Лючыя Базэ

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Лючыя Базэ
Carmen Lomana - Olfo - Lucía Bosé (cropped).jpg
Дата нараджэння 28 студзеня 1931(1931-01-28)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 сакавіка 2020(2020-03-23)[4][5][…] (89 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Муж Луіс Мігель Дамінгін[d]
Дзеці Мігель Базэ[d], Паола Дамінгін[d] і Лючыя Дамінгін[d]
Прафесія мадэль, удзельніца конкурсу прыгажосці
IMDb nm0098393
Commons-logo.svg Лючыя Базэ на ВікіСховішчы
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Базэ.

Лючыя Базэ (італ.: Lucia Bosè; 28 студзеня 1931, Мілан — 23 сакавіка 2020[9], Сеговія) — італьянская актрыса, якая стала папулярнай у перыяд італьянскага неарэалізму ў 1950-х гадах.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У юнацтве Лучыя працавала ў адной з міланскіх пякарань, пакуль у 1947 годзе не стала пераможцай на конкурсе прыгажосці «Міс Італія(руск.) бел.».

Кінадэбют адбыўся ў 1950 годзе ў фільме дэ Санціса(руск.) бел. «Няма міру пад алівамі(руск.) бел.». У тым жа годзе яна сыграла Паолу Малон у фільме Мікеланджэла Антаніоні «Хроніка аднаго кахання(руск.) бел.». У 1953 годзе Антаніоні зноў запрасіў Лючыю ўжо на ролю Клары Манні ў фільм «Дама без камелій(руск.) бел.».

Яе кар’ера працягвала актыўна развівацца да 1956 года, пакуль Лючыя не выйшла замуж за іспанскага матадора Луіса Мігеля Дамінгіна(руск.) бел. і праз чатыры гады пакінула кар’еру. Апошнім фільмам гэтага часу з удзелам Лючыі стаў «Тэстамент Арфея(руск.) бел.» (1960) Ж. Както.

Наступныя гады яна прысвяціла мужу і выхаванню дзяцей — Мігеля(руск.) бел., Паолы і Лючыі.

У кіно яна вярнулася ў канцы 1960-х гадоў, з’явіўшыся ў фільме Феліні «Сатырыкон(руск.) бел.», а затым у карціне братоў Тавіяні(руск.) бел. «Пад знакам Скарпіёна(руск.) бел.» (1969). З тых часоў яна перыядычна з’яўляецца ў невялікіх ролях у фільмах Маргерыт Дзюрас(руск.) бел., Жанны Маро, Ліліяны Кавані(руск.) бел., Даніэля Шміда(руск.) бел., Педра Альмадовара, Франчэска Розі(руск.) бел., Агусці Вільяронгі(руск.) бел., Ферзана Озпетэка(руск.) бел. і інш.

У 2000 годзе Лючыя Базэ ажыццявіла мару свайго юнацтва — адкрыла першы ў свеце Музей анёлаў. У экспазіцыі музея, размешчанага ў мястэчку Турэгана(руск.) бел., Сеговія, прадстаўлена больш за восемдзесят прац сучасных мастакоў з розных краін з выявамі анёлаў, а таксама розныя скульптуры з анёламі[10].

Памерла 23 сакавіка 2020 года ў Сеговіі ад пнеўманіі, выкліканай каронавірусам COVID-19[11].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Выбраная фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Прэмія «Легенда Капры» (2004).
  • Ордэн Грамадзянскіх заслугаў (Іспанія)[12]

Зноскі

  1. ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 16 кастрычніка 2015.
  2. ↑ Lucia Bosè // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Lucia Bosé // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ https://www.publico.es/sociedad/fallece-lucia-bose-89-anos.html
  5. ↑ Ugolini C. Coronavirus, è morta Lucia Bosé: era ricoverata a Segovia — 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 El Mundo — Madrid: Unidad Editorial, 1989. — 337172 экз. — ISSN 1697-0179; 1576-6969 Праверана 23 сакавіка 2020.
  7. ↑ https://www.lecturas.com/actualidad/miguel-bose-su-conmovedor-mensaje-tras-fallecimiento-su-madre-lucia-bose-por-coronavirus_80929 Праверана 23 сакавіка 2020.
  8. ↑ https://diariodecastillayleon.elmundo.es/articulo/segovia/muere-lucia-bose-segovia-victima-coronavirus/20200323143405005642.html Праверана 23 сакавіка 2020.
  9. ↑ Muere Lucía Bosé a los 89 años(ісп.) 
  10. ↑ Знаменитая киноактриса Лючия Бозе представила в Сабаделе экспозицию изображений ангелов (руск.) . РИА Новости (2001 12 30).
  11. ↑ Итальянская актриса Лючия Бозе умерла из-за коронавируса (руск.) . www.mk.ru. Праверана 24 сакавіка 2020.
  12. ↑ Raffaella Carrà «Dama» di Spagna: «Il mio ombelico scoperto simbolo di libertà»
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Лючыя_Базэ&oldid=3579490"