Лючыя Базэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лючыя Базэ
італ.: Lucia Bosè
Дата нараджэння 28 студзеня 1931(1931-01-28)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 сакавіка 2020(2020-03-23)[3][4][…] (89 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Муж Луіс Мігель Дамінгін[d]
Дзеці Мігель Базэ[d], Паола Дамінгін[d] і Лючыя Дамінгін[d]
Прафесія акцёрка, мадэль
Узнагароды
Order of Civil Merit
IMDb ID 0098393
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лючыя Базэ (італ.: Lucia Bosè; 28 студзеня 1931, Мілан — 23 сакавіка 2020[7], Сеговія) — італьянская актрыса, якая стала папулярнай у перыяд італьянскага неарэалізму ў 1950-х гадах.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У юнацтве Лучыя працавала ў адной з міланскіх пякарань, пакуль у 1947 годзе не стала пераможцай на конкурсе прыгажосці «Міс Італія  (руск.)».

Кінадэбют адбыўся ў 1950 годзе ў фільме дэ Санціса  (руск.) «Няма міру пад алівамі  (руск.)». У тым жа годзе яна сыграла Паолу Малон у фільме Мікеланджэла Антаніоні «Хроніка аднаго кахання  (руск.)». У 1953 годзе Антаніоні зноў запрасіў Лючыю ўжо на ролю Клары Манні ў фільм «Дама без камелій  (руск.)».

Яе кар’ера працягвала актыўна развівацца да 1956 года, пакуль Лючыя не выйшла замуж за іспанскага матадора Луіса Мігеля Дамінгіна  (руск.) і праз чатыры гады пакінула кар’еру. Апошнім фільмам гэтага часу з удзелам Лючыі стаў «Тэстамент Арфея  (руск.)» (1960) Ж. Както.

Наступныя гады яна прысвяціла мужу і выхаванню дзяцей — Мігеля  (руск.), Паолы і Лючыі.

У кіно яна вярнулася ў канцы 1960-х гадоў, з’явіўшыся ў фільме Феліні «Сатырыкон», а затым у карціне братоў Тавіяні  (руск.) «Пад знакам Скарпіёна  (руск.)» (1969). З тых часоў яна перыядычна з’яўляецца ў невялікіх ролях у фільмах Маргерыт Дзюрас  (руск.), Жанны Маро, Ліліяны Кавані  (руск.), Даніэля Шміда  (руск.), Педра Альмадовара, Франчэска Розі  (руск.), Агусці Вільяронгі  (руск.), Ферзана Озпетэка  (руск.) і інш.

У 2000 годзе Лючыя Базэ ажыццявіла мару свайго юнацтва — адкрыла першы ў свеце Музей анёлаў. У экспазіцыі музея, размешчанага ў мястэчку Турэгана  (руск.), Сеговія, прадстаўлена больш за восемдзесят прац сучасных мастакоў з розных краін з выявамі анёлаў, а таксама розныя скульптуры з анёламі[8].

Памерла 23 сакавіка 2020 года ў Сеговіі ад пнеўманіі, выкліканай каронавірусам COVID-19[9].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Выбраная фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Прэмія «Легенда Капры» (2004).
  • Ордэн Грамадзянскіх заслугаў (Іспанія)[10]

Зноскі