Льюіс Уолт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Льюіс Уолт
Дата нараджэння 16 лютага 1913(1913-02-16)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 26 сакавіка 1989(1989-03-26)[1] (76 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць  ЗША
Род войскаў марская пяхота
Гады службы 1930–1936 (Нацыянальная гвардыя ЗША),
1936–1971 (Корпус марской пяхоты ЗША)
Званне генерал
Бітвы/войны Другая сусветная вайна,
Карэйская вайна,
Вайна ў В’етнаме
Узнагароды і званні
Silver Star Bronze Star Medal Navy Cross Пурпурнае сэрца Legionnaire of Legion of Merit
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Льюіс Уільям Уолт (англ.: Lewis William Walt; 16 лютага 191326 сакавіка 1989) — чатырохзоркавы генерал Корпуса марской пяхоты ЗША, удзельнік Другой сусветнай, Карэйскай і В’етнамскай войнаў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 16 лютага 1913 гады ў акрузе Уобансі, штат Канзас[2]. Скончыў сярэднюю школу ў Форт-Колінз, штат Каларада. У 1936 годзе атрымаў ступень бакалаўра ў галіне хіміі ва Універсітэце штата Каларада.

Ва ўзросце 17 гадоў уступіў у нацыянальную гвардыю, але ў красавіку 1937 г. перанакіраваўся ў 6-ы полк марской пяхоты. З жніўня таго ж года па люты 1938-го знаходзіўся ў камандзіроўцы ў Шанхаі, дзе займаўся аховай міжнародных паселішчаў.

7 жніўня 1942 гады ў якасці камандзіра роты А 1-га рэйдэрскага батальёна высадзіў сваю роту пры штурме острова Тулагі на Брытанскіх Cаламонавых астравах. Пасля гэтага далучыўся да 5-га палка марской пяхоты на Гуадалканале, дзе прыняў удзел у бітве за дадзены востраў у якасці камандзіра 2-га батальёна. У снежні 1943 году ўдзельнічаў у штурме мыса Глостэр, Новая Брытанія, а ў верасні 1944 — бітве за Пелеліум[3].

З лістапада 1952 па жнівень 1953 знаходзіўся ў Паўднёвай Карэі ў складзе 1-й дывізіяй марской пяхоты.

У чэрвені 1965 года прыняў камандаванне 3-ім экспедыцыйным корпусам марской пяхоты і 3-й дывізіяй марской пяхоты ў Паўднёвым В’етнаме, а таксама стаў галоўнакамандуючым ваенна-марскімі сіламі В’етнама і старэйшым саветнікам, каардынатарам I корпуса і I корпуса Рэспублікі В’етнам.

Сышоў у адстаўку 1 лютага 1971 года і пасля займаў пасаду дырэктара Моладзевага фонду марской пяхоты ЗША. Пазней каардынаваў расследаванне Сенатам ЗША міжнароднага незаконнага абароту наркотыкаў.

Памёр 26 сакавіка 1989 года ў сувязі з працяглай хваробай у доме састарэлых у Галфпорце, штат Місісіпі. Пахаваны на Нацыянальных могілках Куантыка[4].

Зноскі

  1. а б Lewis William Walt // TracesOfWar
  2. Official Biography: General Lew Walt. USMC. Праверана May 15, 2014.
  3. Sledge, E.B. With the Old Breed: At Peleliu and Okinawa. New York: Presidio Press, 1981.
  4. U.S. Department of Veterans Affairs Gravesite Locator(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2006. Праверана 8 чэрвеня 2021.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Simmons, Edwin H. (2003). The United States Marines: A History, Fourth Edition. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-790-5.


Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]