Лючыя Базэ

Лючыя Базэ
Дата нараджэння	28 студзеня 1931(1931-01-28)[…]
Месца нараджэння	Мілан
Дата смерці	23 сакавіка 2020(2020-03-23)[…] (89 гадоў)
Месца смерці	Сеговія, правінцыя Сеговія, Кастылія і Леон, Іспанія
Грамадзянства	Італія  Іспанія
Муж	Луіс Мігель Дамінгін[d]
Дзеці	Мігель Базэ[d], Паола Дамінгін[d] і Лючыя Дамінгін[d]
Прафесія	актрыса, мадэль
Узнагароды
IMDb	ID 0098393
Лючыя Базэ на ВікіСховішчы

Лючыя Базэ (італ.: Lucia Bosè; 28 студзеня 1931, Мілан — 23 сакавіка 2020, Сеговія) — італьянская актрыса, якая стала папулярнай у перыяд італьянскага неарэалізму ў 1950-х гадах.

Біяграфія

У юнацтве Лучыя працавала ў адной з міланскіх пякарань, пакуль у 1947 годзе не стала пераможцай на конкурсе прыгажосці «Міс Італія(руск.) бел.».

Кінадэбют адбыўся ў 1950 годзе ў фільме дэ Санціса(руск.) бел. «Няма міру пад алівамі(руск.) бел.». У тым жа годзе яна сыграла Паолу Малон у фільме Мікеланджэла Антаніоні «Хроніка аднаго кахання(руск.) бел.». У 1953 годзе Антаніоні зноў запрасіў Лючыю ўжо на ролю Клары Манні ў фільм «Дама без камелій(руск.) бел.».

Яе кар’ера працягвала актыўна развівацца да 1956 года, пакуль Лючыя не выйшла замуж за іспанскага матадора Луіса Мігеля Дамінгіна(руск.) бел. і праз чатыры гады пакінула кар’еру. Апошнім фільмам гэтага часу з удзелам Лючыі стаў «Тэстамент Арфея(руск.) бел.» (1960) Ж. Както.

Наступныя гады яна прысвяціла мужу і выхаванню дзяцей — Мігеля(руск.) бел., Паолы і Лючыі.

У кіно яна вярнулася ў канцы 1960-х гадоў, з’явіўшыся ў фільме Феліні «Сатырыкон(руск.) бел.», а затым у карціне братоў Тавіяні(руск.) бел. «Пад знакам Скарпіёна(руск.) бел.» (1969). З тых часоў яна перыядычна з’яўляецца ў невялікіх ролях у фільмах Маргерыт Дзюрас(руск.) бел., Жанны Маро, Ліліяны Кавані(руск.) бел., Даніэля Шміда(руск.) бел., Педра Альмадовара, Франчэска Розі(руск.) бел., Агусці Вільяронгі(руск.) бел., Ферзана Озпетэка(руск.) бел. і інш.

У 2000 годзе Лючыя Базэ ажыццявіла мару свайго юнацтва — адкрыла першы ў свеце Музей анёлаў. У экспазіцыі музея, размешчанага ў мястэчку Турэгана(руск.) бел., Сеговія, прадстаўлена больш за восемдзесят прац сучасных мастакоў з розных краін з выявамі анёлаў, а таксама розныя скульптуры з анёламі.

Памерла 23 сакавіка 2020 года ў Сеговіі ад пнеўманіі, выкліканай каронавірусам COVID-19.

Сям’я

• Была ў шлюбе (1955—1967) з матадорам Луісам Мігелем Дамінгінам(руск.) бел. (9 снежня 1926 — 8 мая 1996)
• Дзеці:
  • Мігель Базэ(руск.) бел. (нар. 3 красавіка 1956), іспанскі спявак, акцёр і рэжысёр
  • Паола Дамінгін(ісп.) бел. (нар. 5 лістапада 1960), іспанская актрыса
  • Лючыя Дамінгін (нар. 1957), актрыса
• Унучка — Бімба Базэ(ісп.) бел. (1 кастрычніка 1975 — 23 студзеня 2017), мадэль, дызайнер, спявачка (салістка гурта «The Cabriolets»), актрыса, памерла ад раку малочных залоз.

Выбраная фільмаграфія

• 1950 — Хроніка аднаго кахання(руск.) бел. — Паола
• 1950 — Няма міру пад алівамі(руск.) бел. — Лючыя Сільвестр
• 1952 — Рым у 11 гадзін(руск.) бел. — Сімона
• 1953 — Дама без камелій(руск.) бел. — Клара Манні
• 1955 — Смерць веласіпедыста(італ.) бел. — Марыя Хасэ дэ Кастра
• 1955 — Гэта называецца світаннем(італ.) бел. — Клара
• 1969 — Пад знакам Скарпіёна(руск.) бел. — Глая
• 1969 — Сатырыкон(руск.) бел. — матрона
• 1971 — [[Што-то крадзецца ў цемры|Нешта крадзецца ў цемры(руск.) бел.]] — Сільвія Форэст
• 1972 — Наталі Гранжэ(фр.) бел. — Наталі Гранжэ
• 1973 — Крывавая цырымонія(італ.) бел. — Эржэбет Батары

Узнагароды

• Прэмія «Легенда Капры» (2004).
• Ордэн Грамадзянскіх заслугаў (Іспанія)