх вярнуўся з палону). У 1719 годзе — 34 двары. У 1723 годзе зафіксавана як вотчына Чудава прыпіснога Іванырсаўскага манастыра сяло Архангельскае (Луніна); у вёсцы царква ў імя Архістратыга Міхаіла і 34 двары сялян.

У 1938 годзе Луніна аднесена да катэгорыі пасёлкаў гарадскога тыпу.

Зноскі

  • География России: Энциклопедический словарь / Гл. ред. А. П. Горкин. — М.: «Большая Российская энциклопедия», 1998. — С. 336. — 800 с. — 35 000 экз. — ISBN 5-85270-276-5.