Луі-Мацьё Мале

Луі-Мацьё Мале
кіраўнік урада Францыі[d] 6 верасня 1836 — 31 сакавіка 1839
Папярэднік	Луі Адольф Цьер
Пераемнік	Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт
кіраўнік урада Францыі[d] 24 лютага 1848 — 24 лютага 1848
Папярэднік	Франсуа П'ер Гіём Гізо
Пераемнік	Луі Адольф Цьер
16-ы старшыня Савета міністраў Францыі[d] 6 верасня 1836 — 31 сакавіка 1839
Папярэднік	Луі Адольф Цьер
Пераемнік	Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт
міністр замежных спраў Францыі 11 жніўня 1830 — 2 лістапада 1830
Папярэднік	Жан-Батыст Журдан
Пераемнік	Nicolas Joseph Maison[d]
Месца № 18 у Французскай акадэміі[d] 20 лютага 1840 — 23 лістапада 1855
Папярэднік	Hyacinthe-Louis de Quélen[d]
Пераемнік	Alfred de Falloux[d]
Прэфект дэпартамента Кот-д’Ор[d] 1807 — 1809
Нараджэнне	24 студзеня 1781(1781-01-24)[…] Парыж, Каралеўства Францыя
Смерць	23 лістапада 1855(1855-11-23)[…] (74 гады) дэпартамент Сена і Уаза, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Род	Мале
Бацька	Édouard François Mathieu Molé[d]
Маці	Mère Saint-Louis[d]
Жонка	Caroline Lalive de La Briche[d]
Дзеці	Élisabeth Molé[d]
Партыя	арлеаністы[d]
Член у	Французская акадэмія Таварыства гісторыі Францыі[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Луі-Мацьё Мале (фр.: Louis-Mathieu Molé; 24 студзеня 1781, Парыж — 23 лістапада 1855, Эпінэ-Шамплатро) — французскі палітык, дыпламат і дзяржаўны дзеяч, які займаў пасаду прэм’ер-міністра Францыі ў 1836–1837 гадах.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Парыжы ў арыстакратычнай сям’і. Пасля Вялікай французскай рэвалюцыі яго бацька быў гільяцінаваны, але сам Луі-Мацьё змог атрымаць добрую адукацыю і пачаў кар’еру як юрыст.

Сваю палітычную дзейнасць пачаў пры Напалеоне I, служачы ў якасці міністра юстыцыі. Пасля падзення Імперыі ён здолеў адаптавацца да Рэстаўрацыі Бурбонаў і быў прызначаны міністрам замежных спраў пры Луі-Філіпе I.

У 1836 годзе ён стаў прэм’ер-міністрам Францыі, але ягоны ўрад праіснаваў усяго каля года. Пасля гэтага ён працягваў удзельнічаць у палітычным жыцці.

З рэвалюцыяй 1848 года адышоў ад актыўнай палітыкі і займаўся публіцыстычнай дзейнасцю.