Луі II (князь Манака)

Запыт «Луі II» перанакіроўваецца сюды; гл. таксама іншыя значэнні.

Луі II
Князь Манака Луі II
Князь Манака 27 чэрвеня 1922 — 9 мая 1949
Папярэднік	Альбер I
Пераемнік	Рэнье III
Нараджэнне	12 ліпеня 1870(1870-07-12)[…] Бадэн-Бадэн, Вялікае Герцагства Бадэн
Смерць	9 мая 1949(1949-05-09) (78 гадоў) Манака
Месца пахавання	Кафедральны сабор Найсвяцейшай Панны Марыі[d]
Род	Грымальдзі[d]
Імя пры нараджэнні	фр.: Louis Honoré Charles Antoine Grimaldi
Бацька	Albert I, Prince of Monaco[d]
Маці	Mary Victoria Douglas-Hamilton[d]
Жонка	Ghislaine Dommanget[d]
Дзеці	у шлюбе: няма па-за шлюбам: Шарлота
Веравызнанне	каталіцтва
Адукацыя	Сен-Сір[d] Калеж Станіслава ў Парыжы[d]
Дзейнасць	ваенны, палітык
Манаграма
Ваенная служба
Званне	брыгадны генерал
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Луі II, поўнае імя Луі Анарэ Шарль Антуан Грымальдзі (Louis Honoré Charles Antoine Grimaldi; 12 ліпеня 1870, Бадэн-Бадэн, Германія — 9 мая 1949, Манака) — князь Манака, апошні кіраўнік з роду Грымальдзі-Маціньён.

Біяграфія

Адзіны сын Альбера I (1848—1922) і Вікторыі Марыі Дуглас-Гамільтан (1850—1922), дачкі Уільяма, 11-га герцага Гамільтана і ўнучкі вялікага герцага Карла Бадэнскага. Нарадзіўся пры бадэнскім двары і да Першай сусветнай вайны падтрымліваў цесныя сувязі з нямецкімі сваякамі.

Калі Луі было 10 гадоў, яго бацькі развяліся, і Луі з’ехаў у Германію да айчыма, але неўзабаве быў вымушаны вярнуцца на радзіму для падрыхтоўкі да выканання княжацкіх абавязкаў. З прычыны нацягнутых і халодных адносін паміж імі Луі прыйшлося зноў пакінуць Манака і з’ехаць у Францыю, дзе паступіў у ваенную акадэмію Сен-Сір. Скончыўшы яе, ён паехаў у Алжыр у складзе Замежнага легіёна, дзе сустрэў спявачку з кабарэ, у якую горача закахаўся. Ён не ажаніўся з ёй, ведаючы, што бацька не дасць дазволу на гэты шлюб.

Луі служыў у французскай арміі з 1898 па 1908 год, а падчас Першай сусветнай вайны зноў паступіў у французскую армію, стаўшы адным найвыдатнейшых афіцэраў Пятай Арміі. Ён атрымаў званне брыгаднага генерала і стаў афіцэрам ордэна Ганаровага легіёна.

У 1922 годзе, пасля смерці бацькі, Луі ўзышоў на трон.

У час Другой сусветнай вайны Луі беспаспяхова спрабаваў захаваць нейтралітэт. Двойчы Манака было акупавана: фашысцкай Італіяй і нацысцкай Германіяй. Нягледзячы на тое, што яўрэяў загадзя папярэджвалі пра арышты, палітыка Луі ў гэтым плане была вельмі нерашучай і выклікала абурэнне ў яго спадчынніка Рэнье — зацятага антыфашыста.

Адсутнасць у Луі сыноў стварыла пагрозу дынастычнага крызісу ў Манака. Сутыкнуўшыся з пагрозай акупацыі княства французамі ў выпадку пераходу прастола да найбліжэйшага спадчынніка мужчынскага полу, Вільгельма фон Ураха, Луі ў 1919 годзе прызнаў сваю незаконнанароджаную дачку Шарлоту, якая праз год выйшла замуж за французскага арыстакрата, графа П’ера дэ Паліньяка (1895—1964), які атрымаў у Манака тытул прынца Грымальдзі. У 1946 годзе Луі пабраўся шлюбам з французскай актрысай Жыслен Даманжэ (1900—1991) і з’ехаў у Францыю, дзе памёр у 1949 годзе.

У 1944 годзе яго дачка Шарлота адмовілася ад правоў на прастол на карысць свайго сына, і новым князем стаў яго ўнук Рэнье III.

Галерэя

• 

  Марка Манака. 1928 год. Карл III, Луі II, Альбер I Грымальдзі

• 

  Марка з выявай Луі II, 1941 г.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Луі II (князь Манака)
• Princely House of Monaco (англ.)
• Луі II, князь Манака