Людовік дэ Бурбон (герцаг Арлеанскі)

Людовік дэ Бурбон
Людовік дэ Бурбон
	фр.: Louis d'Orléans
Grand Master of the Order of Our Lady of Mount Carmel and Saint Lazarus of Jerusalem[d]
	12 верасня 1720 — 4 лютага 1752
Папярэднік	Philippe de Courcillon de Dangeau[d]
Пераемнік	Людовік XVI
Нараджэнне	4 жніўня 1703[…]; Версаль, Версаль[d], дэпартамент Сена і Уаза, Францыя;
Смерць	4 лютага 1752[…] (48 гадоў); Абацтва Святой Жэнеўевы, V акруга Парыжа, Парыж, Каралеўства Францыя;
Месца пахавання	Валь-дэ-Грас;
Род	Чацвёрты Арлеанскі дом[d]
Бацька	Філіп ІІ Арлеанскі
Маці	Françoise Marie de Bourbon[d]
Жонка	Auguste of Baden-Baden[d]
Дзеці	Louis Philippe I, Duke of Orléans[d] і Louise Marie d'Orléans[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Аўтограф
Званне	генерал-палкоўнік[d]
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Людовік дэ Бурбон, герцаг Арлеанскі (4 жніўня 1703, Версаль — 4 лютага 1752, абацтва Св. Жэнеўевы, Парыж) быў трэцім у лініі герцагаў Арлеанскіх, якая выводзілася ад Філіпа I, малодшага брата Людовіка XIV.

Адзіны сын рэгента Францыі ў 1715—1723 гг. герцага Філіпа II Арлеанскага і яго жонкі мадэмуазель дэ Блуа, пазашлюбнай дачкі Людовіка XIV і маркізы дэ Мантэспан. У адрозненне ад свайго бацькі, быў глыбока рэлігійны і не цікавіўся палітыкай. У 1721—1730 фармальна быў галоўнакамандуючым пяхотай, затым падаў у адстаўку і заняўся перакладам псалмоў і пасланняў апостала Паўла.

Пётр I спадзяваўся засватаць за яго сваю дачку Елізавету, аднак паслу паведамілі, што прынц «прыняў ужо іншыя абавязацельствы»^[4]. Яго выбранніцай стала Аўгуста, дачка бадэнскага маркграфа Людвіга Вільгельма^[5]. Яна памерла ў маладосці (1704—1726), пакінуўшы адзінага сына — Луі-Філіпа, герцага Шартрскага, які затым стаў наступным герцагам Арлеанскім.

Імем Людовіка названа Арлеанская вуліца (rue d’Orléans) у Рэне.

Зноскі

↑ ^а ^б Louis duc dOrleans // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Lundy D. R. Louis d'Orléans, Duc d'Orléans // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824"></a>
↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
↑ К. Валишевский. Дщерь Петра Великого (1902).
↑ Патэнцыйная спадчынніца караля Густава I Васы (па лініі яго дачкі Цэцыліі^[en], праз яе сына Эдуарда Фартунатуса, які і быў прапрадзедам Аўгусты.

[_2f04aaa9206100f8-1] а ^б Louis duc dOrleans // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_ea9cb34d5ecb7af6-2] а ^б Lundy D. R. Louis d'Orléans, Duc d'Orléans // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824"></a>

[_795575f5d3c2cc3f-3] (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[4] К. Валишевский. Дщерь Петра Великого (1902).

[5] Патэнцыйная спадчынніца караля Густава I Васы (па лініі яго дачкі Цэцыліі^[en], праз яе сына Эдуарда Фартунатуса, які і быў прапрадзедам Аўгусты.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]