Маларыцкі майстар — умоўная назва іканапісца, які жыў і працаваў у 1648—1650 гг. у вёсцы Малая Рыта.
Іншых звестак пра асобу мастака не вядома. Да нашага часу захавалася толькі шэсць ікон, якія прыпісваюць гэтаму майстру[1]. У творах майстра знайшла адлюстраванне характэрная для барока ўвага да перадачы глыбіні і элементаў ілюзіянізму[2].
У 1648 годзе ім для Маларыцкай Свята-Мікалаеўскай царквы была напісана ікона «Праабражэнне Гасподне» і скончана праца над іконай «Пакроў Маці Божай». У 1650 годзе ім была створана ікона «Успенне Багародзіцы» для Свята-Праабражэнскай царквы в. Олтуш. Да гэтага ж перыяду адносяць і самую ранную з вядомых у Беларусі выяў «Нараджэнне Маці Божай» з Мікалаеўскай могілкавай царквы ў в. Ляхаўцы (Брэсцкая вобласць), якая спалучае традыцыйны варыянт іканаграфіі з фігурай праведнай Ганны, дзеў з дарункамі і сцэнай абмывання нованароджанай Марыі і сцэну «Ласканне Багародзіцы»[1].
↑Высоцкая Н. Ф. Роль белорусской иконописи в развитии христианского исскуства // Гісторыя, культуралогія, мастацтвазнаўства: Матэрыялы ІІІ Міжнар. кангрэса беларусістаў «Беларуская культура ў дыялогу цывілізацый» (Мінск, 21-25 мая, 4-7 снеж. 2000 г.) / Рэдкал.: В. Скалабан (гал. рэд.) і інш. — Мн.: «Беларускі кнігазбор», 2001. — 364 с. — (Беларусіка = Albaruthenica; Кн. 21). — ISBN 985-6638-35-6
Медыяфайлы на Вікісховішчы
«Праабражэнне», 1648
«Пакроў Багародзіцы», 1649
«Успенне»
«Нараджэнне Маці Божай», 1648-1650
